Leo Kwarten Consultancy 3

Leest u deze uitspraak van de arabist, zakenman en Volkskrant-recensist Leo Kwarten in Het Financieele Dagblad nog eens een keer:

'Vijf jaar na de aanslagen op de Twin Towers en het Pentagon dringt de vraag zich op: hoe zou het Midden-Oosten eruit hebben gezien als de Amerikaanse president George Bush niet had besloten tot een wereldwijde War on Terror? De Taliban waren waarschijnlijk nog aan de macht in Afghanistan, evenals Saddams moorddadige regime in Bagdad. Niet dat het aantal Irakese slachtoffers lager zou zijn uitgevallen. Maar de gruwelbeelden van bomaanslagen en de knagende twijfels over de juistheid van de invasie van 2003, waren ons bespaard gebleven.'

Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/06/leo-kwarten-consultancy-2.html

Allereerst deze zin: Niet dat het aantal Irakese slachtoffers lager zou zijn uitgevallen.' Het lijkt een terloops tussenzinnetje, maar is het niet. De bedoeling van de zin is om alsnog de oorlog tegen Irak op de een of andere manier te rechtvaardigen, want wat zou de andere functie ervan kunnen zijn? De suggestie wordt gedaan dat 'Saddams moorddadige regime in Bagadad' meer dan 100.000 van zijn landgenoten zou hebben vermoord in vijf jaar tijd, zoals nu is gebeurd onder de Amerikanen. Waar deze bewering op gestoeld is, wordt niet duidelijk gemaakt. Ik weet wel het volgende:

'Mei 1996 verscheen de toenmalige Amerikaanse ambassadrice bij de VN, Madeleine Albright, in het befaamde CBS programma '60 Minutes.' Haar werd een reactie gevraagd op een VN-rapport waarin melding werd gemaakt van het feit dat als gevolg van de sancties en de Amerikaanse en Britse bombardementen die de infrastructuur volledig hadden verwoest, meer dan een half miljoen Irakese kinderen onder de vijf jaar om het leven was gekomen. De programmamaakster voegde eraan toe: 'Dat zijn meer kinderen dan in Hiroshima stierven… Is het de prijs waard?' Albright antwoordde: 'Wij denken dat het de prijs waard is.' Toen programmamaakster Lesley Stahl aandrong en de ambassadrice vroeg of de Amerikaanse regering 'zelfs met de hongerdood' van kleuters akkoord ging, rechtvaardigde Albright deze genocidale politiek met de opmerking: 'Weet je Lesley… het is moeilijk voor mij om dit te zeggen, want ik ben een humaan mens, maar mijn eerste verantwoordelijkheid is om ervoor te zorgen dat Amerikaanse troepen niet weer opnieuw de Golfoorlog hoeven uit te vechten.' Met andere woorden: een ongewapend, hulpeloos kind wordt opgeofferd voor een getrainde militair die zich wel kan verdedigen. Burgers worden opgeofferd voor militairen, de omgekeerde wereld, meer dan 1000 jaar nadat in het jaar 975 in het Zuid-Franse Le Pui voor het eerst in de geschiedenis de bescherming van burgers tegen oorlogsgeweld werd vastgelegd. Nog geen zes maanden na haar uitspraak werd Madeleine Albright bevorderd tot minister van buitenlandse zaken. Vier jaar later confronteerde de Australische journalist John Pilger de Amerikaanse onderminister van buitenlandse zaken James Rubin met haar uitspraak. Zijn reactie kwam erop neer dat Pilger te 'idealistisch' was. 'Bij het uitvoeren van politiek beleid moet men een keuze maken tussen twee kwaden… en helaas zijn de gevolgen van de sancties groter dan we gehoopt hadden,' aldus Rubin. Hij adviseerde Pilger niet zo naïef te zijn omdat er nu eenmaal een 'echte wereld' bestaat waar 'werkelijke keuzes moeten worden gemaakt.'

Zie: http://home.planet.nl/~houck006/Cliteur.html

Dus als Leo Kwarten bedoelt dat 'het aantal Irakese slachtoffers' door de boycot groot was dan heeft hij gelijk. Een boycot vooral in stand gehouden onder druk van de VS. Maar dat bedoelt hij kennelijk niet gezien de zin daaraan voorafgaand: 'Saddams moorddadige regime in Bagdad.' Die toevoeging Bagdad is ook opmerkelijk. Is Leo Kwarten bang dat zijn lezers denken dat 'Saddams moorddadige regime in Bagdad' ergens anders zat?

Mijn vraag is simpel: Op welke wetenschappelijke gegevens baseert de arabist, zakenman en Volkskrant-recensist Leo Kwarten zijn bewering? Dat lijkt me belangrijk te weten voor al zijn clienten en Volkskrant-lezers zodat die nu precies weten waarom ze niet 'de gruwelbeelden van bomaanslagen en de knagende twijfels over de juistheid van de invasie van 2003, bespaard [waren] gebleven.' En niet alleen de gruwelbeelden van bomaanslagen, maar ook de gruwelbeelden van slachtoffers van westerse bombardementen of de gruwelbeelden van Abu Ghraib zoals we die hierboven kunnen zien. Maar daarover zeggen Leo Kwarten en zijn Consultancy niets. Waarom heeft hij zo'n selectief geheugen? Als zakenman kan dat helpen om winst te maken, maar als wetenschapper is een selectief geheugen een enorme handicap. Leo Kwarten gedraagt zich meer als zakenman dan als wetenschapper. Waarom wordt hij in de commerciele massamedia dan toch allereerst als arabist aangekondigd?