Ik weet het nog zo net niet Stan. Je vergeet dat vrouwen ook maar mensen zijn :-)
Gisteren hoorde ik achter me in P&W (ik kijk nooit, maar luister): 'Ze kunnen hem ook vrijspreken om aan te tonen dat ze écht onafhankelijk zijn.'
Daar zit wat in.
Zodra vrouwen in business en politiek gaan, gebieden die door mannen worden gedomineerd, moeten ze twee keer zo hard bewijzen dat ze 'een man' zijn, 'hun mannetje staan'. Er bestaan ook vrouwen als Margaret Thatcher, Madeleine Albright, Condoleezza Rice.
Maar hoe dat bij vrouwelijke rechters speelt, weet ik eigenlijk niet. Hoop heb ik natuurlijk wel.
http://stanvanhoucke.blogspot.com/2011/02/berlusconi-macaroni_17.html
Sonja,
Allereerst dit: Berlusconi is al veroordeeld, want hij moet tegenover drie vrouwen bewijzen dat hij geen betaalde sex heeft gehad. Daarmee is hij voor zijn bij-apen van zijn voetstuk gevallen, erger imagoverlies, statusverlies, gezichtsverlies voor een macho is absoluut ondenkbaar. Neem dat van mij als man aan. Kortom, de onnozele opmerking bij Pauw en Witteman gaat volstrekt voorbij aan waar het hier werkelijk om draait. Bovendien is dit weer zo'n typisch voorbeeld van Hollandse poldermodel corruptie. 'Ze kunnen hem ook vrijspreken om aan te tonen dat ze écht onafhankelijk zijn,' alsof het recht een spelletje is om je image op te vijzelen, een consequentieloos tijdverdrijf. En inderdaad, in Nederland wordt overal dit soort corrupte politieke spelletjes gespeeld.
Maar nu, let op, we hebben hier te maken met drie Italiaanse Erinyen, te weten Carmen D'Elia, Giulia Turri en Orsola de Cristofaro. Alleen al hun hoofden spreken boekdelen. Ik bedoel maar, dit zijn geen almaar kwekkende Nederlandse vrouwelijke politici, maar dit zijn intelligente cultuurvrouwen die macaroni gaan maken van Berlusconi. Zijn advocaat, de volksvergengewoordiger Gaetano Pecorella heeft al laten weten dat 'een college van uitsluitend vrouwelijke rechters het slechts denkbare scenario is.' Ik bedoel, we hebben hier te maken met een groot land dat een lange geschiedenis kent, Italie is niet de Nederlandse polder waar provincialen als Pauw en Witteman met telkens weer diezelfde platte babbels het debat bepalen. Italie is een klasiek cultuurland waar een echte culturele elite bestaat van naam en faam.
Carmen D'Elia, Giulia Turri en Orsola de Cristofaro, ze weten dat dit de kans van hun leven is, hun naam zal voor eeuwig in marmer worden gebeiteld. Mark my words!
5 opmerkingen:
"Ze kunnen hem ook vrijspreken om aan te tonen dat ze écht onafhankelijk zijn"
Moet ik toch iets uitleggen over de context waarin dit gezegd werd, ja stom, ik lees nu ook wat jij las Stan. Maar het was ironisch bedoeld. Het ging meer over de vraag hoe Berlusconi en zijn aanhangers op de veroordeling zouden reageren. Dat ze het vrouw-zijn van de rechters naar voren zouden schuiven als 'partijdigheid'. En die beschuldiging van partijdigheid zouden ze dan kunnen ontlopen door hem 'vrij' te spreken.
Hoe het justitiële systeem in Italië functioneert, daar weet ik niets van. Ik denk als snel dat iedereen daar corrupt is.
In De Standaard - geen slechte krant - stelt een historicus en een vaste commentator van Corriere della Sera:
"In Italië hebben rechters niet de standing die ze in uw land hebben. Rechters en aanklagers zijn hier niet indiscutabel. De burgers hebben geen hoge pet van hen op: rechtbanken zijn uiterst traag en inefficiënt. En de Italianen weten dat er tal van voormalige rechters in het parlement zitten, dat justitie en de politiek dichtbij elkaar staan. De mening van de Italianen over het justitiële systeem is al niet positief. Daar heeft Berlusconi verder weinig mee te maken."
