'Meesterzet BalkenendeVandaag was het zover. Een onderzoek naar het Irakdrama. Gerechtigheid. Althans, zo lijken een aantal mensen te denken. Dat het weer eens heel anders ligt, kan ik deze keer vrij simpel uitleggen.
1. Het is een commissie aangewezen door Jan Peter zelf.
2. De commissie heeft tot november 2009 de tijd om haar onderzoek te doen. Lekker rekken, dat slijt die gevoelens van kwaadheid zo heerlijk weg.
3. De commissie mag niemand ondere ede horen. Elke andere getuige dient een de eed af te leggen dat hij of zij de volledige waarheid en niets dan de waarheid zegt, maar de mensen die deze commissie gaat interviewen staat het vrij om te liegen.
4. Niemand kan verplicht worden mee te werken. Dat haalt de druk er “best wel een beetje” vanaf.
Zie ook de Balkenende Tijdslijn.
5. Er zal de komende tijd niet meer gesproken gaan worden over dit onderwerp “want de regering heeft al actie ondernomen waarvan we in November het resultaat waarschijnlijk gaan zien”.
Kortom, een complete aanfluiting en de uitkomst van het onderzoek is bij voorbaat al duidelijk: met het handelen van de heer Balkenende en de zijnen is helemaal niets mis. De toekomstige carrière is zekergesteld en het is weer oogjes dicht en snaveltjes toe.
Dank u Nederland.
Zie ook de Balkenende Tijdslijn'
Lees verder: http://www.anarchiel.com/display/meesterzet_balkenende
De schrijver heeft gelijk: 'oogjes dicht en snaveltjes toe'. Maar had hij dan anders verwacht? Ik bedoel dit: wat premier Balkenende doet is typisch Nederlands, het is het poldermodel in optima forma. Aangezien nagenoeg iedereen een beetje boter op zijn hoofd heeft en politiek dan wel economisch aan het geweld verdient, moet de onderste steen niet boven, want dat zou hen allen schaden. Dat is de gedachte. In Italie heet dit politieke corruptie, hier heet het: het poldermodel, en men is er nog trots op ook. Hoe kan dat?
Ik denk dat de historicus en sinoloog Karl Wittvogel een heldere aanzet heeft gegeven voor een verklaring. 'Wittfogel came up with an analysis of the role of irrigation works in Asia, the bureaucratic structures needed to maintain them and the impact that these had on society. In his view many societies, mainly in Asia, relied heavily on the building of large-scale irrigation works. To do this, the state had to organize forced labor from the population at large. This required a large and complex bureaucracy staffed by competent and literate officials. This structure was uniquely placed to also crush civil society and any other force capable of mobilizing against the state. Such a state would inevitably be despotic, powerful, stable and wealthy.' Zie: http://en.wikipedia.org/wiki/Karl_Wittfogel
Ik denk dat Wittvogel maar 1 fundamentele fout maakte. Hij focuste zich op China, maar er zijn meerdere sprekende voorbeelden. Ik denk dat ook Nederland een goed voorbeeld is van zijn theorie, want ook de Nederlandse samenleving en het bestel dat zich daarop baseerde, is altijd gekenmerkt geweest door de dreiging van het water en de noodzaak ons te organiseren in een hierarchische, bureaucratische structuur. De eerste publiekrechtelijke organisaties in wat nu Nederland is, waren de waterschappen. De dreiging van het water leidde ertoe dat -- nog voordat Nederland als staat bestond -- iedereen zich aanpaste aan de macht, want die overzag het best waar en hoe we bedreigd werden. Die dreiging vergde een strakke hierarchische en bureaucratische organisatie die snel overal kon ingrijpen. Een strenge organisatie die -- onvermijdelijk als men eenmaal een bureaucratie heeft -- alle aspecten van het bestaan begon te reguleren. Het is ook niet vreemd dat het strenge Calvinisme in Nederland zo aansloeg, er was geen ruimte voor verscheidenheid, alleen deze christenfundamentalistische stroming kon er de dienst uitmaken. Op een pragmatische manier, dat wel, maar als het puntje bij paaltje kwam dan bepaalde een kleine elite in dit land welke politieke koers er gevaren werd. Tot diep in de jaren zestig van de vorige eeuw bepaalden de voormannen van de diverse politieke stromingen in Nederland in achterkamertjes wie met wie de macht mocht delen. In feite is dat nog steeds het geval. Dat eeuwenoude systeem heeft een bepaalde mentaliteit geschapen die de Nederlanders diep hebben geinternaliseerd, en die zeker niet in een generatie is verdwenen. Integendeel, Nederlanders vinden het poldermodel net zo normaal als ademhalen.
