Don't shoot messenger for revealing uncomfortable truths
WIKILEAKS deserves protection, not threats and attacks. IN 1958 a young Rupert Murdoch, then owner and editor of Adelaide's The News, wrote: "In the race between secrecy and truth, it seems inevitable that truth will always win."
His observation perhaps reflected his father Keith Murdoch's expose that Australian troops were being needlessly sacrificed by incompetent British commanders on the shores of Gallipoli. The British tried to shut him up but Keith Murdoch would not be silenced and his efforts led to the termination of the disastrous Gallipoli campaign.
Nearly a century later, WikiLeaks is also fearlessly publishing facts that need to be made public.
I grew up in a Queensland country town where people spoke their minds bluntly. They distrusted big government as something that could be corrupted if not watched carefully. The dark days of corruption in the Queensland government before the Fitzgerald inquiry are testimony to what happens when the politicians gag the media from reporting the truth. These things have stayed with me. WikiLeaks was created around these core values. The idea, conceived in Australia, was to use internet technologies in new ways to report the truth.
WikiLeaks coined a new type of journalism: scientific journalism. We work with other media outlets to bring people the news, but also to prove it is true. Scientific journalism allows you to read a news story, then to click online to see the original document it is based on. That way you can judge for yourself: Is the story true? Did the journalist report it accurately?
Democratic societies need a strong media and WikiLeaks is part of that media. The media helps keep government honest. WikiLeaks has revealed some hard truths about the Iraq and Afghan wars, and broken stories about corporate corruption.
People have said I am anti-war: for the record, I am not. Sometimes nations need to go to war, and there are just wars. But there is nothing more wrong than a government lying to its people about those wars, then asking these same citizens to put their lives and their taxes on the line for those lies. If a war is justified, then tell the truth and the people will decide whether to support it.
If you have read any of the Afghan or Iraq war logs, any of the US embassy cables or any of the stories about the things WikiLeaks has reported, consider how important it is for all media to be able to report these things freely.
WikiLeaks is not the only publisher of the US embassy cables. Other media outlets, including Britain's The Guardian, The New York Times, El Pais in Spain and Der Spiegel in Germany have published the same redacted cables.
Yet it is WikiLeaks, as the co-ordinator of these other groups, that has copped the most vicious attacks and accusations from the US government and its acolytes. I have been accused of treason, even though I am an Australian, not a US, citizen. There have been dozens of serious calls in the US for me to be "taken out" by US special forces. Sarah Palin says I should be "hunted down like Osama bin Laden", a Republican bill sits before the US Senate seeking to have me declared a "transnational threat" and disposed of accordingly. An adviser to the Canadian Prime Minister's office has called on national television for me to be assassinated. An American blogger has called for my 20-year-old son, here in Australia, to be kidnapped and harmed for no other reason than to get at me.
And Australians should observe with no pride the disgraceful pandering to these sentiments by Julia Gillard and her government. The powers of the Australian government appear to be fully at the disposal of the US as to whether to cancel my Australian passport, or to spy on or harass WikiLeaks supporters. The Australian Attorney-General is doing everything he can to help a US investigation clearly directed at framing Australian citizens and shipping them to the US.
Prime Minister Gillard and US Secretary of State Hillary Clinton have not had a word of criticism for the other media organisations. That is because The Guardian, The New York Times and Der Spiegel are old and large, while WikiLeaks is as yet young and small.
We are the underdogs. The Gillard government is trying to shoot the messenger because it doesn't want the truth revealed, including information about its own diplomatic and political dealings.
Has there been any response from the Australian government to the numerous public threats of violence against me and other WikiLeaks personnel? One might have thought an Australian prime minister would be defending her citizens against such things, but there have only been wholly unsubstantiated claims of illegality. The Prime Minister and especially the Attorney-General are meant to carry out their duties with dignity and above the fray. Rest assured, these two mean to save their own skins. They will not.
Every time WikiLeaks publishes the truth about abuses committed by US agencies, Australian politicians chant a provably false chorus with the State Department: "You'll risk lives! National security! You'll endanger troops!" Then they say there is nothing of importance in what WikiLeaks publishes. It can't be both. Which is it?
