7 December, 2010 at 10:02
Wat een onzin!
Wikileaks ondermijnt niet de democratie, maar het foute gedrag van de democratisch gekozen regeringen die hun macht misbruiken!
Met uw redenering insinueert u dat de kiezers met dit gedrag instemmen, gelooft u dit echt zelf?
Ad Lagendijk says:
7 December, 2010 at 10:16
Geachte Vinofresco,
dank u voor uw reactie.
In een beschaafde wereld proberen we elkaar te overtuigen. Als u het met iemand niet eens ben, hoeft het nog niet te betekenen dat die persoon gek is of onzin uitkraamt. Twee uitroeptekens en “insinueert’, toe maar. Ik ben niet doof.
Als kiezers niet instemmen, kunnen ze altijd op een andere partij stemmen.
De verontwaardigde woorden van Ad Lagendijk zijn nogal pathetisch gezien het feit dat hij de toon ervan zelf heeft opgeroepen door tamelijk grof te werk te gaan met kwalificaties als
'een stelletje ongeregeld, een verzameling anonieme personen zonder enige vorm van legitimiteit...'
Los daarvan, aangezien professor Lagendijk een publiek debat begon schreef ik hem dit:
meneer lagendijk,
in een beschaafde wereld, in een democratie, gaat een ontwikkeld mens ook serieus in op rationele argumenten van zijn tegenstander, tenzij men ‘doof’ is. ik verwacht van u dus dat u reageert op de argumenten die ik aanvoer. Het gaat mij om de disciplinerende rol van de media zoals die in de angelsaksische wereld uitgebreid wetenschappelijk is onderzocht.
Laat ik u nog een voorbeeld geven. De invloedrijke Amerikaanse socioloog C. Wright Mills omschreef kort maar krachtig het westerse bestel als ‘rationalisme zonder rede,’ waarbij
‘de machthebbers de opinies [verschaffen] en de middelen waarmee die gerealiseerd kunnen worden. Mensen bestaan in de mediamarkten alleen als massa; hun acties verlopen parallel omdat hun opinies parallel verlopen, en hun opinies zijn parallel omdat ze alle uit één bron afkomstig zijn: die van de media. [...] De mensen zijn, zelfs als ze handelen, meer toeschouwers dan medespelers. Het publiek van de massamaatschappij handelt bij acclematie, bij plebisciet. Passief staat het toe, actief klapt het in de handen. Het is geen handelen dat uit eigen, autonome beslissingen of initiatieven voortkomt; het is geconditioneerde reactie op gecontroleerde stimuli die van het centrale beheerapparaat uitgaan. Omdat het publiek van de massamaatschappij markt voor de media en geactiveerde massa is geworden, is de discussiefase van het proces van opinievorming vrijwel uitgeschakeld.’
Mills toonde al een halve eeuw geleden gedocumenteerd aan dat
‘het doel van de opinie-organisatoren [is] om de bevolking in een voortdurende staat van emotionele onderworpenheid te houden… Immers, als het maar eenmaal gelukt is om een mentaliteit van volgzaamheid en gehoorzaamheid te kweken, is het niet moeilijk meer om de mensen te doen geloven en te doen voelen wat men maar wil… hun opinies zijn parallel omdat ze alle uit 1 bron afkomstig zijn: die van de media.’
Het grote probleem van de democratie is dat wanneer het volk de volksheerschappij opeist de oude elite zijn macht kwijtraakt aan een nieuwe elite die nog meer uiting geeft aan wat de Amerikaanse historicus Daniel Boorstin als volgt omschreef:
‘One of the tendencies of democracy… is the danger that rhetoric would displace or at least overshadow epistemology; that is, the temptation to allow the problem of persuasion to overshadow the problem of knowledge. Democratic societies tend to become more concerned with what people believe than with what is true, to become more concerned with credibility than with truth.’
De rol van de ‘gevestigde media’ hoeft geenszins de democratie te verstevigen. Integendeel zelfs zo blijkt uit talloze studies.
http://www.stringcat.com/adblog/2010/12/05/wikileaks-ondermijnt-democratie/
In 1964 vertrok Ellsberg als legerofficier naar Vietnam en diende twee jaar als officier in het Korps Mariniers. Na zijn terugkeer in de Verenigde Staten ging hij aan het werk als militair analist voor het Pentagon. Daar kreeg hij toegang tot circa 7.000 topgeheime documenten, die aantoonden hoe verschillende Amerikaanse presidenten bewust hadden gelogen over de oorlog in Vietnam. Uit het dossier bleek dat de regering wist dat de oorlog in Vietnam niet kon worden gewonnen en dat er veel meer slachtoffers waren dan er openlijk werd toegegeven.