Berlusconi Macaroni 2

Een goede kennis van mij met wie ik bijna elke ochtend in ons koffiehuis de stand van zaken in de wereld doorneem maakte gisterochtend een ernstige inschattingsfout. Toen we over Berlusconi's aanstaande optreden voor drie vrouwelijke rechters spraken verklaarde hij tamelijk onbesuisd: 'Oh Stan, maar daar lult hij zich zo weer uit. Die man konden ze zelfs niet pakken op zijn mafiacontacten.' 


In de loop van de dag merkte ik dat meer mannen in mijn omgeving er blind van uitgaan dat Berlusconi deze drie vrouwelijke rechters met het grootste gemak een rad voor ogen zal draaien. Fout, jongens. Allereerst dit: Berlusconi is al veroordeeld, nog voordat hij de rechtzaal betreedt. Door wie? Sowieso door de helft van de Italiaanse bevolking, zijnde de vrouwen die uit ervaring maar al te goed weten hoe mannen functioneren. Zij begrijpen mannen beter dan mannen vrouwen begrijpen. Niet voor niets schreef Sigmund Freud wanhopig in een brief aan Marie Bonaparte:


Die grosse Frage, die nie beantwortet worden ist und die ich trotz dreißig Jahre langem Forschen in der weiblichen Seele nie habe beantworten können, ist die: Was will das Weib?


Wanneer ik deze klemmende vraag voorleg aan mijn vrienden dan reageren ze in een reflex met een knipoog, wij jongens onder elkaar weten wel wat de vrouw wil. Vraag je door dan volgt steevast een tikje zenuwachtig gelach. Dat laatste overtuigt mij van de juistheid van mijn stelling dat Berlusconi weet dat zijn ondergang in zicht is, en het zullen vrouwen zijn die het vonnis voltrekken. Het punt is dit: ook al zullen ze hem een flinterdun strafje geven dan nog zal Berlusconi worden vernietigd. De vrouwen gaan namelijk het volgende doen: ze gaan de hoofdaap door het slijk trekken, millimeter voor millimeter, seconde na seconde. Ze gaan hem laten vertellen dat hij voor zijn sex met een jong meisje heeft moeten betalen. Dit is het belangrijkste feit dat ze zullen willen aantonen. En waarom? Omdat de hoofdaap nooit voor zijn sex hoeft te betalen! Daarom is hij juist hoofdaap en zijn de bij-apen jaloers op hem. Vrouwen weten dit als geen ander en derhalve gaan de vrouwelijke rechters hem van zijn voetstuk stoten door aan de bij-apen te laten zien dat Berlusconi net zo'n sex geobsedeerde schlemiel is als de bij-apen zelf. Die zullen daardoor onmiddellijk beseffen dat Berlusconi helemaal geen hoofd-aap meer is, en dit feit, beste vrienden, luidt het definitieve einde in van zijn macht. 


Vergeet ook niet dat in wezen niet zozeer Berlusconi wordt veroordeeld, maar juist iedere Italiaanse man, wat zeg ik, elke man op aarde. Nadat mannen al die tijd door de kapitalistische genotscultuur op televisie getrakteerd werden met al dan niet geblondeerde domme gansjes, nemen de ontwikkelde vrouwen wraak en zodra vrouwen wraak nemen is de rol van de man volkomen uitgespeeld. De mannen, zeker die in Italie, gaan zware tijden tegemoet, ze zullen allereerst een toontje lager moeten gaan zingen en deze cultuuromslag zal gigantische politieke consequenties hebben. 


'Was will das Weib?' Welnu, let maar goed op jongens zodra het proces begint. De ietwat onbezonnen luchthartigheid van mijn vrienden en kennissen zal in deze zaak een stevige deuk oplopen. 'Das Weib' zal van Berlusconi macaroni maken. Hier voltrekt zich een culturele veldslag die langdurige gevolgen zal hebben. Ik durf zelfs de stelling aan dat we te maken hebben met een even ingrijpende opstand tegen het gezag van de man als die welke we nu in de Arabische wereld zien.