It is neither. WikiLeaks has a four-year publishing history. During that time we have changed whole governments, but not a single person, as far as anyone is aware, has been harmed. But the US, with Australian government connivance, has killed thousands in the past few months alone.
US Secretary of Defence Robert Gates admitted in a letter to the US congress that no sensitive intelligence sources or methods had been compromised by the Afghan war logs disclosure. The Pentagon stated there was no evidence the WikiLeaks reports had led to anyone being harmed in Afghanistan. NATO in Kabul told CNN it couldn't find a single person who needed protecting. The Australian Department of Defence said the same. No Australian troops or sources have been hurt by anything we have published.
But our publications have been far from unimportant. The US diplomatic cables reveal some startling facts:
► The US asked its diplomats to steal personal human material and information from UN officials and human rights groups, including DNA, fingerprints, iris scans, credit card numbers, internet passwords and ID photos, in violation of international treaties. Presumably Australian UN diplomats may be targeted, too.
► King Abdullah of Saudi Arabia asked the US to attack Iran.
► Officials in Jordan and Bahrain want Iran's nuclear program stopped by any means available.
► Britain's Iraq inquiry was fixed to protect "US interests".
► Sweden is a covert member of NATO and US intelligence sharing is kept from parliament.
► The US is playing hardball to get other countries to take freed detainees from Guantanamo Bay. Barack Obama agreed to meet the Slovenian President only if Slovenia took a prisoner. Our Pacific neighbour Kiribati was offered millions of dollars to accept detainees.
In its landmark ruling in the Pentagon Papers case, the US Supreme Court said "only a free and unrestrained press can effectively expose deception in government". The swirling storm around WikiLeaks today reinforces the need to defend the right of all media to reveal the truth. Julian Assange is the editor-in-chief of WikiLeaks.
http://www.theaustralian.com.au/in-depth/wikileaks/dont-shoot-messenger-for-revealing-uncomfortable-truths/story-fn775xjq-1225967241332
Vermoord de boodschapper van ongemakkelijke waarheden niet
WikiLeaks verdient bescherming, geen bedreigingen en aanvallen
In 1985 schreef een jonge Rupert Murdoch, toen nog eigenaar en hoofdredacteur van The News, een krant in Adelaide: ‘In de strijd tussen geheimzinnigheid en waarheid lijkt het onontkomelijk dat de waarheid altijd wint.’
Misschien dat zijn constatering was ingegeven door de onthulling, gedaan door zijn vader Keith Murdoch, dat Australische troepen nodeloos werden opgeofferd door incompetente Britse commandanten op de kusten van Gallipoli. De Britten probeerden hem het zwijgen op te leggen maar Keith Murdoch liet zich niet de mond snoeren en zijn inspanningen leidden tot het beëindigen van de desastreuze Gallipoli missie.
Bijna een eeuw later nu publiceert WikiLeaks ook onverschrokken feiten die openbaar gemaakt moeten worden.
Ik groeide op in een plattelandsstadje in Queensland waar mensen ongezouten hun mening gaven. Ze wantrouwden de overheid als iets dat makkelijk corrupt wordt als je niet heel goed oplet. De zwarte tijd van corruptie binnen het bestuur van Queensland zijn het bewijs van wat er kan gebeuren als politici de media verhinderen de waarheid te berichten.
Die zaken zijn me bijgebleven. WikiLeaks is opgezet rond deze grondwaarden. Het idee, dat in Australië werd geboren, was internettechnologie te gebruiken om op een nieuwe manier de waarheid naar buiten te brengen.
WikiLeaks muntte een nieuw soort journalistiek: wetenschappelijke journalistiek. We werken samen met andere media om mensen het nieuws te brengen maar ook om te bewijzen dat het echt waar is. Wetenschappelijke journalistiek stelt je in staat om een nieuwsbericht te lezen en dan te klikken om het originele document te bekijken waar het bericht op gebaseerd is. Op die manier kun je voor jezelf bepalen: Is het verhaal waar? Heeft de journalist het correct weergegeven?
