Het is de ziekte die Holland heet. Het is een ziekte waar steeds meer mensen, dat is de paradox, zich wel bij voelen. De onvrede is geen aansporing om de boel beter te maken. De onvrede is tot een excuus geworden om blijmoedig infantiel te kunnen zijn. De constante nadruk op Holland en het Hollandse, op het kleine en het nabije, het invoelbare en het overzichtelijke, heeft de grote, echte wereld tot een lastige bijkomstigheid gemaakt.
Dat heeft gevolgen. De verslaggeving van de opstand in Tunesië en Egypte door de publieke omroep was een aanfluiting. In plaats van nieuwsgaring en beschouwing was er uitzending na uitzending enkel vaag impressionisme. Steeds dezelfde charmante student mocht in steeds dezelfde woorden zijn blijdschap verkondigen. Steeds dezelfde arabisten lieten zich gaan in vrije improvisaties. Ontelbare malen werd de opstand, waarbij bijna vierhonderd doden vielen, vergeleken met een voetbalwedstrijd. Iedere serieuze duiding ontbrak. Erger – het besef dat er zoiets als serieuze duiding bestaat, leek te ontbreken. Het is ook lastig beschouwen wanneer je je eigen kleine belevingswereld tot de maat van alle dingen hebt verklaard.
Toen ik een mij bekende NOS-redactrice erop wees dat de verslaggeving vanuit de Arabische wereld een -- in de woorden van Bas Heijne -- 'aanfluiting' was kreeg ik deze reactie:
Hou op met die onzin. Nu word ik echt kwaad.
En toen ik vervolgens enkele voorbeelden gaf van hoe het wel kon emailde ze me:
schrap mij svp van je maillijst.
Letwel, dit was de reactie van een NOS-redactrice die via belastinggeld wordt betaald. De burger mag wel betalen, maar geen kritiek uiten, zelfs een collega niet.
En het allergekste is dat de mensen die betaald worden om de burger te informeren over wat er in de maatschappij leeft het minst weten wat er speelt. Collega's, we staan aan de vooravond van ingrijpende veranderingen, wordt wakker! Jullie werkelijkheid is voorbij. De keizer heeft geen kleren aan. Ga opzij, laat anderen het werk doen. Er zijn genoeg jonge en oude mensen die zien wat er gebeurt! De hele Hilversumse kliek is 'out of touch with reality'.
En het allergekste is dat de mensen die betaald worden om de burger te informeren over wat er in de maatschappij leeft het minst weten wat er speelt. Collega's, we staan aan de vooravond van ingrijpende veranderingen, wordt wakker! Jullie werkelijkheid is voorbij. De keizer heeft geen kleren aan. Ga opzij, laat anderen het werk doen. Er zijn genoeg jonge en oude mensen die zien wat er gebeurt! De hele Hilversumse kliek is 'out of touch with reality'.
1 opmerking:
Hear, hear!
Een reactie posten