Daar komt in de postmoderne tijd nog iets anders bij. De Franse filosoof Andre Gorz heeft erop gewezen dat 'the total domination of nature inevitably entails a domination of people by the techniques of domination', en dat weer leidde tot wat C.S. Lewis als volgt beschreef: 'What we call man's power over nature turns out to be a power exercised by some men over other men with nature as its instrument.' De bestuurlijke, economische en politieke elite in het Westen is het dan ook over 1 ding eens: een massamaatschappij mag geen echte democratie worden, omdat het dan in een chaos zou eindigen, een chaos waarin ze onherroepelijk hun privileges zouden verliezen. Kortom, wat premier Balkenende doet, is geen meesterzet, het is geheel binnen de grenzen van wat het poldermodel toestaat. Meer kan niet, anders gaan er koppen rollen. En dat kan niet in het poldermodel, want morgen moeten ze weer met elkaar aan tafel.
6 opmerkingen:
Ha Stan,
Je concludeert met "En dat kan niet in de poldermodel, want morgen moeten ze weer met elkaar aan tafel."
En dat is exact het probleem waar we het hier over hebben :) Er zal nooit enige echte verbetering optreden zolang we vastzitten aan een ingeslapen en vastgeroest politiek systeem. De waarheid verbergen omdat je met andere mensen aan tafel wilt kunnen zitten, dat kan nooit goed gaan. Sterker nog, volgens mij eindigt zoiets vaak in burgeroorlog.
daar heb je gelijk in. het echte probleem is dat elke macht tot in iedere vezel totalitair is in zijn manier van kijken naar de wereld. met andere woorden, de macht kan nooit de werkelijkheid inschatten, zijn ideologie maakt blind. daarom stort elke macht naar verloop van tijd ook ineen. de macht kan nooit iets leren, het kan alleen zijn macht uitoefenen.
Ik kan het onmogelijk mooier zeggen dan jij zojuist gedaan hebt. Prachtige quote die ik zeker ga onthouden. Dank!
Oftewel: de heersende klasse heet zo omdat zij heerst. Veel rationaliteit zit er verder niet achter.
Ik geloof ook helemaal niet dat het van belang is dat het broertje van JP hoofd verkoopzaken, meer is hij niet, van een of ander pijpleidingbedrif is. Dit valt in de rubriek "kleine krabbelaars", zoals Lubbers het noemde.
Het belang van Shell, wsar Bos, Kok en Bolkestein asn verbonden zijn, is wel wat groter. En - zeker achteraf - is het slopen en in een permanent bloedbad veranderen van een seculiere Arabische republiek niet zo erg in het belang van Shell als men daar eerder gedacht zal hebben. Hoewel zo'n concern toch wel deskundigen op het gebied van de Arabische en islamitische wereld in huis moet hebben.
Vandaar de kat-uit-de-boomkijkerij van Bos en zelfs Bolkestein waarschijnlijk.
Je moet eens goed lezen en luisteren naar de politici en de media. Er vielen mij telkens dezelfde zaken op. De kritiek op het buitenspel zetten van het parlement, wordt door de parlementariers en de meeste Nederlandse kranten als volgt verwoord: een parlementaire enquête is het enige juiste middel om onderzoek te doen naar de besluitvorming rondom de politieke steun aan de Amerikaans-Britse inval in Irak. Wat valt op? Het gaat hier om een onderzoek naar de politieke (!) steun. Dit zie je telkens terug komen in de kranten, op de radio en de tv.
Nu, als je terug gaat naar het waarom van de plotseling aangekondigde onderzoek van Balkenende, dan is dat naar aanleiding van de woorden van Armitage, die het duidelijk had over een verzoek om militaire (!) steun waar de beloning o.a. de positie van secretaris-generaal zou zijn. De s-g is er gekomen, dus is de vraag: was er militaire (!) steun aan de oorlog in en invasie van Irak.
