Het geweld van de Verenigde Staten en de CIA. 'Spannend zat,' volgens de buitenland-redactie van Trouw.
In 1995 schreef de voormalige Amerikaanse minister van Defensie Robert McNamara dat als gevolg van het Vietnam-beleid van ‘de regeringen Kennedy, Johnson en Nixon… verschrikkelijk leed’ had toegebracht aan miljoenen mensen, omdat ‘wij de macht onderschatten van het nationalisme teneinde een volk te motiveren… om te vechten en te sterven voor hun overtuigingen en waarden- en we blijven dat vandaag de dag nog steeds doen in vele delen van de wereld,’ terwijl ‘wij niet het door Godgegeven recht hebben om elke natie naar ons eigen beeld te scheppen.’ McNamara wees erop dat de ‘defensie uitgaven [in de VS] tijdens het fiscale jaar 1993 in totaal 291 miljard dollar bedroegen –25 procent meer… dan in 1980.’ Eenkwart meer, ondanks het feit dat de Koude Oorlog voorbij was, hetgeen aantoont dat de Sovjet Unie niet de oorzaak maar de aanleiding was van de militarisering van de Verenigde Staten. ‘De VS spendeert bijna evenveel voor nationale veiligheid als de rest van de wereld tezamen.’ Volgens McNamara zijn tijdens de Vietnam-oorlog 3,4 miljoen Zuidoost Aziaten om het leven gekomen, onder wie talloze burgers van Laos, het zwaarst gebombardeerde land in de geschiedenis, uitgaande van het aantal inwoners. Eenkwart van de bevolking vluchtte naar grotten in de bergen om aan het bruut geweld te ontkomen. De Amerikaanse luchtmacht gooide twee keer zoveel bommen op Laos dan destijds op Nazi-Duitsland, tien jaar lang elke 9 minuten een clusterbom. Omdat –volgens ‘USA TODAY,’ tien tot dertig procent van deze tegen mensen gerichte, in kleine fragmenten uiteenspattende bommen, niet explodeerde, komen tot op de dag van vandaag nog steeds Laotianen om het leven, de meerderheid van hen spelende kinderen. Ook Cambodja leed onder het Amerikaans terrorisme, een ander woord is er niet voor, tenminste als we de definitie hanteren zoals afgedrukt in het Amerikaanse Leger Handboek, waarbij terrorisme omschreven wordt als ‘het bewust geplande gebruik van geweld of dreiging van geweld om doelen te bereiken die politiek, religieus, of ideologisch van aard zijn.’ Meer dan 600.000 Cambodjanen kwamen om bij Amerikaanse bombardementen en door de totale verwoesting van landbouwgronden werden de overlevenden geconfronteerd met een massale hongersnood. Een centrale rol in dit geheel speelde de CIA. Zie: http://home.planet.nl/~houck006/filosofie2.html
Ik geef deze voorbeelden van de grootschalige terreur van de Amerikaanse buitenlandse politiek en de rol die de CIA hierin speelde omdat het dagblad Trouw vandaag meldt:
'Oude streken CIA lijken soms verrassend actueel.
Van onze redactie buitenland
Afgeblazen aanslagen op staatshoofden, afluisterpraktijken, samenzweringen met de maffia, infiltratie van decennia her: spannend zat.
Maar echte verrassingen hebben specialisten nog niet ontdekt, in de dinsdag vrijgegeven documenten van de Amerikaanse geheime dienst CIA. Of het moest zijn hoe verrassend actueel sommige antieke memo’s zijn.'
Van onze redactie buitenland
Afgeblazen aanslagen op staatshoofden, afluisterpraktijken, samenzweringen met de maffia, infiltratie van decennia her: spannend zat.
Maar echte verrassingen hebben specialisten nog niet ontdekt, in de dinsdag vrijgegeven documenten van de Amerikaanse geheime dienst CIA. Of het moest zijn hoe verrassend actueel sommige antieke memo’s zijn.'
Zoals u ziet verzin ik het niet, het staat er echt, zonder dat de Trouw-jounalisten van de buitenland- en eindredactie beseffen wat er staat. Althans, daar ga ik van uit. Wat staat er precies? Allereerst dit: 'Oude streken CIA lijken soms verrassend actueeel.' Het gaat mij om het woord 'streken', u weet wel van kwajongensstreken. Komt bij u als eerste het woord 'streken' op als u weet dat het hier gaat om het vermoorden van politieke tegenstanders, het met geweld ten val brengen van democratisch gekozen regeringen, het opleiden en financieren van doodseskaders, het opleiden van onderwereldmensen in het martelen, het schenden van de eigen democratie, het plegen van terreurdaden, het schaduwen van de vrije pers? Streken?
