Daphne Meijer 30

Stan van Houcke: The War is Over. It's All Over.


In het vorige stukje over Daphne Meijer schreef ik dat er


tevens een niet te verwaarlozen groep joodse Nederlanders [is] die publiekelijk de terreur van Israel steunt en voor wie -- in de woorden van Meijer -- 'de liefde' voor Israel 'diep en onvoorwaardelijk' is, 'dieper misschien dan de liefde voor Nederland.' Hun loyaliteit met 'de Joodse staat' leidt er toe dat een grotere groep Palestijnse, Arabische, islamitische Nederlanders zich al langere tijd vernederd en geschoffeerd voelt, en daaronder evenveel 'lijdt' als de 'kleine groep' joodse Nederlanders die 'lijdt' onder de feiten die Pieter Hilhorst aanvoert. Maar daarover zwijgt Meijer, want het gevoel van deze grotere groep mensen kan kennelijk genegeerd worden


http://stanvanhoucke.blogspot.com/2010/07/daphne-meijer-29_06.html

Welke consequentie volgt uit deze beschrijving? Natuurlijk niet dat joden die geschoffeerd zijn dit maar moeten accepteren omdat ze tot een groep behoren van wie een aanzienlijk deel de terreur van Israel steunt. Dat bedoel ik er dus absoluut niet mee. Iedere burger in Nederland is gelijk voor de wet en dient in een democratische rechtstaat niet geterroriseerd te worden door anderen. En zo zijn we via een cirkel weer terug bij het begin van mijn serie over Daphne Meijer. Mijn eerste stukje over deze zioniste begon zo:

Ik kreeg deze deze email:


Daphne heeft een nieuwe reactie op uw bericht "De Pro Israel Lobby 204" achtergelaten:


Dit is vast niet de goede plek, maar ik wilde Stan en de andere lezers van deze blog laten weten dat ik zojuist, vrijdagochtend, een stuk heb geplaatst op de Daily Kos, over de lokjoden.


Stan wordt genoemd! (Ik parafraseer hem, en volgens mij correct en netjes.)


Mijn naam op Daily Kos is Kandigol, maar het is sowieso wel terug te vinden lijkt me.


Het staat in een iets oudere verse ook gewoon op mijn weblog, heb er nog iets aan de gefrunnikt, hier en daar, sinds gisteravond.


Ik ben erg benieuwd naar jullie reacties!


Vriendelijke groet,


Daphne

Daphne schrijft onder de kop:

'Amsterdam, city of anti-Semitism??

het volgende over mij:

One pundit (Stan van Houcke) wrote on his blog that rabbi Van de Kamp – the rabbi in the television news item that got the Hitler salute – had the harassment coming to him, because he had at previous occasions refused to distance himself from Israeli military policy in the occupied Palestinian West Bank.

http://www.dailykos.com/storyonly/2010/6/25/879205/-Amsterdam,-city-of-anti-Semitism

Welnu daphne,  je vraagt om commentaar. je schrijft: One pundit (Stan van Houcke) wrote on his blog that rabbi Van de Kamp – the rabbi in the television news item that got the Hitler salute – had the harassment coming to him, because he had at previous occasions refused to distance himself from Israeli military policy in the occupied Palestinian West Bank. Nu de werkelijkheid. Ik schreef dit: Daphne, wij verschillen absoluut niet van mening hierover. eerder al schreef ik aan ahmed marcouch: 'Iedereen, maar dan ook iedereen in Nederland kent dezelfde rechtsbescherming en dient niet door anderen te worden aangetast in zijn/haar waardigheid.' maar dan, waar ik op wijs is dat iemand die rechtsbescherming opeist in zijn eigen land, de langdurige schending van de rechtsbescherming van het palestijnse volk, verdedigt. deze schizofrenie moet aan de kaak worden gesteld. wat ik tevens probeer duidelijk te maken is dat er natuurlijk groepen jongeren zullen zijn die deze houding onacceptabel vinden door deze rabbijn op een grove manier te confronteren met hun afkeuring. ik keur dat niet goed, maar ik probeer wel een verklaring ervoor te geven. en dat doe ik omdat ik denk dat het begrip antisemitisme hier totaal niet op zijn plaats is. groeten stan En dit:  Voor de politie die nog niet zo happig is om dit ideetje in de praktijk te brengen is natuurlijk de wat wonderlijke vraag: kan een lokjood ook gespeeld worden door een niet-jood? Bovendien zal op een bepaald moment een journalistieke collega van mij aan rabbijn Evers of Van de Kamp vragen: 'Zeg rabbijn, is het niet merkwaardig dat u in Nederland eist dat u ongestoord van al uw vrijheden kunt genieten terwijl u tegelijkertijd de terreur van Israel tegen gewone Palestijnse burgers op de een of andere manier rechtvaardigt en u er zich ook niet eens voor schaamt, terwijl u toch claimt een man van de moraal te zijn?' Stel ik hier nu that rabbi Van de Kamp – the rabbi in the television news item that got the Hitler salute – had the harassment coming to him, because he had at previous occasions refused to distance himself from Israeli military policy in the occupied Palestinian West Bank. Nee, zoals de lezer kan zien. Ik suggereer het ook niet. Ik spreek rabbijn Van de Kamp aan op zijn persoonlijke verantwoordelijkheid, vooral ook omdat hij een geestelijke is die zich volgens eigen zeggen niet schaamt voor de Israelische terreur tegen de Palestijnse bevolking. Ik heb dat proberen uit te leggen aan Daphne. Dat is niet gelukt. Waarom niet? Daarover later. In elk geval is duidelijk dat ik dit niet aan haar kan uitleggen. En de oorzaak daarvan kan ik niet oplossen. Dat moet Daphne zelf doen.

