Steven de Jong van de NRC 2

1. Steven de Jong (NRC) zegt:
   woensdag 7 april 2010, 18:40 uur

   Beste Stan,

   Tegenstellingen inbouwen is mijn werk. Daarmee cijfer ik mij als dienstbare journalist weg ten gunste van het debat.

   Natuurlijk zou ik graag met je in debat gaan over persvrijheid en in het bijzonder Wikileaks, maar volgens mij kunnen we elkaar dan al gauw de hand schudden: we zijn het namelijk eens.

   Ik blijf er echter bij dat mijn vraagstelling legitiem is. De helikopterbeelden werden nieuws omdat ze uit een doofpot opgevist zijn.

   Als je nu eens advocaat van de duivel speelt, dan kun je toch vast wel een belang verzinnen? Die beelden zouden volgens mij prima materiaal zijn voor een Arabische tegenhanger van Fitna. En ik kan me voorstellen dat Amerika daar niet blij mee is. Schieten op onschuldige burgers is namelijk geen goede reclame voor een land dat vrijheid en democratie propageert.

   Dit soort uiterst simpele gedachte-exercities zijn toch niet verboden? Er is hier dus wel degelijk een belangenstrijd, al geef ik wel toe dat die hier onder het lezerspubliek – gelukkig – niet te bespeuren is. Alhoewel, CIA-fans zijn natuurlijk ook welkom in het reactiepaneel.

   Maar om mij nou een belang in de schoenen te schuiven dat ik niet heb, vind ik wel heel teleurstellend. Ik heb een multiplechoicevraag gemaakt. Niets meer, niets minder. Wat is jouw belang om daar zo’n heisa van te maken? (en het prominent op je blog te vermelden

2. Harm Dost zegt:
   woensdag 7 april 2010, 19:00 uur

   @ Steven de Jong schrijft:”Maar gezien de reacties moet ik de stelling verdedigen dat Wikileaks onverantwoordelijk zou hebben gehandeld.”

   Dat is een nogal scheve conclusie, die bedoeld is om de vraag te onwijken, waarom hier het handelen van Wikileaks ter discussie wordt gesteld. Het is een “voorzetje” dat het patroon bevestigt van het “embedded journalism”.

   Dat is die vorm van journalisme die zich onuitgesproken identificeert met de dader en niet met het slachtoffer. De daders, dat zijn wij, vervuld van verheven doelen. De slachtoffers zijn anoniem en hebben mening nog motief. Ze zijn het kwaad zonder gezicht.

   En de vraag luidt of dat niet beter zo moet blijven, kostte wat het kost.

   Antje Hage (22) schrijft:”Het lek blijkt een canard zo groot als een 747. Youtube heeft 100-den van dit soort filmpjes. Allemaal even erg.”

   Joris Baas (32) zegt:”Er was hier een tijdje terug een artikel over onderzoeksjournalistiek (ik mis een zoekmachine in opinie). Deze ‘collateral’ murder is een uitstekend voorbeeld om op door te gaan. Hoe vaak gebeurt dit eigenlijk? Weet de politiek dat dit dagelijkse kost is?

   Ik ben een aantal van die filmjes tegen gekomen op het internet. Dat wil zeggen: een aantal waarin duidelijk te zien is hoe grotere groepen mensen vanuit de lucht worden afgemaakt, zonder dat ze duidelijk in gevechtshandelingen zijn betrokken.

   Jos Lamers (9) schrijft:”Ben bang dat aan de beelden van de drones, wat feitelijk ook massavernietigingswapens zijn, moeilijker zal zijn te komen.”

   Inderdaad. Hoeveel voorstellingsvermogen is er nu eigenlijk voor nodig om te weten wat zich daar afspeelt? Het gaat bij dit filmje om het topje van een hele grote ijsberg en de enige plek waar ik soms enig zicht krijg op die ijsberg is op het internet. Dankzij wikileaks in dit geval.

   Marja van Minnen (26) schrijft:”Bizarre vraagstelling hier. Wikileaks doet het werk dat een kwaliteitskrant zou moeten doen!”

   De Jong stelt dat de vraag bedoeld was als een voorzetje voor een discussie en niet als richtsnoer. Alsof die discussie hier niet óók gevoerd wordt.

