"For the professing Christian, of all the questions that arise out of the study of the Third Reich and the Holocaust the most terrible are these: What were the churches doing? How could such a monstrous crime be committed in the heart of Christendom by baptized Roman Catholics, Protestants, and Eastern Orthodox who were never rebuked, let alone excommunicated? Where were the Christians?"
Franklin H. Littell, "Foreword" in Bonifas, Prisoner 20-801: A French National in the Nazi Labor Camps, p. vii.
Ja, waar waren de christenen? En waar zijn ze nu, nu het antisemitisme in het al even verdachte filosemitisme is veranderd? Max Pam schrijft:
Met zijn stuk "Hoe Europa zijn zelfvetrouwen verloor" heeft Frits Bolkenstein zich opnieuw geschaard onder wat de filosoof Daniel Dennett heeft omschreven als de believers in belief. Dat zijn mensen die zelf niet geloven, die de inhoud van het geloof vaak als onhoudbaar of zelfs als onzinnig afwijzen, maar die het toch heilzaam vinden dat anderen wel geloven.
Ik wil daar het volgende aan toevoegen. De reden waarom de Bolkesteinen een dergelijk pardoxaal gedrag vertonen is simpel: ze gebruiken de religie als stok om een andere religie te slaan. De christelijke cultuur gebruiken ze alleen maar als knuppel om een andere cultuur te kunnen meppen. Want geloven doen ze niet. En hetzelfde is het gesteld met de filosemieten die het filosemitisme gebruiken als uitlaatklep voor hun antisemitisme dat nu tegen de Arabische bevolking is gericht, zo u wilt, de islamitische cultuur. De haat en de angst tegen de ander, de vreemde, de buitenstaander geven ze op die manier vorm. Waar dit uiteindelijk op uitloopt weten we. Maar hun haat en angst is zo intens dat ze geen van beide meer kunnen bedwingen. Het zijn hysterische mensen, die telkens weer in tijden van crisis naar boven komen drijven.
The best lack all conviction, while the worst
Are full of passionate intensity...
The darkness drops again; but now I know
That twenty centuries of stony sleep
Were vexed to nightmare by a rocking cradle,
And what rough beast, its hour come round at last,
Slouches towards Bethlehem to be born?
Die heet namelijk Amy Goodman!
Voelt u hem?
En meteen daarboveop: sommige Joden hebben nog hun lesje niet geleerd in Auschwitz.
Nederland anno 2010.
'In de VS hebben ze ook een Clairy Polak. Die mocht de net vrijgelaten klimaatactivist Jeff Luer interviewen. Jeff stak 9 jaar geleden op de parkeerplaats van een Chrysler-dealer 3 SUV's in de fik. Natuurlijk met de beste bedoelingen. Namelijk om aandacht te vragen voor de "klimaatverandering". Sure. Kijk eens met welke welwillendheid deze brandstichter wordt behamdeld door DemocracyNow. Het weldenkende deel van de natie heeft er best een heleboel begrip voor dat een klimaatactivist een paar auto's in de hens steekt. Vooral als het auto' s zijn waar ze zelf niet in kunnen of willen rijden...
Aldus deze Kees Broer. Dit nu is een duidelijke illustratie van hoe het antisemitisme na 1945 is veranderd in filosemitisme. Want wat bedoelt Maduraatje met deze zin: 'In de VS hebben ze ook een Clairy Polak.' Welnu, hij bedoelt niet dat we met dezelfde soort journalisten te maken hebben. Geen sprake van, want Clairy Polak werkt niet voor een alternatieve omroep, zoals Amy Goodman doet die bij het progressieve Democracy Now werkt, een organisatie die dissidente stemmen laat horen en uiterst kritisch staat tegenover de neoliberale macht, iets dat NOVA niet doet. Nee, 'in de VS hebben ze ook een Clairy Polak', want beide dames zijn joods. Zoals eerder gesteld: kenmerkend voor de antisemitiet/filosemiet is dat hij allereerst een jood ziet en niet een mens, allereerst een Arabier ziet en niet een mens. Hetzelfde geldt voor racisten die op kleur discrimineren, die zien allereerst een neger en niet een mens. De ander, de buitenstaander, de vreemdeling wordt tot een cliche gemaakt, een stereotype, die op die manier ontmenselijkt kan worden. De ander krijgt een bepaalde onveranderlijke rol toebedeeld waarvan natuurlijk niet mag worden afgeweken, aangezien het cliche een cliche moet blijven van de antisemiet/filosemiet. Daarom heeft Eyal Sivan zo gelijk wanneer hij zegt: 'waar het in feite allemaal om draait is niet de liefde voor de jood, maar de liefde voor het slachtoffer. Die geeft de filosemiet, dus niet het slachtoffer, maar de filosemiet zelf het gevoel een goed mens te zijn.'