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=LA36D9B1
Je bent hier iets op het spoor, Stan - de zaak rond Berlusconi is het zieke hoogtepunt van een conflict tussen cultivatie en exploitatie in de Europese cultuur. Cultivatie: de zorg om recht, historie en democratie. Exploitatie: de alles verwoestende politieke, sociale en erotische uitbuiting van arbeiders, vrouwen, allochtonen, achterblijvers, etc.
Ik blijf het volgen!
sonja,
de rechterlijke macht in belgie? na al die affaires weten we toch beter. italie is geen spat slechter of beter dan nederland. geloof me.
'Na al die affaires,' zeg je, Stan.
Over één affaire uit het Belgische heb ik me uitvoerig ingelezen, de affaire Dutroux natuurlijk, en dan met name over de X-getuigen in die zaak.
Het boek "De X-dossiers; wat België niet mocht weten over de zaak Dutroux" van Marie-Jeanne van Heeswijck e.a. is een regelrechte eye-opener.
Een sterk stuk onderzoeksjournalistiek dat de manipulaties aantoont in het onderzoek naar de getuigenissen van een aantal vrouwen die beweerden slachtoffer te zijn van een kinderprostitutienetwerk, waarin Marc Dutroux slechts de rol van leverancier speelde, voor een gefortuneerde en invloedrijke klantenkring.
Het is sindsdien voer voor complottheoristen.
Maar wat deze X-getuigen vertelden, is hetzelfde als wat uit veel landen gehoord wordt. Met name chantage van hooggeplaatsten via compromitterende foto's en video's is een element dat in die verhalen steeds naar voren komt.
In de sensatiepers verschijnen wel eens berichten over sex met minderjarigen. Als die berichten uit de VS afkomstig zijn staat er een foto bij van een groezelige man -of vrouw- in een oranje pakje dat van staatswege is verschaft. Als ze uit Nederland komen is er een zwart balkje over de groezelige kop geplaatst.
In sterk contrast met de walging die 'gewone' kindermisbruikers oproepen wordt hier en daar (ik baseer me op reacties onder internetartikelen; toegegeven, niet de meest betrouwbare manier om de mening van 'het volk' te meten) zelfs wat schamper en lacherig gereageerd op Berlusconi's uitspattingen.
Het is hetzelfde schampere lachen als dat waarmee Regina Louf, de belangrijkste van de Belgische getuigen, voor gek werd verklaard. Sindsdien zal iedere zichzelf respecterende krant er voor bedanken zijn vingers te branden aan deze materie.
Maar zoals ik zei, ik heb me ingelezen en ik weet dat ik niet gek ben. Deze zaken doen me altijd denken aan het boek 'Montyn' van Dirk Ayelt Kooijman, die het levensverhaal van de latere graficus Jan Montyn uit diens mond heeft opgetekend. Eén scène uit het boek gaat over de feestjes die Montyn regelde in zijn tijd in het Nederlandse leger. De feesten, orgies eigenlijk, vonden plaats in een kasteel in de bossen bij Eindhoven. De hoofdpersoon werd tijdens een inval van de politie aangetroffen in het bijzijn van een paar naakte minderjarigen, door hem ingehuurd om hun diensten aan te bieden aan hoge defensie-, justitie- en politieke figuren .
Dit speelde in de jaren '60 maar ik denk dat er niet veel is veranderd sinds die tijd. 'Macht erotiseert,' wil het cliché, maar het kan ook anders liggen: macht biedt de gelegenheid om ongestraft te blijven.
En we zien op allerlei gebied dat veel onbestraft blijft. George Bush Sr. heeft zelfs een lintje opgespeld gekregen voor zijn voortreffelijke verdiensten. Er is een link tussen kille, gewetenloze geopolitiek en dit soort misbruikschandalen, en minachting voor de zwakkeren in het algemeen en ik denk dat ook de zaak Berlusconi dieper gaat dan de 'grappige' term 'Bunga Bunga' doet vermoeden.
Ik wilde dit even kwijt, ik hoop dat je het niet erg vindt, want zoals gezegd: het is voer voor complottheoristen. Maar vlak de complottheoristen niet uit. Ze hebben al vaker gelijk gekregen.
Een reactie posten