   Als hij zich afvraagt waarom er zo’n aanstoot wordt genomen aan een poging “om de actie van Wikileaks aan uw nuance te onderwerpen”, dan zou hij er goed aan doen zich eens nader te bezinnen op zijn eigen vak. Bijvoorbeeld door eens kennis te nemen van de documentaire “War made Easy”.
   http://video.google.com/videoplay?docid=-8383084962209910782

   Want zijn verklaring achteraf maakt de teneur van zijn commentaar niet begrijpelijker, maar onbegrijpelijker.

   Steven de Jong heeft last van een enorme blinde vlek.

3. Harm Dost zegt:
   woensdag 7 april 2010, 19:17 uur

   Mijn reactie schreef ik voordat ik had kennis genomen van de tweede reactie van Steven de Jong, waarin hij stelt:

   Tegenstellingen inbouwen is mijn werk. Daarmee cijfer ik mij als dienstbare journalist weg ten gunste van het debat.(…) Als je nu eens advocaat van de duivel speelt, dan kun je toch vast wel een belang verzinnen?”

   Als ik dan ook eens advocaat van de duivel mag spelen:

   Het lijkt mij dat deze dienstbare journalist door het inbouwen van fictieve tegenstellingen zichzelf wegcijfert ten voordele van degenen die het liefst ongehinderd verder moorden.

4. Telder zegt:
   woensdag 7 april 2010, 19:39 uur

   Nee Steven, daar trapt de lezer van de Slijpsteen heus niet in hoor. Je onderschat je lezers. Maar je verraad je eigen bedoeling al, namelijk met:

   “Als je nu eens advocaat van de duivel speelt, dan kun je toch vast wel een belang verzinnen?”

   Juist. En dat werpt vervolgens weer de vraag op” ben jij nu een journalist of een advocaat van de duivel?

   Chomsky schreef zeer verhelderend over de functie van ‘het publieke debat’ in de moderne democratie:

   “Democratische samenlevingen functioneren anders [dan totalitaire systemen]. De ‘lijn’ wordt daar nooit als zodanig afgekondigd, eerder tussen de regels vermeld. Het handelt daar om een soort “hersenspoeling in vrijheid”. En zelfs de ‘geëmotioneerde’ debatten bij de grote media spelen zich af binnen de kaders van de impliciet overeengekomen parameters, die veel punten van conflict aan de leiband houden. Het controlesysteem van de democratische samenlevingen is zeer efficiënt; hij stelt de ‘algemene lijn’ vast als de lucht die we inademen. We merken het niet eens en wanen ons vaak getuigen te zijn van een zeer heftig debat. Uiteindelijk is het oneindig veel productiever dan de totalitaire systemen. … Om te overheersen is geweld niet voldoende, er is ook een ander soort rechtvaardiging nodig. Elk persoon dat macht uitoefent over een ander, of dat nu een dictator is, een kolonist, een bureaucraat, een echtgenoot of een baas – heeft behoefte aan een rechtvaardigende ideologie. En het komt altijd op hetzelfde neer: die overheersing is nodig “voor de bestwil” van de overheerste. Met andere woorden, de macht schildert zichzelf altijd af als onbaatzuchtig, onpartijdig, goedgeefs.”
   (’Hersenspoeling in vrijheid‘, interview met Noam Chomsky, Le Monde Diplomatique, augustus 2007)

5. koen keers zegt:
   woensdag 7 april 2010, 20:13 uur

   Laat ik het ook nog eens een keer zeggen: Wikileaks doet het werk dat een kwaliteitskrant zou moeten doen!

   Steven de Jong (NRC) zegt:
   De helikopterbeelden werden nieuws omdat ze uit een doofpot opgevist zijn.

   Alleen die ene zin al bevestigt volledig wat de meeste mensen al lang weten van het hedendaagse main stream journalisme: kwaliteitskranten vinden, net als de oorlogsmisdaden plegende heersende machten, dat wat in de doofpot zit, daar ook moet blijven.