Et voila, lees deze reactie op de site van Kees Broer:
Helaas was daar een mevrouw Hedy Epstein, die van het Holocaust-overlevingschap haar beroep gemaakt heeft ("Holocaust survivor and speaker") [...] Als een overlevende van de holocaust zo-nodig naar Gaza toe moet [...] dan heb je geen verstand van het verleden, dan heb je het wel meegemaakt maar dan heb je het niet begrepen. Feitelijk is dan alles wat je geleerd zou moeten hebben voor niets geweest [...] Hoeren zijn het, publieks- en publiciteitsgeile hoeren [...] Wat die Hedy Epstein bezielt is mij overigens een volkomen raadsel. De Gaza-strook is bezet door de Palestijnen, en die zelfde Palestijnen en de Arabische donorlanden hebben van Gaza een heel erg groot eeuwigdurend concentratiekamp gemaakt. Waarom zou Hedy Epstein daar heen willen? Was een keer in een concentratiekamp zitten niet voldoende? Wil ze zich even verlekkeren aan het feit dat er nu eens anderen in een concentratiekamp zitten soms?
Tot zover de site van Keesjemaduraatje. Het gaat hier over Hedy Epstein, een '85-year-old German Jew who fled the Nazis in 1939, and is now promoting her hunger strike in Egypt' om op die manier aandacht te vragen voor het lot van de Palestijnse burgerbevolking die opgesloten zit in de Gazastrook. En dat mag niet van de filosemiet. De jood moet van hem de rol van slachtoffer spelen en weigert die dit dan is ze een 'publiciteitsgeile hoer'. Net als zijn broer de antisemiet is de filosemiet alleen met zichzelf bezig. De jood, de Arabier, de ander is slechts een rol in zijn melodramatische voorstelling van de wereld.
Daarom is het ook zo gevaarlijk wanneer een opiniemaker als Bolkestein de instincten van de heffe des volks mobiliseert door te beweren dat zelfkritiek, zelfrelativering en schuldbesef christelijke waarden zijn die hebben geleid tot vrijheid, tolerantie en welvaart. Het crapuul heeft altijd een zondebok nodig, of die nu joods dan wel Arabisch is, maakt voor hen niets uit. Ze hebben immers niets anders om de eigen angstaanjagende leegte te maskeren.
6 opmerkingen:
Ik maakte een Freudiaanse leesfout, in plaats van "de instincten van de heffe des volks" las ik "de insecten van de heffe des volks"...
Die Kees Broer en zijn gevolg, ik vind het een dood- en doodzieke horde. Maar over joden gesproken: in Israël ziet met holocaustoverlevenden ook als schlemielen (volgens Eddo Rosenthal). Misschien omdat dat échte slachtoffers zijn, en dus concurrentie voor het politiek slachtofferisme.
Keesje heeft zichzelf inmiddels alweer gecensureerd.
Keesje heeft het ook erg moeilijk met xijn rol als ex-krakerster, wat een hoop impliciet antisemistisme met zicghmeebracht destijds ("Eljakim speculant"! (de joodse oprichter van Woningbureau De Kraker (doet het steeds vaker) lag niet goed bij de nieuwe generatie); Van Thijn zwijn! enzovoort) - en aan dat verleden ontleent hij zijn identiteit en tegelijk kan hij het niet in oveeenstemming brengen met zijn huidige status van Vriend van Groot-Israel.
Ik voel mij een beetje schuldig dat ik zijn rotzooi hier deponeer, al is het goed dat de oorspronkelijke tekst is gedocumenteerd. Er is geen Antidiscrimiatiebureau meer waar je die rotzooi kunt melden (afgezien van zijn zelfcensuur achteraf, de nattigheid was wel duidelijk).
Toen hij nog onbekommerd in de Kraakkrant en de Bluf schreef was ik ter redactie beroemd of berucht omdat ik het im- of expliciete antisemitisme daar regelmatig aanviel. Jaren later hoorde ik van voormalige redactieleden dat zij met mij ingestemd hadden en dat het eigenlijk nog erger was dan ik dacht. Keesje was nergens te zien in die dagen. Bij Ravage, waar Keesje intussen regelmatig zijn Wildersdrollen draait, ben ik derhalve gedocumenteerd als zionistisch agent. Bijna iets om trots op te zijn.
Ian Buruma citeert in zij nieuwe boek Dood van een gezonde roker ( Engelse titel: Murder in Amsterdam) Frits Bolkestein, die als eerste het migrantenprobleem op de politieke agenda plaatste. [Bolkestein:] "Je moet nooit onderschatten hoe diep de haat onder Nederlanders zit tegen Marokkaanse en Turkse immigranten. Mijn politieke succes berust op het feit dat ik naar die gevoelens heb geluisterd.” Buruma noemt dit een "opmerkelijke uitspraak.”(p. 58)
Overigens was het zeker niet Bolkestein die 'als eerste het migrantenprobleem op de politieke agenda plaatste'. Dat was de SP en de Centrumpartij.
http://www.devrijegedachte.nl/constandse/dossier/islam.htm
Je moet nooit onderschatten hoe diep de haat onder Nederlanders zit tegen Marokkaanse en Turkse immigranten. Mijn politieke succes berust op het feit dat ik naar die gevoelens heb geluisterd.”
Bolkestein luisterde naar zijn eigen gevoelens. Beetje laf om dit af te schuiven naar de Nederlander. Waarom zegt deze aardappelboer niet hoe hij er werkelijk over denkt?
anzi
anzi
Een reactie posten