De Commerciele Massamedia 75

Gisteren schreef ik dit:

'Al vier jaar lang zwijgen de Nederlandse commerciele massamedia over de fundamentele rol die olie speelt bij de oorlog in Irak. Tot nu heeft het overgrote deel van de Nederlandse pers geen serieuze analyse daarover gegeven. Men heeft wel alle propaganda en leugens keurig doorgegeven, maar de Nederlandse journalisten zijn niet zelf op onderzoek gegaan. En dat, in tegenstelling tot onze collega's in de angelsaksische wereld, die uitgebreid over de oliemotieven hebben geschreven en nog steeds schrijven. Een voorbeeld:'Iraq's Workers Strike to Keep Their Oil
By David Bacon
t r u t h o u t Columnist...'
Ik stuurde het hele stuk op naar de websites van de nieuwe reporter, VolkskrantWatch, en Zapruder, in een poging om - net als in de VS - een serieuze discussie over de journalistiek te provoceren.

Naar aanleiding daarvan schreef:

'Bert W. said...
Stan,
denk je nou echt dat het een goed idee is om naar de aluminiumhoedjes-site Zapruder toe te stappen? Veel plezier met Patman. Je weet wel, de aarde is hol, aids bestaat niet, etc. Ze zullen daar wel voor je klappen, maar gelijk plaats je jezelf in een onmogelijke hoek.
10:34 PM'

Ik antwoordde hem als volgt:

'stan said...
beste bert
als iemand aan mij als journalist een vraag stelt geef ik gewoon antwoord. ik probeer mensen zo min mogelijk in vakjes onder te verdelen. nederland is toch al zo'n verzuild land. ik kan mezelf nooit in een onmogelijk hoek plaatsen zolang ik met feiten kom. ik heb niet met meningen maar met feiten proberen aan te geven dat juist een aanzienlijk deel van de nederlandse pers zich in een onmogelijke hoek heeft geplaatst door hun irak-berichtgeving. gemarginaliseerd wordt iemand met dissidente meningen al snel in nederland. in de polder journalistiek geldt: doe als de rest, wijk niet af. juist daar geldt dat men voor het applaus werkt. je kunt veel van mij zeggen, maar niet dat ik naar erkenning zoek. overigens valt me jouw misprijzend bijna verongelijkte toontje op. ook dat is kenmerkend voor het poldermodel. hier voelt bijna iedereen zich onmiddellijk slachtoffer van de ander.ik hoop een misverstand uit de wereld te hebben geholpen.
stan
11:04 PM'

Lees verder: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/06/irak-216.html

Daar komt nog iets bij: hoe komt het dat in het kleine Nederland het debat zo snel venijnig wordt, dat het lijkt alsof hier een loopgravenoorlog gaande is, ieder schietend op de ander vanuit zijn/haar eigen stellingen? Onmiddellijk wordt getracht iemand's integriteit te vernietigen. Hoe komt het dat Bert W. verwacht dat hij op zijn retorische vraag serieus antwoord van mij zal krijgen terwijl hij tegelijkertijd verwacht dat ik op een open vraag van Patman geen antwoord zal geven? Nog wonderlijker is dat hij veronderstelt dat ik mijn stuk niet naar Zapruder zou opsturen. Bert, twijfel is de basis van elke kennis en elk inzicht, twijfel aan de officiele versie van de werkelijkheid. Zonder twijfel is vooruitgang niet mogelijk, dan blijft de mens gevangen zitten in een labyrinth van de herhaling en van het conmformisme. Ik ga ervan uit dat je het daarmee eens bent. Welnu, de mensen van Zapruder durven te twijfelen aan de officiele versie van de werkelijkheid zoals die door de autoriteiten wordt gegeven en door de massamedia nagepraat.

Als ik je goed heb begrepen zou ik mijn stuk alleen aan de nieuwe reporter hebben moeten mailen, een website speciaal in het leven geroepen voor mijn collega's die werkelijk geen enkele twijfel toonden toen de autoriteiten met de officiele complotversie van de aanslagen van 11 september 2001 aan kwamen en ook geen twijfel toonden toen de Bush-Bende beweerde dat de VS vanwege massavernietigingswapens en uiteindelijk het verspreiden van de democratie en de mensenrechten Irak met geweld aanvielen. Zapruder toonde wel een gepaste twijfel. Een tijdje geleden vroegen twee redacteuren van Zapruder me of ik wekelijks een stuk zou willen maken over de Nederlandse commerciele massamedia. Ik ben daar niet op ingegaan, want alleen al de gedachte dat ik de Nederlandse commerciele massamedia dagelijks zou moeten volgen, was gruwelijk. Maar af en toe een stuk schrijven over de commerciele journalistiek is geen probleem.

Tenslotte nog dit: zodra ik mijn collega's wijs op de ongerijmdheden in de journalistiek krijg ik nooit een fundamentele discussie van de grond, want iedereen kent iedereen hier in dit kleine land en dus moet de consensus niet worden verstoord. Poldermodel. Over randverschijnselen, over de vorm wil men weleens een discussie voeren, maar nooit over de wezenlijke inhoud van de journalistiek. Bij Zapruder lees ik die fundamentele kritiek wel. Dus waarom zou ik Zapruder geen stuk opsturen? Kom uit je loopgraaf Bert, War is Over.