Ik kreeg vanmiddag deze email van Theo Dersjant:
Geachte heer Van Houcke, beste Stan,
Ik zie regelmatig reacties van je binnenkomen bij De Nieuwe Reporter.
Daar heb ik geen enkele moeite mee - sterker: daar is het ons om te
doen.
Ik begrijp echter dat je de postings op je eigen weblog 1 op 1
doorplaatst als reactie op De Nieuwe Reporter. Daar is de reactie-
ruimte niet voor bedoeld. Als we niet oppassen gaat iedere blogger
straks de eigen teksten ook nog eens als reactie naar allerlei andere
weblogs zenden.
Derhalve zou ik je willen vragen dienaangaande te matigen. Je reactie
van vanmorgen, hoewel het een persoonlijke (open) brief betrof aan de
hoofdredactie van de Volkskrant, heb ik nog geplaatst. Ook omdat ik
niet de indruk wil wekken als zouden wij bezwaar hebben tegen de
inhoud van je stukken.
Samenvattend: reacties op stukken op De Nieuwe Reporter zijn (meer
dan) welkom. Sterker: ik wil je bij deze van harte inviteren zo nu en
dan eens wat prikkelende artikelen voor De Nieuwe Reporter te
schrijven (dje je dan natuurlijk ook op je eigen weblog kunt plaatsen).
Het compleet doorplaatsen van teksten van het eigen weblog als
reactie op en andere weblog, vinden wij net een stapje te ver.
Ik hoop dat je daar begrip voor hebt.
Met vriendelijke en collegiale groet,
Theo Dersjant,
De Nieuwe Reporter.
Ik zie regelmatig reacties van je binnenkomen bij De Nieuwe Reporter.
Daar heb ik geen enkele moeite mee - sterker: daar is het ons om te
doen.
Ik begrijp echter dat je de postings op je eigen weblog 1 op 1
doorplaatst als reactie op De Nieuwe Reporter. Daar is de reactie-
ruimte niet voor bedoeld. Als we niet oppassen gaat iedere blogger
straks de eigen teksten ook nog eens als reactie naar allerlei andere
weblogs zenden.
Derhalve zou ik je willen vragen dienaangaande te matigen. Je reactie
van vanmorgen, hoewel het een persoonlijke (open) brief betrof aan de
hoofdredactie van de Volkskrant, heb ik nog geplaatst. Ook omdat ik
niet de indruk wil wekken als zouden wij bezwaar hebben tegen de
inhoud van je stukken.
Samenvattend: reacties op stukken op De Nieuwe Reporter zijn (meer
dan) welkom. Sterker: ik wil je bij deze van harte inviteren zo nu en
dan eens wat prikkelende artikelen voor De Nieuwe Reporter te
schrijven (dje je dan natuurlijk ook op je eigen weblog kunt plaatsen).
Het compleet doorplaatsen van teksten van het eigen weblog als
reactie op en andere weblog, vinden wij net een stapje te ver.
Ik hoop dat je daar begrip voor hebt.
Met vriendelijke en collegiale groet,
Theo Dersjant,
De Nieuwe Reporter.
Ik heb dit terug gemaild:
ik begrijp het, en respecteer jullie standpunt.
ik plaats mijn reacties ook alleen als een soort terzijdes, want vreemd genoeg gaan mijn collega's doorgaans niet in op mijn gedocumenteerde kritiek. in tegenstelling tot de Angelsaksische wereld is hier geen sprake van echte inhoudelijke kritiek op de wijze waarop het vak wordt uitgeoefend. in groot brittannie bestaat de site medialens. je zult het ongetwijfeld kennen. daar gebeurt het wel, maar hier blijven we veelal in de vorm steken, helaas. ik zou niet precies weten hoe men een serieuze discussie over ons vak kan losmaken. misschien kunnen jullie eens de berichtgeving vanuit het midden oosten onder de loep nemen. die wordt steeds tendentieuzer zoals je in mijn stukjes gedocumenteerd kunt lezen. het feit dat de partijdige volkskrant correspondent in israel ook nog actief is voor het cidi is een goed onderwerp om mee te beginnen. misschien lukt het dan wel om een reactie te krijgen van de betrokken journalisten. nu blijft het een beetje hangen in het schijnprobleem van wat heet burgerjournalistiek tegenover professionele journalistiek waarmee kennelijk het werk van onder andere burghoorn wordt bedoeld.
vriendelijke groet
stan van houcke
ik begrijp het, en respecteer jullie standpunt.
ik plaats mijn reacties ook alleen als een soort terzijdes, want vreemd genoeg gaan mijn collega's doorgaans niet in op mijn gedocumenteerde kritiek. in tegenstelling tot de Angelsaksische wereld is hier geen sprake van echte inhoudelijke kritiek op de wijze waarop het vak wordt uitgeoefend. in groot brittannie bestaat de site medialens. je zult het ongetwijfeld kennen. daar gebeurt het wel, maar hier blijven we veelal in de vorm steken, helaas. ik zou niet precies weten hoe men een serieuze discussie over ons vak kan losmaken. misschien kunnen jullie eens de berichtgeving vanuit het midden oosten onder de loep nemen. die wordt steeds tendentieuzer zoals je in mijn stukjes gedocumenteerd kunt lezen. het feit dat de partijdige volkskrant correspondent in israel ook nog actief is voor het cidi is een goed onderwerp om mee te beginnen. misschien lukt het dan wel om een reactie te krijgen van de betrokken journalisten. nu blijft het een beetje hangen in het schijnprobleem van wat heet burgerjournalistiek tegenover professionele journalistiek waarmee kennelijk het werk van onder andere burghoorn wordt bedoeld.
vriendelijke groet
stan van houcke
3 opmerkingen:
Ik zou in ieder geval wel zijn aanbod aannemen Stan!
Ik zou het ook zeker aannemen. Ik las ook dat je door Zapruder was utgenodigd. Die hebben nujij.nl veroverd om daar berichten te plaatsen die kritischer zijn over zaken alls het Midden Oosten. Ik ben he tniet altijd even met ze eens, maar het is goed dat zij de gevestigde media bekritiseren.
Op de nieuwe reporter ben ik ook wel geweest. Ik vind het een beetje tsja, pedanterig, ik kan er geen goed woord voor vinden. Zoals je al zegt blijft het vooral in de vorm steken. Maar als je daar gaat schrijven dan zal ik dat zeker volgen en ook reageren.
Het Nederlandse journaille mag wel eens wakker geschud worden.
Pedanterig - exact mijn idee van de Nieuw Reporter. Er wordt, natuurlijk met goede bedoelingen, intelligent gekeuveld over ethische codes, maar gaan volkomen voorbij aan het feit dat geen enkele krant zich daar iets van aantrekt.
Een reactie posten