Schuld en Boete

Joodse kinderen die naar de vernietigingskampen worden afgevoerd.

Anzi stelde mij de volgende vraag: wat bedoel je "met iedere westerling is door de holocaust op een of andere wijze schatplichtig aan de joden en dient elk misverstand te vermijden"?

Bij gebrek aan een beter woord had ik het begrip 'schatplichtig' gebruikt en tussen aanhalingstekens geplaatst. Wat ik bedoelde te stellen is het volgende: de westerse, christelijke cultuur heeft door haar eeuwenoude antisemitisme, haar vervolgingen van de joden die uitmondden in de Holocaust, een schuld in te lossen. De niet-joodse westerlingen zullen individueel als collectief boete moeten doen. En dat is nooit gebeurd. Als ik me beperk tot Nederland, daarover schreef ik eerder al:

Terecht constateren Jan Blokker en zijn twee zoons dat 'na de Tweede Wereldoorlog het jodendom in de christelijke wereld vrijwel heilig [is] verklaard en geen volk dat in die processie zo hard vooroploopt als de Nederlanders,' aldus de tekst uit hun boek Nederland in twaalf moorden. Blokker: 'In de Nederlandse geschiedenis is onverschilligheid doorgaans de vriendelijkste houding ten opzichte van joden geweest. Nederlanders hebben altijd precies geweten wie van hun buren een jood was en op elk gewenst moment kon die wetenschap consequenties krijgen: het verraden van joden voor "kopgeld" tijdens de Duitse bezetting is daar maar 1 vorm van. De paniekerige pogroms in het pestjaar 1349 was een andere.'

Die 'onverschilligheid' verklaart ook het feit dat in Nederland procentueel twee maal zoveel joden in de vernietigingskampen voorgoed verdwenen als in Belgie en drie keer zoveel als in Frankrijk. Het was in het hart van de christelijke beschaving dat de joden werden vervolgd, niet in een of ander buitengewest in Azie. En het was het sluitstuk van het eeuwenoude rabiaat antisemitisme, dat telkens weer zijn kop opstak. De enorme schuld die als een loden last op de schouders van westerlingen drukt, is nooit ingelost. Nooit heeft de Koningin zich als staatshoofd verontschuldigd voor de 'onverschilligheid' van de Nederlanders toen hun joodse landgenoten werden gedeporteerd. Er werd na de oorlog over gezwegen. Pas zestig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog publiceerde de Nederlandse Spoorwegen het volgende bericht: 'NS heeft op 29 september 2005 publiekelijk gesproken over de rol die zij heeft gespeeld in de Tweede Wereldoorlog. President-directeur Aad Veenman sprak tijdens een bijeenkomst op station Muiderpoort in Amsterdam. In dat kader bood hij de Joodse gemeenschap en andere betrokken groepen verontschuldigingen aan voor het verlenen van medewerking door NS aan de deportaties uit Nederland.' De NS kreeg f4,80 voor iedere naar Westerbork getransporteerde joodse Nederlander, van waaruit hij/zij verder gedeporteerd werd naar de vernietigingskampen. De NS verzorgde voor meer dan 100.000 joodse Nederlandse deze enkele reis en streek zodoende bijna een half miljoen gulden op. Ook het verraden van een joodse Nederlander leverde geld op, de hoofdstedelijke politieagenten kregen f7,50 voor iedere joodse Amsterdammer die ze als premiejagers te pakken konden krijgen, zoals Ad van Liempt in zijn boek Kopgeld schrijft. Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2009/02/de-nuance-van-de-nrc-92.html

Het enige dat Nederland, en het Westen in het algemeen, heeft gedaan is in feite het probleem dat de niet-joden hadden met de joden in het Midden-Oosten dumpen en wordt de Joodse bevolking in Israel gebruikt om het westers schuldgevoel in te lossen en om tegelijkertijd onze oliebelangen veilig te stellen. De uiteindelijke slachtoffers van het westers onvermogen om fatsoenlijk met zijn joodse langenoten om te gaan zijn nu de Palestijnen.

Met andere woorden: westerlingen zullen op zijn minst collectief als individueel moeten rouwen om de misdaden die in hun naam zijn begaan. Dat is niet gebeurd. Net zomin als het gebeurd is met de Derde Wereldbevolking, die het Westen rijk heeft gemaakt. Zonder Indonesie was Nederland nooit in staat geweest om de infrastructuur op te bouwen die tenslotte geleid heeft tot de rijke consumptiestaat waarin wij nu leven. Ook aan die landen zijn wij 'schatplichtig'. Eeuwenlang heeft de blanke Westerling gemoord, verkracht en geroofd. Genocide is geen nieuw verschijnsel, wat met de joodse Europeanen is gebeurd, is ook met de Indianen in heel Amerika gebeurd. Ze werden uitgeroeid door Spanjaarden, Nederlanders, Britten, en ieder blanke die een Indiaan te pakken kon krijgen. Met God's zegen, dat wel.

Als ik u een boek mag aanbevelen, lees 'Een reis door niemandsland. Hoe de Aboriginals Australie verloren' van een van de beste journalisten ter wereld, de Zweed Sven Lindqvist. Ook Lindqvist behandelt het thema van schuld en het 'schatplichtig' zijn. Hij schrijft: '"Erkennen', 'spijt hebben' en 'beloven' kun je... voor jezelf doen, in het grootste geheim, zonder daarbij meteen de eigen opvattingen te verloochenen. Zo'n innerlijke spijtbetuiging vormt een schrale troost voor degene die slachtoffer werd van het onrecht dat ik heb gedaan. En een belofte wordt ook gemakkelijk vergeten als niemand weet dat die gemaakt is. Dus eigenlijk zouden de normen een meer publieke spijtbetuiging moeten omvatten.''

U kunt zeggen: ja, maar wat mijn voorgeslacht heeft gedaan, daar ben ik niet verantwoordelijk voor. Daarover in een ander stuk.