Democratische samenlevingen hebben sterke media nodig en WikiLeaks is onderdeel van die media. De media dragen er aan bij de overheid eerlijk te houden. WikiLeaks heeft harde waarheden onthuld over de oorlogen in Irak en Afghanistan en verhalen naar buiten gebracht over corruptie in het bedrijfsleven.
Er is gezegd dat ik anti-oorlog ben. Voor alle duidelijkheid: dat ben ik niet. Soms moeten landen oorlog voeren. Er bestaan gerechtvaardigde oorlogen. Maar niets is meer verkeerd dan een regering die tegen burgers liegt over deze oorlogen en diezelfde burgers dan vervolgens vraagt om hun levens en hun belastinggeld beschikbaar te stelen voor die leugens. Als een oorlog gerechtvaardigd is, vertel dan de waarheid en laat de bevolking beslissen of ze hun steun willen geven.
Als je de documenten uit de Iraakse en Afghaanse oorlogen hebt gelezen, of de ambtsberichten van de Amerikaanse ambassades, of enig ander verhaal dat door WikiLeaks naar buiten is gebracht, dan kun je bepalen hoe belangrijk het is voor alle media om vrij over deze zaken te berichten.
WikiLeaks is niet de enige die de Amerikaanse ambassadeberichten naar buiten bracht. Ander media, zoals de Britse Guardian, de New York Times, de Spaanse El Pais en de Duitse Der Spiegel hebben dezelfde verzamelde berichten gepubliceerd.
Maar het is WikiLeaks dat, als coördinator van die andere media, de kwaadaardigste aanvallen en beschuldigingen van de Amerikaanse regering en hun vazallen over zich heen kreeg. Ik ben beschuldigd van landverraad, alhoewel ik een Australiër en niet eens een Amerikaans staatsburger ben. Er zijn tientallen oproepen geweest in de VS om me ‘uit de weg te laten ruimen’ door commandotroepen. Sarah Palin beweert dat ik 'net zo opgejaagd moet worden als Osama bin Laden’, een Republikeins wetsvoorstel dat me tot een ‘transnationale dreiging’ bestempelt en maatregelen bevat om me op te ruimen, wacht op behandeling door de Senaat. Een adviseur van de Canadese regering heeft op de televisie opgeroepen me te vermoorden. Een Amerikaanse weblogger heeft opgeroepen mijn 20-jarige zoon hier in Australië te ontvoeren en te mishandelen met de bedoeling mij te pakken.
Het is voor Australiërs niet iets op trots op te zijn dat premier Julia Gillard en haar regering op schandelijke wijze toegeven aan dit soort sentimenten. De macht van de Australische regering lijkt geheel ter beschikking te staan van de VS, als het gaat om zaken als het intrekken van mijn Australische paspoort, of het bespioneren of lastigvallen van WikiLeaks-supporters. De Australische minister van justitie doet als wat hij kan om te elpen bij een Amerikaans onderzoek dat duidelijk gericht is op het verdacht maken van Australische burgers en ze op transport zette naar de VS.
Premier Gillard en de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton hebben geen woord van kritiek geuit op andere media-organisaties. Dat komt omdat The Guardian, de New York Times en Der Spiegel oud en groot zijn en WikiLeaks nog jong en klein is.
Wij zijn de underdogs. De Gillard-regering wil de boodschapper onthoofden omdat ze niet wil dat de waarheid onthuld wordt, inclusief de informatie over haar eigen diplomatieke en politieke handeltjes.
Is er ook maar één enkele reactie geweest van de Australische regering op de talloze openlijke bedreigingen met geweld tegen mij en andere WikiLeaks-medewerkers? Je zou denken dat een Australische premier haar burgers tegen dat soort zaken beschermt, maar er zijn alleen maar wat volstrekt niet onderbouwde beschuldigingen van illegaliteit geuit. De premier en de minister van justitie zouden hun plichten met waardigheid moeten vervullen en boven het rumoer moeten staan. Je kunt er daarentegen zeker van zijn dat deze twee er op uit zijn hun eigen huid te redden. Maar dat zal ze niet lukken.
