Paul Brill van de Volkskrant 4

De angelsaksische wetenschapper, wijlen Alex Carey, schreef in de jaren tachtig dat: 'Commercial advertising and public relations are the form of propaganda activity common to a democracy... In the 1940s Drew Dudley, then chief of the Media Programming Division of the Office of War Mobilisation and Reconversion, not only observed with satisfaction that ''advertising is peculiarly American'', but added on a note of (perhaps rather less well founded) pride that "Hitler... employ[ed] the technique of advertising during the pre-war and war years, frequently referring to America's advertising during the pre-war and war years in glowing and admiring terms in Mein Kampf, and later utilising advertising's powerful repetitive force to the utmost.' Onthoudt u dit feit.

Alex Carey wees erop dat: 'Contrary to common assumptions, propaganda plays an important role - and certainly a more covert and sophisticated role - in technologically advanced democratic societies, where the maintainandce of the existing power and privileges are vulnerable to popular opinion.' Carey verwijst naar de Amerikaanse politieke wetenschapper Harold Lasswell die in 1927 in een wetenschappelijk standaardwerk over propaganda technieken had geschreven dat 'vertwijfelde democraten' die niet langer meer in de 'intelligentie van de publieke opinie' geloofden 'should themselves determine how to make up the public mind,' of in de woorden van Lasswell "how to bamboozle and seduce in the name of the public good,'' waaraan de invloedrijke Lasswell de conclusie verbond: ''Preserve the majority convention but dictate to the majority.'' Een advies dat onmiddellijk door de Amerikaanse heersende klasse werd overgenomen, uit angst voor de emancipatie van de arbeidersklasse.

Propaganda speelt in een parlementaire democratie onvermijdelijk een doorslaggevende rol, omdat geweld alleen in het uiterste geval kan worden gebruikt. De mythe van de democratie moet overeind worden gehouden, als goedkoopste en meest praktische methode om de macht in handen van een elite te houden. In de woorden van Lasswell: 'The modern world is busy developing a corps of men who do nothing but study the ways and means of changing minds or binding minds to their convictions. Propaganda... is developing its practitioners, its teachers and its theories. It is to be expected that governments will rely increasingly upon the professional propagandists for advice and aid.' Alex Carey voegde daaraan toe: 'Such control through propaganda is, Lasswell concludes, a response to ''the immensity, the rationality, the wilfulness of the modern world. It is the new dynamic of [a] society... [where] more can be won by illusion than by coercion.''' En zo geschiedde. Deze feiten leidden Carey in de jaren tachtig tot de conclusie dat: 'for sixty years in the United States propaganda techniques have been developed and deployed to ensure that, though the common man escape the coercive control of political despotism, he will remain manageable in the service of interests other than his own. Domestic propaganda is propaganda directed... inwards to control and deflect the purposes of the domestic electorate in a democratic country in the interests of priviledged segments of that society.' Met als gevolg dat momenteel 1 procent van de Amerikanen meer dan 40 procent van de rijkdommen in het land bezit en meer dan 20 procent van het jaarlijkse inkomen, in een natie waar meer dan 45 miljoen mensen onder de armoedegrens leven. Propaganda voorkomt dat ze in opstand komen.

Deze status-quo gaat net zolang door tot het niet meer kan. Duidelijk zal zijn dat dit alles niets met ware democratie te maken heeft. Want in een echte democratie kan de meerderheid een wezenlijke invloed uitoefenen op hun eigen leven en worden de belangen van de minderheid tot op zekere hoogte gerespecteerd. De commerciele massamedia spelen een doorslaggevende rol bij het legitimeren van het systeem waarbij een minderheid ten koste van de belangen van de meerderheid heerst. Hoewel dit systeem doorgaat voor een parlementaire democratie, heeft in de praktijk de meerderheid geen wezenlijke invloed op de werkelijke verhoudingen en de loop van de geschiedenis. De commerciele massamedia spelen bij de legitimering van dit systeem een doorslaggevende rol, zoals ook Alex Carey aantoont in zijn boek 'Taking the risk out of democracy. Corporate Propaganda verus Freedom and Liberty. Bij het voorkomen van een ware democratie is de rol van opiniemakers, zoals Volkskrant-commentator Paul Brill, van doorslaggevend belang. Meer over hem later.