Maatschappelijk Teleurgestelden

Vriend en collega Ronald van den Boogaard maakte me net erop attent dat Spreek'buis, het suffige Hilversumse blad voor omroepmedewerkers, een artikel heeft over de herprogrammering van de onder andere de zender 747 AM. Het nieuwe profiel wordt als volgt omschreven: 'Door de weeks wordt de programmering overdag gericht op maatschappelijk teleurgestelden en gemakzoekende burgers, met een laag tot gemiddeld opleidingsniveau. Om die groepen te bereiken wordt meer muziek gedraaid dan tot nu toe, een mix van easy listening, evergreens, licht klassiek (Andre Rieu) en chansons.' Einde citaat. Het staat er echt. En als u het niet gelooft, lees het dan nog eens een keer hardop voor. De maatschappelijk teleurgestelden moet met muzikale diarree afgeleid worden, kennelijk om te voorkomen dat de loosers in opstand komen. En dit is allemaal bedacht door onder andere ene Ruurd Bierman (zie foto), 'die zich binnen de Raad van Bestuur vooral bezighoudt met de programmering.' De zeldzame keren dat ik als programmamaker met dit soort lui in aanraking kwam schrok ik telkens weer van hun onvoorstelbare onwetendheid en hun dedain voor de luisteraars en kijkers. In gesprekken met hen bleek al snel dat ze burgers alleen als consumenten zien, als domme varkens die je met eenvoudig voer rustig houdt. Alles is voor de managers marketing en public relations, cijfers en marktaandelen. Deze mensen zitten op vitale posten in de massamaatschappij en u vindt ze in elk systeem. Met evenveel gemak werken ze voor een parlementaire democratie als voor een totalitaire dictatuur. Het zijn immer plooibare massamensen, ontzielden voor wie de werkelijkheid niet meer is dan een kopie van hun eigen leegte. Uit die wereld kunnen ze niet meer halen dan ze er zelf inleggen... niets. Het ontbreekt de zelfbenoemde beleidsbepalers aan respect voor hun medemens, liefde voor de ander. En ze zijn overal inzetbaar, zoals Hannah Arendt in het legendarische 'Eichmann in Jeruzalem' aantoonde.