De historicus Fasseur

De NRC bericht:

'Collega’s kritiseren boek van Fasseur

Hans Daalder, auteur van het in 2006 verschenen Drees en Soestdijk. De zaak-Hofmans en andere crises, zet vraagtekens bij de conclusie van Fasseur dat prins Bernhard het gelijk aan zijn kant had. „Fasseur stelt het voor alsof Bernhard niet anders kon dan de publiciteit opzoeken. Maar was de situatie, staatsrechtelijk gezien, in 1956 echt zo ernstig?”
NIOD-onderzoeker Gerard Aalders, die ooit Bernhards lidmaatschap van de nazipartij NSDAP onthulde, vindt dat Fasseur te weinig aandacht schenkt aan de persoonlijke beweegredenen van de prins om het conflict te laten escaleren door erover te lekken naar de pers.
„Bij eerste lezing lijkt het een evenwichtig geschreven boek”, zegt Aalders, „maar als je het laat bezinken, kom je tot de conclusie dat eigenlijk alle problemen op Juliana worden afgewenteld. Dat is onterecht. Bernhard was dol op status en macht. Die wilde hij ten koste van alles behouden. Daar gebruikte hij al zijn charmes voor, maar hij was ook bereid te liegen.”
Aalders heeft grote moeite met het feit dat Fasseur bronnen mocht inzien die voor andere historici ontoegankelijk blijven. Het Koninklijk Huis Archief (KHA) ging na Fasseurs bezoek weer op slot.
Dat ongenoegen deelt hij met Lambert Giebels, auteur van De Greet Hofmans-affaire uit 2007: „Fasseurs boek is te zeer gebaseerd op bronnen die jij en ik niet in mogen zien.”
Zelf maakte Giebels tevergeefs de gang naar de rechter om het rapport-Beel te bemachtigen. Hij had verwacht dat Fasseur bij de presentatie van zijn boek zou aankondigen dat de bronnen die voor het boek waren gebruikt, zouden worden overgedragen aan het Nationaal Archief. Maar dat gebeurde niet. „Fasseur zei met een een soevereine hooghartigheid: ik ben degene die de Koningin vertrouwt, en nu gaat het archief weer dicht.”' Lees verder: http://www.nrc.nl/binnenland/article2058146.ece/Collega_s_kritiseren_boek_van_Fasseur

Interessant vind ik twee dingen: allereerst dat de historicus Fasseur het imago van prins Bernhard redt, dus in feite het imago van de atlantici, de NAVO, het westerse militair-industrieel complex, waarvoor president Eisenhower 5 jaar later met klem waarschuwde, omdat de macht van dit complex toen al de Amerikaanse democratie bedreigde.

En het tweede punt is deze uitspraak van de ijdele professor zoals geciteerd door een collega: 'Ik ben degene die de Koningin vertrouwt, en nu gaat het archief weer dicht.' Kennelijk is de geschiedschrijving in Nederland geen waardevrije wetenschap. Uit Fasseur's woorden maak ik op dat het vertrouwen van de macht het belangrijkste is in de polder om toegang te krijgen tot de geschiedenis van het staatshoofd en haar gemaal. Doorslaggevend is dus het vertrouwen van de macht en dus niet enige wetenschappelijke integriteit. Nederland lijkt steeds meer op een bananenrepubliek. En deze ijdele professor schaamt zich niet eens voor zijn woorden.

Deze onbeschaamdheid kan allemaal dankzij het poldermodel waarbij de regenten elkaar de hand boven het hoofd houden. De journalist wijlen Wim Klinkenberg heeft destijds een interessant boek geschreven over de werkelijke verhoudingen op Soestdijk. Leest u dat eens, is vast nog tweedehands te krijgen. In elk geval weten we nu dat het zogeheten 'verzet' bereid was een Nederlandse vrouw te vermoorden. En het scheelde weinig of het koningin Juliana was in een krankzinnigengesticht opgeborgen, want in de gedachtenwereld van de oorlogspartij met Bernhard voorop kon ze niet anders dan gek zijn om tegen het militair-industrieel complex te ageren. En dat deed deze dappere eenzame vrouw, terwijl haar echtgenoot buiten de deur neukte, om het maar eens plat te zeggen.

Ze heeft wat te stellen gehad met deze schuinsmarcheerder, oud-SS-er en lid van de nazi-partij. Al 'tijdens zijn huwelijk met Juliana in 1937 waren zijn maten van de Reiter-SS aanwezig en werd op Bernhards eis het ‘Horst Wessellied’ gespeeld. Sommige Duitse gasten brachten die avond de Hitlergroet.(De dirigent weigerde het lied te dirigeren, en werd ter plekke vervangen).' Zijn leven was 1 grote leugen, zo leert een nadere beschouwing. Opmerkelijk hoe goed een beeld de werkelijkheid kan verhullen. En Fasseur doet daar op zijn manier vrijwillig aan mee.

Ik raad u aan de nieuwste film van de Coen Brothers te gaan zien, Burn After Reading. Dat laat nog eens goed zien op een humoristische manier hoe de zaken er werkelijk voorstaan.