Daphne Meijer 25

Het zijn met name de zogeheten linkse zionisten die het ergst zijn, en wel omdat ze hypocriet zijn. Ze proberen zich te presenteren als redelijke burgers, terwijl in de praktijk de Palestijnen meer leed hebben aangedaan dan de rechtse zionisten, zoals blijkt uit het wetenschappelijk werk van Joods-Iraelische historici als Benny Morris, Simha Flapen, Tom Segev, Avi Shlaim en Ilan Pappe. De schijn van redelijkheid straalt ook af van de woorden van de 48-jarige zionistische publicist Daphne Meijer. Ik geef enkele voorbeelden. Ze schrijft op de website Krapuul over Ronny Naftaniel, wiens CIDI het bloedbad in Gaza 'gerechtvaardigd' betitelde:


Zelf is hij een keurige PvdA’er uit Amstelveen, die in het afdelingsbestuur heeft gezeten en op congressen namens Amstelveen het woord voert. Rechtsige of ultra-rechtse sympathieen heeft hij niet. Het is iemand van de rechttoe rechtaan 


Ziehier, 'een keurige PvdA’er' zonder 'rechtsige of ultra-rechtse sympathieen... een linkse jood.' Het zijn vooral deze halve waarheden, leugens dus, die haar werk zo hypocriet maakt. Hoe nu? Het rechtvaardigen van militair geweld waarbij tenslotte meer dan 300 Palestijnse kinderen werden vermoord, en toch een keurige linkse heer uit Amstelveen? Wat betekenen die begrippen 'links' en 'keurig' en 'PVD'er' dan nog? Welke inhoud hebben die? Wat is er links en keurig aan het rechtvaardigen van moord op kinderen? Zou ze hetzelfde hebben geschreven over iemand die de moord op meer dan 300 Joodse kinderen had vergoelijkt? Nee, natuurlijk. Waarom doet ze dat dan wel als het Palestijnse kinderen betreft? Is hun leven minder waard dan joods leven? Wat is dit anders dan racisme? Een ander voorbeeld: het goedpraten van een illegale aanval op volle zee van een Israelisch doodseskader waarbij volgens getuigen en zelfs camerabeelden tenminste 6 van de 9 omgekomen ongewapende burgers standrechtelijk werden vermoord en toch is Naftaniel een fatsoenlijk mens? Waarom meet de linkse Meijer met twee maten? Het is deze 'linkse' propaganda die het ergst is, en wel omdat het zo redelijk lijkt. Net zoals de volgende onpartijdig lijkende omschrijving die kennelijk toch nog een extra nuance behoeft:


Wat kregen we vanaf de eeuwwisseling: steeds maar toenemend wederzijds geweld tussen Israeli’s en Palestijnen. (Behoeft nuance.)


Deze voorstelling van zaken is een leugen. Het is klinkklare propaganda van een 48-jarige zioniste uit Amsterdam. De werkelijkheid is dat tijdens het niet bestaande 'Vredesproces', de voldongen feiten op de grond demonstreerden dat tussen de Oslo Akkoorden in 1993 en het uitbreken van de Tweede Intifada in 2000 het aantal Joodse kolonisten in bezet gebied was verdubbeld, en het oppervlakte gestolen Palestijns gebied zelfs was verdrievoudigd. De Palestijnen merkten dat hun situatie met de dag uitzichtlozer werd en daardoor brak de tweede Intifada uit die met buitensporig Israelisch geweld werd beantwoord. De formulering 'steeds maar toenemend wederzijds geweld tussen Israeli’s en Palestijnen' is het eufemisme waarmee Meijer de werkelijkheid geweld aan doet. Het lijkt zo redelijk terwijl ze in feite doorgaat met de meest doortrapte zionistische propaganda. 




En leest u deze verhullende voorstelling van zaken eens:


Het wordt echter wel ingewikkelder wanneer je, zoals het CIDI, in een spagaat zit. Aan de ene kant moet je een bizarre en illegale aanval op de flotilla naar Gaza zien goed te praten; aan de andere kant ben je bezig met softe dingen als les geven op VMBO-scholen in Amsterdam-West over de holocaust.
Als je vroegere researcher Midden-Oosten dan ook nog sinds vorige maand bij blonde Geert in de Kamer zit, maakt dat de organisatie voor de buitenwereld ongeloofwaardig. Ik zeg speciaal: voor de buitenwereld, want voor het CIDI is dit te rijmen, en ik snap ‘t zelf ook wel.
Kunt u afronden, hoor ik in de verte roepen…
Het zou voor de werk van het CIDI goed zijn wanneer de taken worden losgekoppeld, en het CIDI zich splitst in een afdeling met beleidsterrein Nederland en een afdeling met beleidsterrein informatie en documentatie over Israël. De afdeling Nederland kan aan antisemitisme bestrijding en anti-islamisme bestrijding doen, en andere vormen van discriminatie en etnicisme en racisme, met alle doelstellingen en dialoog-projecten en andere tools die je maar kan verzinnen.


http://www.krapuul.nl/nieuws/9203/de-curieuze-rol-van-ronnynaftaniel-in-het-antisemitisme-debat/ 


Dit is het toppunt van uitgekooktheid waarmee Meijer het CIDI in de kaart speelt. Zoals al eerder gesteld is het al dan niet vermeende antisemitisme de rechtvaardiging bij uitstek voor het bestaan van Israel. Maar aangezien het CIDI ook de Israelische terreur moet verkopen, stelt Meijer voor de twee te scheiden. Op die manier kan de ene CIDI-tak onder een andere naam door gaan met het gebruik maken van het antisemitisme als politiek wapen voor Israel, terwijl de andere tak voortgaat met het rechtvaardigen van de zionistische terreur. De buitenwereld merkt ondertussen niets en dat is gunstig voor de zionistische propanda, want momenteel is alom duidelijk geworden dat het CIDI  de terreur van Israel probeert te verkopen. Daardoor heeft deze joodse lobbygroep in de ogen van het grote publiek het morele gezag verloren om zich druk te maken over antisemitisme, dat overigens volgens serieus wetenschappeliijk onderzoek juist afneemt terwijl de islam-discriminatie drastisch toeneemt. Om het geloofwaardigheidsprobleem van het CIDI op te lossen, stelt Meijer als oud-redactrice van het Nieuw Israelitisch Weekblad dus een splitsing voor.


Meer over Daphne Meijer later.