Het Slakje

Lech Kaczynski, een benepen en tirannieke kleinburger die de dood van 95 medemensen op zijn geweten heeft.
De Volkskrant bericht:

Dichte mist
Alle 96 inzittenden kwamen om bij de crash. Het toestel had enkele bomen geraakt toen het probeerde te landen in dichte mist. De piloot en de Poolse president Lech Kaczynski hadden het dringende advies gekregen om te keren en te landen in de Wit-Russische stad Minsk, omdat het militaire vliegveld onvoldoende was uitgerust om vliegtuigen in dichte mist te ontvangen. Maar de piloot en het staatshoofd sloegen het advies in de wind.

De Poolse piloot zou ondanks de waarschuwing vier keer hebben geprobeerd te landen. De luchtverkeersleiding heeft niet het recht de landing van een Pools presidentieel toestel te weigeren.

Een Poolse luchtvaartexpert merkte op dat het de Poolse piloot waarschijnlijk aan de nodige vasthoudendheid heeft ontbroken. Hij herinnerde aan een incident in de zomer van 2008. Toen had een piloot een bevel van de president naast zich neergelegd om in Georgië te landen. Omdat hij het te gevaarlijk vond om daar te landen, landde hij in een buurland, waardoor Kaczynski met de auto naar Tbilisi moest. Het staatshoofd verweet de piloot later dat hij weigerde bevelen op te volgen.


Een half uur eerder had een ervaren Russische piloot, die het gebied goed kent, nog rechtsomkeert gemaakt naar Moskou, nadat hij twee keer had geprobeerd te landen.

Polen heeft een week van nationale rouw afgekondigd. De Russische regering heeft een diepgaand onderzoek naar de toedracht van het ongeluk beloofd. De regering van Polen komt zaterdag in buitengewone zitting bijeen, zo meldde de regeringsvoorlichtingsdienst in Warschau. In binnen- en buitenland is geschokt gereageerd op de dood van Kaczynski.

http://www.volkskrant.nl/buitenland/article1368209.ece/Bemanning_crash_negeerde_instructies

Nu even ter zake beste vrienden: de Poolse president, een reactionaire rotzak zoals er maar weinigen zijn, die de dood van 95 medemensen op zijn geweten heeft, is door eigen schuld dood. Wat bedoelt de Volkskrant dan precies met deze zin: 'In binnen- en buitenland is geschokt gereageerd op de dood van Kaczynski.' Ik zou denken dat alle fatsoenlijke mensen in het binnen- en buitenland 'geschokt' zijn door het feit dat de reactionaire rotzak 95 medemensen de dood in heeft gejaagd.

En wat de dood van een Poolse president betreft. Ik verpletterde vorige week zondag bij het tuinieren per ongeluk een slak. Dat trof me meer dan de dood van Kaczynski, het beestje kon er niets aan doen, ik had beter moeten opletten. Een ode aan het slakje, An' fellow mortal.

Robbert Burns. To a mouse.

Burns Original

Wee, sleekit, cowrin, tim'rous beastie,
O, what a panic's in thy breastie!
Thou need na start awa sae hasty
Wi bickering brattle!
I wad be laith to rin an' chase thee,
Wi' murdering pattle.

I'm truly sorry man's dominion
Has broken Nature's social union,
An' justifies that ill opinion
Which makes thee startle
At me, thy poor, earth born companion
An' fellow mortal!

I doubt na, whyles, but thou may thieve;
What then? poor beastie, thou maun live!
A daimen icker in a thrave
'S a sma' request;
I'll get a blessin wi' the lave,
An' never miss't.

Thy wee-bit housie, too, in ruin!
It's silly wa's the win's are strewin!
An' naething, now, to big a new ane,
O' foggage green!
An' bleak December's win's ensuin,
Baith snell an' keen!

Thou saw the fields laid bare an' waste,
An' weary winter comin fast,
An' cozie here, beneath the blast,
Thou thought to dwell,
Till crash! the cruel coulter past
Out thro' thy cell.

That wee bit heap o' leaves an' stibble,
Has cost thee monie a weary nibble!
Now thou's turned out, for a' thy trouble,
But house or hald,
To thole the winter's sleety dribble,
An' cranreuch cauld.

But Mousie, thou art no thy lane,
In proving foresight may be vain:
The best laid schemes o' mice an' men
Gang aft agley,
An' lea'e us nought but grief an' pain,
For promis'd joy!

Still thou are blest, compared wi' me!
The present only toucheth thee:
But och! I backward cast my e'e,
On prospects drear!
An' forward, tho' I canna see,
I guess an' fear!


Standard English Translation


Small, sleek, cowering, timorous beast,
O, what a panic is in your breast!
You need not start away so hasty
With hurrying scamper!
I would be loath to run and chase you,
With murdering plough-staff.

I'm truly sorry man's dominion
Has broken Nature's social union,
And justifies that ill opinion
Which makes thee startle
At me, thy poor, earth born companion
And fellow mortal!

I doubt not, sometimes, but you may steal;
What then? Poor beast, you must live!
An odd ear in twenty-four sheaves
Is a small request;
I will get a blessing with what is left,
And never miss it.

Your small house, too, in ruin!
It's feeble walls the winds are scattering!
And nothing now, to build a new one,
Of coarse grass green!
And bleak December's winds coming,
Both bitter and keen!

You saw the fields laid bare and wasted,
And weary winter coming fast,
And cozy here, beneath the blast,
You thought to dwell,
Till crash! the cruel plough past
Out through your cell.

That small bit heap of leaves and stubble,
Has cost you many a weary nibble!
Now you are turned out, for all your trouble,
Without house or holding,
To endure the winter's sleety dribble,
And hoar-frost cold.

But Mouse, you are not alone,
In proving foresight may be vain:
The best laid schemes of mice and men
Go often askew,
And leaves us nothing but grief and pain,
For promised joy!

Still you are blest, compared with me!
The present only touches you:
But oh! I backward cast my eye,
On prospects dreary!
And forward, though I cannot see,
I guess and fear!