Steeds als WikiLeaks de waarheid naar buiten brengt over schendingen die Amerikaanse overheidsdiensten begaan, roepen de Australische politici vals in koor met het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken: “Je zet levens op het spel! Nationale veiligheid! Je brengt de troepen in gevaar!’ Daarna zeggen ze dat er niets belangrijks staat in wat WikiLeaks publiceert. Dat kan niet beide tegelijk kloppen. Wat is de waarheid?
Geen van beide is waar. WikiLeaks onthult nu al vier jaar lang. Gedurende die tijd hebben we hele regeringen veranderd maar voor zover we weten is er nog nooit iemand iets aangedaan. Terwijl de VS, met medeweten van de Australische regering, alleen al in de voorbije maanden duizenden mensen heeft omgebracht.
De Amerikaanse minister van Defensie Robert Gates heeft in een brief aan het Amerikaanse Congres toegegeven dat er met het publiceren van de Afghaanse oorlogsdocumenten geen gevoelige inlichtingenbronnen of -methodes zijn blootgesteld. Het Pentagon heeft verklaard dat er geen bewijs was dat er door de WikiLeaks-verslagen iemand in Afghanistan iets is aan gedaan. De NAVO kon in Kabul niemand vinden die bescherming nodig had, verklaarde ze tegenover CNN. Het Australische ministerie van defensie beweerde hetzelfde. Geen enkele Australische militair of bron is getroffen door wat we hebben gepubliceerd.
Maar onze publicaties zijn wel van belang. De Amerikaanse diplomatieke berichten onthullen verbijsterende feiten. Om er een paar te noemen:
- De VS droeg diplomaten op om lichaamsstoffen en persoonlijke informatie te stelen van VN personeel en mensenrechtengroeperingen, inclusief DNA, vingerafdrukken, iris scans, credit card nummers, internetwachtwoorden, pasfoto’s. Dat alles in strijd met internationale verdragen. Waarschijnlijk zijn ook Australische VN-diplomaten doelwit.
- Koning Abdullah van Saoedi Arabië heeft de VS verzocht Iran aan te vallen.
- Jordanië en Bahrein willen dat het nucleaire programma van Iran met alle mogelijke middelen gestopt wordt.
- Het Britse Irak-onderzoek werd gemanipuleerd om de ‘Amerikaanse belangen’ et beschermen.
- Zweden is geheim lid van de NAVO en de uitwisseling van informatie met VS inlichtingendienst gebeurt buiten het parlement om.
- De VS speelt een hard spel om andere landen over te halen vrijgelaten gevangenen uit Guantanamo Bay op te nemen. Barack Obama wilde de Sloveense premier alleen ontmoeten als Slovenië een gevangene opnam. Ons buurland in de Stille Oceaan Kiribati kreeg miljoenen geboden om gevangenen op te nemen.
- Koning Abdullah van Saoedi Arabië heeft de VS verzocht Iran aan te vallen.
- Jordanië en Bahrein willen dat het nucleaire programma van Iran met alle mogelijke middelen gestopt wordt.
- Het Britse Irak-onderzoek werd gemanipuleerd om de ‘Amerikaanse belangen’ et beschermen.
- Zweden is geheim lid van de NAVO en de uitwisseling van informatie met VS inlichtingendienst gebeurt buiten het parlement om.
- De VS speelt een hard spel om andere landen over te halen vrijgelaten gevangenen uit Guantanamo Bay op te nemen. Barack Obama wilde de Sloveense premier alleen ontmoeten als Slovenië een gevangene opnam. Ons buurland in de Stille Oceaan Kiribati kreeg miljoenen geboden om gevangenen op te nemen.
In haar baanbrekende vonnis in de zaak rond de Pentagon Papers oordeelde het Amerikaanse Hooggerechtshof dat: ‘alleen een vrije en onbeperkte pers effectief de misleiding door de overheid aan het licht kan brengen’
De wervelstorm rond WkiLeaks bevestigt nog eens de noodzaak om het recht te verdedigen van alle media om de waarheid te onthullen.
Dit artikel verscheen eerder in The Australian
2 opmerkingen:
Gelezen:
The revolution will be digitized.
http://www.johnpilger.com/articles/why-are-wars-not-being-reported-honestly
Een reactie posten