Argos wijdde daar al enige tijd geleden meerdere uitzendingen aan. Misschien is het silzwijgen over de militaire steun door de oppositiepartijen en veel van de media deel van het eufemisme 'het poldermodel'.
Hier een uitstekend artikel van Joerie Boom in de Groene:
Bush’ braafste bondgenoot
→ NEDERLANDSE MILITAIRE STEUN AAN DE IRAK-OORLOG
Een parlementair onderzoek naar de besluitvorming rond de oorlog in Irak zal ook moeten gaan over de Nederlandse militaire betrokkenheid. Geheime militaire inzet wordt door diverse bronnen binnen krijgsmacht en inlichtingendiensten bevestigd.
DOOR JOERI BOOM
‘WAAROM DENKT U dat bij de eerste grote persconferentie door de hoogste Amerikaanse generaal Tommy Franks in Qatar een Nederlandse officier op het podium stond? Dat was echt niet alleen wegens de verbale steun die Nederland heeft gegeven’, aldus een anonieme inlichtingenofficier ‘uit een westers land’ in een van de uitzendingen die het radioprogramma Argos wijdde aan de Nederlandse militaire betrokkenheid bij de oorlog in Irak. De Nederlandse regering zei de Amerikaanse aanval slechts politiek te steunen, maar de redactie van het gelauwerde onderzoeksprogramma heeft flink wat aanwijzingen dat er ook sprake was van militaire betrokkenheid. Eén daarvan is de aanwezigheid van luitenant-kolonel Jan Blom bij generaal Franks persconferentie van 22 maart 2003. Op het podium stonden nog drie officieren, afkomstig uit Groot-Brittannië, Australië en Denemarken. Landen die actieve militaire steun gaven aan de oorlog, openlijk en niet in het geniep, zoals Nederland.
Premier Balkenende ziet nog steeds niets in een onderzoek naar de Nederlandse besluitvorming rond de oorlog in Irak, zei hij zondag in Buitenhof. Het lijkt hem ‘niet zinnig’, omdat ‘er al zoveel informatie is gewisseld’. Hij wees erop dat de Tweede Kamer er inmiddels zestien keer over heeft gesproken en dat tien moties voor een onderzoek zijn ingediend die allemaal zijn afgewezen. De regering heeft steeds op het standpunt gestaan dat een onderzoek in Nederland niet nodig was, omdat zij haar instemming met de oorlog niet baseerde op de aanwezigheid van massavernietigingswapens in Irak, maar op de jarenlange weigering van Saddam Hoessein om uitvoering te geven aan Veiligheidsraad-resoluties.
Maar de premier heeft zijn hand overspeeld. Met de toetreding van de PVDA tot zijn regering werd meerderheidssteun voor een onderzoek in de Tweede Kamer weliswaar onmogelijk, de PVDA-fractie in de Eerste Kamer negeert de afspraak dat niet voor een onderzoek gepleit zou worden. PVDA-senator Klaas de Vries diende 63 vragen in bij de regering. De Eerste-Kamerfracties van SP, GroenLinks, D66 en Partij voor de Dieren stelden hun eigen lijst op, met 39 vragen. De beantwoording liet ruim een half jaar op zich wachten, maar voegde niets toe aan de mantra die de regering al jaren afdraait.
Wellicht hoopte Balkenende de parlementariërs moedeloos te maken met steeds weer hetzelfde riedeltje. Maar juist het eindeloos aanvoeren van dezelfde argumenten en het vasthouden aan dezelfde categorische ontkenningen trok de VVD-Eerste-Kamerfractie in het kamp van de partijen die een onderzoek eisen. Die hebben nu een meerderheid. ‘Het kabinet heeft ruim zeven maanden de tijd genomen om de vragen te beantwoorden. Wat nu op tafel ligt, levert niets nieuws op. De beantwoording draait in een kring rond’, zei VVD-fractievoorzitter Uri Rosenthal. Hij wil af van ‘de politieke mist’ die het kabinet al vijf jaar verspreidt. Nog één keer dienen de fracties nieuwe vragen in. Als die niet behoorlijk beantwoord worden, steunt de VVD een parlementair onderzoek. Naar verwachting is dit proces niet eerder dan in juni afgerond.
