zaterdag 2 januari 2010

Yochanan Visser als Crimineel 31











Yochanan Visser met JNF-petje



Yochanan Visser is a Dutch-language analyst for the Israel Facts Group (www.israelfacts.eu), a European media watchdog organization, as well as manager of Israel Facts Monitorgroup and www. israelfacts. eu. He lives in Efrat, Israel.


Yochanan Visser,


Zou u een reactie kunnen geven op de feiten zoals die in dit videoverslag gegeven worden? Aangezien u op gestolen Palestijns land leeft in de Joodse kolonie Efrat op de bezette Westoever veroorzaken u en de uwen al zeer lang leed bij uw Palestijnse buren. Kijkt u maar:

http://www.youtube.com/watch?v=dEAAMTHpfjs

Yochanan Visser, mijn vraag aan u is simpel: waarom houdt u niet op met het terroriseren van de Palestijnse bevolking op de Westbank? Waarom denkt u recht te hebben op het land van anderen? Waarom vertrekt u niet naar Israel zoals het internationaal recht gebiedt en de wereldgemeenschap eist? Waarom meent u dat u en de uwen boven de wet verheven zijn? Op wat berust deze gekte nu precies? Over dit onderwerp sprak ik onder andere met de joods-Israëlische hoogleraar Idith Zertal. Zij doceert geschiedenis en cultuur aan de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem en is algemeen bekend door haar publicaties. Ze was als hoogleraar verbonden aan zowel de Universiteit van Chicago als aan de École des Hautes Études en Sciences Sociales in Parijs, en doceert momenteel ook aan het Institut für Jüdische Studien van de Universiteit van Bazel. Haar boeken zijn naast het Hebreeuws in het Engels, Frans, Duits en Spaans verschenen. In haar opzienbarende studie Israël’s Holocaust and the Politics of Nationhood laat de historica zien hoe het proces van het heilig verklaren van de Holocaust – dat op zichzelf al een vorm van devaluatie is -- gekoppeld aan het concept van de heiligheid van het land… een vaderland heeft veranderd in een tempel en een eeuwig altaar.’ Ze zet helder uiteen op welke manier de herinnering aan de Holocaust een ideologisch wapen werd voor een verwerpelijke politiek, in feite ten koste van de ware slachtoffers zelf. Terwijl de Israëlische samenleving de herinnering aan de Holocaust nationaliseerde – door leiders en woordvoerders die '‘daar'’ niet geweest waren – en organiseerde… in een geritualiseerde, didactische herinnering, die een nationale les uitdraagt in overeenstemming met haar visie, sloot ze de directe boodschappers van deze herinnering uit – zo’n kwart miljoen Holocaustoverlevenden die naar Israël waren gemigreerd.’

Tegenover mij verklaarde Zertal: 'Wij hebben onze eigen joodsheid verloochend en dat komt omdat in het zionisme de oorspronkelijke ander niet de Arabier was, maar de diaspora-jood. De ontkenning van de exil-jood was een centrale leerstelling. De jood uit de diaspora was voor de zionisten een bron van schaamte, het zionisme moest om zichzelf als revolutionaire beweging te kunnen scheppen, tegen de andere joden in opstand komen. Die rebellie vormt nu juist een onderdeel van de joods-Israëlische identiteit. Na zo lang vernederd te zijn geweest en zo lang te zijn vervolgd, was het historisch gesproken ook een noodzakelijke stap om een werkelijke verandering mogelijk te maken. Maar vervolgens dient men zich te realiseren wat men gedaan heeft, en dient men terug te gaan naar zijn bronnen om weer meer joods te kunnen worden in moreel, cultureel en historisch opzicht. Ben-Goerion mocht dan wel schrijven dat ‘’de stichting van de joodse staat een sprong over eeuwen [was]’’, maar dat is in feite nonsens. Men kan niet tweeduizend jaar geschiedenis in één klap uitwissen. Wij zijn zo lang zelf vluchtelingen geweest, waarom kunnen we dan niet de andere vluchtelingen zien? Waarom kunnen we de hopeloze situatie van de Palestijnse vluchtelingen niet erkennen? Waarom helpen we hen niet om hun situatie te verbeteren? Wij zijn verantwoordelijk voor hun erbarmelijke situatie. En het is waar dat mishandelde kinderen later vaak hun eigen kinderen mishandelen, maar toch zullen we deze vicieuze cirkel moeten doorbreken, anders zullen we altijd slachtoffer blijven van ons eigen verleden, van onze eigen tekortkomingen en opvoeding en zullen we niet in staat zijn onze eigen toekomst vorm te geven. We blijven dan gevangenen van onze -- vooral zelf -- gecreëerde eigen angsten.’

De rest kunt u in mijn boek De oneindige oorlog lezen. Yochanan Visser, denkt u dat de 'vooral zelf -- gecreëerde eigen angsten’ zullen verdwijnen zolang de Israelische terreur tegen de Palestijnse bevolking doorgaat?

In afwachting van een reactie van u,
Stan van Houcke
Journalist/schrijver
Amsterdam.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Des te meer terreur van Israel, moeten we daar ook van leren Yochanan Visser?


Israelische lessen voor Schiphol en andere luchthavens.

De navolgende video geeft in het kort een beschrijving van de unieke veiligheidscontrole's op Ben Gurion Airport en bij El Al.
een ieder die naar de Israelische luchthaven gaat merkt al direct een verschil met de controle's op bijvoorbeeld Schiphol. Op de snelweg bij de entree van het luchthavencomplex wordt iedere auto aangehouden en worden de passagiers een paar vragen gesteld in het Hebreeuws.
Een ander groot verschil is dat passagiers diverse controles ondergaan en dat daarbij de focus op gedrag ligt. Niemand hoeft zijn schoenen uit te doen en vloeistoffen mogen gewoon mee aan board.
Desondanks is al dertig jaar geen enkel terroristisch incident gemeld op de Israelische luchthaven of bij El Al.

anzi

Anoniem zei

Yochanan Visser over het afgeven van bouwvergunningen:

Door handhaven natuurgebieden is men genoodzaakt over de groene lijn te bouwen.

Als je dan weet hoeveel natuur en historische dorpen de Israelische criminelen hebben vernietigd, zijn ze al decennia lang over de grens gegaan. Zal hun een zorg wezen. Dat de grond van de Palestijnse eigenaars ook ineens tot natuurgebied is verklaard waardoor zij het niet machinaal mogen bewerken waardoor zij niet in hun levensonderhoud kunnen voorzien, ook dat zal Visser een worst wezen. In plaats daarvan krijg je goedkope arbeidskrachten en kan er een kolonistisch kerkhof komen, voor mensen die al in hun levensonderhoud hebben voorzien over de ruggen van de rechtmatige eigenaars.

anzi

Sonja zei

Gideon Levy in Haaretz: Settlers, tell us, what do you think will happen?
Goede vragen!

Peter Flik en Chuck Berry-Promised Land

mijn unieke collega Peter Flik, die de vrijzinnig protestantse radio omroep de VPRO maakte is niet meer. ik koester duizenden herinneringen ...