6. stan van houcke zegt:
   woensdag 7 april 2010, 20:23 uur

   steven,

   je schrijft: ‘Die beelden zouden volgens mij prima materiaal zijn voor een Arabische tegenhanger van Fitna. En ik kan me voorstellen dat Amerika daar niet blij mee is. Schieten op onschuldige burgers is namelijk geen goede reclame voor een land dat vrijheid en democratie propageert.

   Dit soort uiterst simpele gedachte-exercities zijn toch niet verboden?’

   Welke gedachte-exercities? Dat de VS niet blij is als aangetoond wordt dat Amerikaanse militairen oorlogsmisdaden plegen? Dat is geen gedachte-exercitie maar een feit, zoals we hebben kunnen constateren. En als dat feit in een Arabische Fitna wordt gebruikt, wat is daar dan voor jou als journalist bezwaarlijk aan? Ik bedoel, is dat dan een reden voor jou om de informatie achter te houden? En zo ja, wat denk je met die zelfcensuur te bereiken?

   En dan, je schrijft: ‘Maar om mij nou een belang in de schoenen te schuiven dat ik niet heb, vind ik wel heel teleurstellend. Ik heb een multiplechoicevraag gemaakt. Niets meer, niets minder. Wat is jouw belang om daar zo’n heisa van te maken? (en het prominent op je blog te vermelden.’

   Allereerst dit: ik heb je geen enkel belang in de schoenen geschoven. Sterker nog, ik stelde je een vraag: mijn vraag aan jou, die je overigens niet beantwoordt, is simpel: verantwoordelijk ten opzichte van wie? Ten opzichte van de militairen die deze oorlogsmisdaad geheim probeerden te houden? Of de burgerlijke autoriteiten die dit bloedbad geheim probeerden te houden? Of bedoel je verantwoordelijk ten opzichte van de slachtoffers of het grote publiek in wiens naam deze oorlogsmisdaad is gepleegd?

   Steven, ik vrees dat je lezers beter door hebben waar het omdraait dan jijzelf. Denk er nog eens even over na.

   En wat betreft mijn eigen belang, journalistiek is al vier decennia mijn vak. ik zie dat dit vak steeds slordiger beoefend wordt, dat de journalistiek steeds ideologischer wordt, steeds meer de macht dient. Daar neem ik als journalist en als burger geen genoegen mee. Terug praten is het enige dat de burger is overgebleven. Dat er niet geluisterd wordt is een heel andere zaak. Daar zal straks een prijs voor moeten worden betaald. Maar dat is weer een heel ander verhaal.

7. stan van houcke zegt:
   woensdag 7 april 2010, 20:39 uur

   Steven,

   het meeste dat jij en ik weten is niet gebaseerd op eigen ervaring, maar op wat anderen ons vertellen. met andere woorden: we moeten kunnen afgaan op de betrouwbaarheid van degenen die ons informeren, in dit geval de journalisten. het vreemde is nu dat in tegenstelling tot de angelsaksische wereld in nederland geen enkele serieuze consistente mediakritiek bestaat. vandaar dat ik op mijn weigen weblog regelmatig de nederlandse journalistiek met feiten bekritiseer. zelfkritiek bestaat in nederland al helemaal niet. ik geef je een voorbeeld:

   Op de dag van de illegale westerse inval in Irak, 20 maart 2003, gaf jouw krant in een redactioneel commentaar het volgende advies:

   ‘Nu de oorlog is begonnen, moeten president Bush en premier Blair worden gesteund. Die steun kan niet blijven steken in verbale vrijblijvendheid. Dat betekent dus politieke steun – en als het moet ook militaire.’

   Hoewel kranten van formaat als The New York Times en The Washington Post naderhand de lezers hun excuses hebben aangeboden vanwege hun tendentieuze berichtgeving inzake Irak heeft de NRC dit nooit gedaan met betrekking tot het bovenstaande advies. Kritiek in de polder is ondenkbaar en wordt als nestbevuiling gezien. In het provinciale Nederland kent ons ons en niemand durft het bootje aan het wankelen te brengen. Die vorm van intellectuele corruptie is verstikkend. kritische mensen zijn al geruime tijd afgehaakt en zoeken nu informatie via internet. Er bestaat ook geen wezenlijke discussie in Nederland. Dissidenten worden geweerd.

   
   

   http://weblogs.nrc.nl/opklaringen/2010/04/06/collateral-murder/