Maar zal het onderzoek wel gaan over de juiste vragen? De vragen die de Senaat tot nog toe stelde, gaan voornamelijk over de volkenrechtelijke aspecten van de aanval en de rol die de leugens over niet-bestaande massavernietigingswapens bij het Nederlandse besluit speelden. Opmerkelijk is dat de vraag naar militaire betrokkenheid ontbreekt. Juist die vraag zou het stelselmatig foutief informeren van het parlement – een politieke doodzonde – kunnen blootleggen. Dat zou wel eens kunnen zijn wat de premier al die jaren heeft willen verbergen.
Jan Blom was een verbindingsofficier die in Qatar was gestationeerd in verband met de Nederlandse Patriot-luchtafweerraketten aan de Iraaks-Turkse grens. Dat hij op het podium van de Amerikaanse bevelhebber stond, was volgens toenmalig minister van Defensie Henk Kamp een inschattingsfout: ‘We hebben niet geweten dat het een persconferentie zou zijn.’ Een povere verklaring. Meer dan dertig landen gaven openlijke militaire steun aan de aanval en wilden waarschijnlijk graag een officier leveren voor de belangrijke persconferentie. Het is moeilijk te geloven dat in die omstandigheden zo’n gewilde plek wordt ingenomen door een land dat niet meevecht.
Sinds november 2002 wijdde Argos minstens zes uitzendingen aan de geheime Nederlandse militaire bijdragen aan de oorlog. De onderzoekers ontdekten dat in de aanloop naar de oorlog zowel de landmacht als de luchtmacht als de marine de Amerikanen hielp bij het vergaren van inlichtingen die de aanval mogelijk moesten maken. In oktober en november 2002 voerden Nederlandse F16’s fotoverkenningen uit boven Irak. Argos werd daarover getipt door ‘een bron met contacten in kringen van de Nederlandse luchtmacht’. Het verhaal wordt door andere bronnen bevestigd. Details die de tipgever vertelde over een noodlanding van twee Nederlandse F16-piloten die aan de geheime missie deelnamen, kwamen overeen met de gegevens die Argos vond op een website van een luchtmachtmilitair. De naam Irak kwam op de site niet voor. De militair vertelde dat hij de pagina had moeten aanpassen op last van Defensie, maar wilde over Irak niets zeggen.
Ook Nederlandse commando’s werden ingezet. Dat bleek uit informatie van ‘een inlichtingenofficier van een West-Europees Navo-land’. Hij vertelde dat begin maart 2003 een Deens rapport uitlekte naar inlichtingendiensten van Navo-partners en naar het Navo-hoofdkwartier. Het gaat om een verslag, gedateerd 4 maart 2003, van een geheime operatie van Deense special forces in Irak die gericht was op het vergaren van inlichtingen. Het betreft een interne evaluatie van de Deense commando’s aan hun superieuren. In het rapport wordt melding gemaakt van Nederlandse commando’s die op dat moment samen met de Denen bezig zijn met een geheime missie in Irak. Letterlijk wordt gesproken over ‘attached parts NL-forces’. De Argos-redactie krijgt geen kopie van het rapport maar de bron leest er wel passages uit voor.
Na het begin van de oorlog op 20 maart 2003 zijn eveneens Nederlandse commando’s ingezet. In Noord-Irak hebben ze de Amerikanen geholpen bij het openen van een tweede front. ‘Daartoe moest bij Harir, in Koerdisch gebied, een landingsbaan op een vervallen vliegveld worden klaargemaakt. Voor deze operatie waren veel special forces nodig en daarbij kregen de Amerikanen hulp van special forces van verschillende bondgenoten, waaronder de Britten, maar ook de Nederlanders’, aldus een bron bij de Britse special forces tegenover Argos. Het verhaal werd bevestigd door een inlichtingenofficier uit ‘een ander westers land’, door ‘een officier uit de Nederlandse krijgsmacht’ en door de Britse jounalist John Simpson, die de oorlog voor de BBC versloeg.