http://stanvanhoucke.blogspot.com/2010/06/daphne.html

Tot zover het begin. Wat moet Daphne Meijer doen om te voorkomen dat de 'Joodse staat' een nog grotere schurkenstaat wordt waarvoor geen fatsoenlijk mens respect kan opbrengen, laat staan sympathie? Laat ik kort maar krachtig het volgende citeren, de titel van het recente boek van Avraham Burg:

De Holocaust is voorbij – Avraham Burg

Afrekenen met Hitlers erfenis

Volgens Avraham Burg is het land zwaar getraumatiseerd en heeft het zijn vertrouwen verloren in zichzelf, zijn buren en de omringende wereld. Hij laat zien dat dit een van de oorzaken is van toenemend nationalisme en geweld in Israel.

http://www.amboanthos.nl/NF_result_titel_fragment.asp?T_Id=674&A_Id=312&A_Id2=&A_Id3= 

Eerder al liet Burg weten dat diep in de ziel van de joden de angst knaagt dat ‘het einde van de zionistische onderneming al voor de deur staat.’ Avraham Burg is de voormalige voorzitter van de Knesset, een jood die ten slotte de diaspora verkoos boven het leven in Israël, omdat

een joodse staat gevaarlijk is. Het is dynamiet… De staat Israël definieren als een Joodse staat is de sleutel tot zijn ondergang.

Burg verklaarde dat 

er weliswaar toch nog een Joodse staat hier mag ontstaan, maar het zal van een ander slag zijn, vreemd en lelijk… Wij leven in een verpletterend mislukte werkelijkheid.  […]  De 2000 jaar oude joodse strijd om te overleven is geëindigd in een nederzettingenstaat, georganiseerd door een amorele kliek van corrupte overtreders van de wet die doof zijn voor zowel hun eigen burgers als hun vijanden. Een staat die geen rechtvaardigheid bezit, kan niet overleven. Meer en meer Israëli’s beginnen dit te begrijpen wanneer zij hun kinderen de vraag stellen waar ze denken dat ze over 25 jaar leven. Kinderen die eerlijk zijn geven toe, tot hun ouders schok, dat ze het niet weten. Het aftellen van het einde van de Israëlische samenleving is begonnen.

De 48-jarige zionistische journaliste en schrijfster Daphne Meijer die het verkiest om in Nederland te blijven wonen en niet in de 'Joodse staat', zoals Burg deed, dient zich rekenschap hiervan te geven. Ze zal moeten beseffen dat zelfs het joods slachtofferisme haar en de haren niet zal redden. De wereld begint genoeg te krijgen van dat gezeur. Al die aandachttrekkerij, die manifestatiedrift, het onvermogen te relativeren, de mateloze zelfgenoegzaamheid, de brutale gelijkhebberigheid, het onvermogen om een keertje iets over je kant te laten gaan, dat pathologische egocentrisme van de zionisten, het niet in staat zijn iets in proportie te zien, kortom het vernederende slachtofferisme, dat eeuwige gedrein, Meijer, het is genoeg geweest. Deze houding van een bepaald deel van de joden heeft ertoe geleid dat het kosmoplitische judaisme inmiddels in een ranzig sectarisme is verzand. Kortom, hou op zielig te doen. Het heeft nu lang genoeg geduurd, dit kan niet nog eens generatieslang doorgaan, net zolang tot er geen weg terug meer is. In navolging van Avraham Burg:

De Holocaust is voorbij


Definitief. Punt uit. Goddank. Zo, en nu aan de slag, er is nog veel te doen.