En dan is er nog het verhaal van Hare Majesteits De Walrus, een onderzeeër die zeer geschikt is voor het afluisteren van allerlei radio- en telefoonverkeer. Eind 2002 bericht RTL4 vanuit Dubai over de boot, die net terug is van een geheime missie in de Golfregio. De verslaggever interviewt staatssecretaris van Defensie Cees van der Knaap op het dek van De Walrus. Die zegt: ‘De Amerikanen zijn heel druk bezig om te kijken van: hoe is dit gebied. Het ligt vlak bij Irak. Het is de toegangsweg tot Irak, dus het is heel duidelijk dat ze zo goed mogelijk kennis willen nemen van alle activiteiten in dit gebied, dat ze daar een scenario over willen maken, en in dit kader moet u ook deze activiteiten van deze onderzeeboot zien.’ Pikant detail: aan boord zijn vier Amerikaanse ‘afluisteraars’ die volgens de verslaggever ‘zowat elk Arabisch dialect kunnen verstaan’. Een heterdaadje dus: Nederland helpt met zijn geavanceerde spionageduikboot, een type waarover de Amerikanen niet beschikken, de oorlogsvoorbereidingen van Bush.
Maar Defensie ontkent alles. Niet alleen in de beantwoording van Kamervragen, ook in het debat van 4 april 2007. Acht uur lang wordt minister van Defensie Van Middelkoop onder vuur genomen door Alexander Pechtold (D66), Femke Halsema (GroenLinks) en Harry van Bommel (SP). Maar hij geeft geen krimp: ‘We hebben geen bijdrage in welke vorm dan ook geleverd aan de Amerikaanse inval in Irak.’
Huub Jaspers, onderzoeker en Argos-redacteur, is er ‘echt van overtuigd’ dat alledrie de krijgsmachtonderdelen rond het begin van de oorlog in Irak actief zijn geweest. ‘Na de uitzendingen is dat nog eens door verschillende bronnen bevestigd’, zegt hij. ‘De regering heeft duidelijk een probleem met al die geheime militaire inzet ten behoeve van een oorlog die we alleen politiek zeiden te ondersteunen.’
Tot nog toe had het parlement geen wapen tegen de ontkenningen van de regering. Dat zal veranderen met een parlementair onderzoek. Tenminste, als de bestraffing voor het lekken van staatsgeheimen wordt opgeschort. Eind 2005 kreeg een AIVD’er vierenhalf jaar cel voor het prijsgeven van geheime informatie. Wie door de onderzoekscommissie onder ede wordt gehoord, dient ongestraft de waarheid te kunnen vertellen. Maar aangezien het staatsgeheimen betreft, is de kans aanwezig dat de verhoren grotendeels achter gesloten deuren zullen plaatsvinden. Jaspers is er niet gerust op dat de parlementariërs daar voldoende hun tanden zullen laten zien: ‘Tijdens het Srebrenica-onderzoek werd niet scherp genoeg ondervraagd. Ik vrees dat ons parlement niet zo grondig te werk gaat als bijvoorbeeld in Duitsland.’
Daar wordt een secuur parlementair onderzoek gehouden. Met name de rol van de Bundesnachrichtendienst (de nationale inlichtingendienst) wordt stapje voor stapje uitgeplozen. Dat levert schokkende resultaten op. Officieel was de Duitse regering fel gekant tegen de oorlog en verleende ze geen enkele steun aan de Amerikanen. Achter de schermen werd echter wel degelijk samengewerkt. Zo leidde informatie van Duitse geheim agenten over Iraakse plannen om oliebronnen in brand te steken tot een vervroeging van de invasie.
Als het Nederlandse onderzoek er komt, heeft het zin om zo diep en secuur mogelijk te spitten. Als het ‘anti-Amerikaanse’ Duitsland al bij de oorlog betrokken was, maakt dat de parlementaire zoektocht naar bewijzen voor geheime militaire steun van Bush’ braafste bondgenoot des te prangender.
© JOERI BOOM / De Groene Amsterdammer
Het heeft niks te maken met een ingeslapen en vastgeroest politiek systeem -er gaat niets boven polderen, want iedereen mag er zijn- maar wel met de wijze waarop mensen hier met hun gevoeligheden omgaan. Kritisch kan, wil of durft men in Nederland niet te zijn, omdat men persoonlijk en zakelijk niet van elkaar onderscheiden kan. Kinderen zijn het,
die in hun leven veel tekort gekomen zijn en daar de rest van hun leven strijd over voeren in plaats van hun eigen leven te leiden.
Een groot man is niet bang om klein te zijn.
Een reactie posten