Gisteren schreef ik: 'Ik weet niet of het u is opgevallen, maar wat mij is opgevallen in de berichten over de CIA-misdaden en hun grootschalige schendingen van het Amerikaans en internationaal recht, is de wijze waarop de westerse commerciele massamedia dit brengen. Niet prominent, min of meer alsof hier sprake is van een soort aberratie van het systeem, en als nieuws dat men voor kennisgeving aanneemt. Maar het schenden van de democratie door de machtigste geheime dienst ter wereld is niet zomaar een bedrijfsfout van overijverige medewerkers. Dit is geen aberratie, maar de kern van ons systeem. Hier wordt de burger verteld dat de belangrijkste geheime organisatie die naar verluidt in het leven is geroepen om de democratie te beschermen juist die democratie om zeep heeft geholpen. Niet per ongeluk 1 keer, maar decennialang talloze keren en bewust, met steun van diverse Amerikaanse presidenten en talloze volksvertegenwoordigers, die hiervan op de hoogte waren. En daar werden miljarden aan belastinggeld voor uitgetrokken.' Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/06/de-commerciele-massamedia-83.html
Streken? Dit zijn geen streken, beste buitenland redactie van Trouw, dit zijn ernstige schendingen van de democratie, het internationaal recht, de mensenrechten, de Amerikaanse grondwet, kortom alles dat voor beschaafde mensen van levensbelang is. Deze in jullie ogen streken zijn in werkelijkheid schendingen van de democratische rechtstaat , begaan door mensen die terreur bedreven, oftewel terroristen. Streken? Grove misdaden, zullen jullie bedoelen, begaan door immorele gangsters die met geld van de gemeenschap grootschalige terreur bedrijven, vooral ten koste van de meest weerlozen. Daar gaat het om, stelletje zultkoppen.
Dan deze zin: 'Afgeblazen aanslagen op staatshoofden, afluisterpraktijken, samenzweringen met de maffia, infiltratie van decennia her: spannend zat.' Beste Trouw-journalisten, jullie hebben kennelijk alleen over de afgeblazen aanslagen op staatshoofden gelezen, maar waarom hebben jullie je niet verdiept in de gelukte aanslagen? Of waren de afgeblazen aanslagen voor jullie al 'spannend zat'? Spannend zat? Het is geen amusement, geen film voor verveelde consumenten, maar de gruwelijke werkelijkheid voor vele miljoenen mensen, het is geen ketchup, maar echt bloed dat vloeit uit stervende mensen. Collega's: voor wie was dit allemaal spannend zat? Voor de slachtoffers, de nabestaanden in vooral de arme landen die de rest van hun leven geestelijk en/of lichamelijk gebroken zijn, die gemarteld werden, die hun familie hebben verloren, degenen die ze lief hebben gehad en voor wie ze leefden toen ze nog in niet vermoord waren bij gebeurtenissen die volgens jullie spannend zat waren geweest? Of waren deze gruweldaden alleen voor jullie in jullie veilige huiskamer bij de open haard, de krant lezend onder het genot van een goed glas wijn, spannend zat? Ik merk dat jullie je niet kunt verplaatsen in het leed van anderen. Waarom niet? Is dat niet 'spannend zat'? Ga daar kijken, en spreek er net als ik met de slachtoffers, de gewone mensen die geen greep op hun eigen lot krijgen omdat de westerse terreur hen dat onmogelijk maakt. Misschien geneest het jullie van jullie autisme. Of is zo'n confrontatie weer een tikje te spannend voor jullie?
Dan deze zin, allemaal nog uit de aanhef van het artikeltje: 'Maar echte verrassingen hebben specialisten nog niet ontdekt, in de dinsdag vrijgegeven documenten van de Amerikaanse geheime dienst CIA. Of het moest zijn hoe verrassend actueel sommige antieke memo’s zijn.' Hoe nu, mijn beste collega's, geen 'echte verrassingen?' Hoe moet ik dit opvatten? Jullie wisten dus allang dat de CIA op grote schaal terreur bedreef en valse informatie verstrekte. Met andere woorden: jullie konden weten 'hoe verrassend actueel sommige antieke memo's zijn.' Want als de CIA dit al decennialang ongestoord kon doen, waarom zou men er dan mee ophouden? Daat is natuurlijk geen sprake van. Zeker niet aangezien de meeste commerciele massamedia toch geen serieus onderzoek deden, en alles nakwaakte wat de gevestigde orde te melden had. Hoe dan ook: het is interessant nieuws voor jullie lezers dat jullie het allemaal al wisten, want nu dringt zich onmiddellijk de vraag op hoe het dan komt dat ook Trouw sinds de aanslagen van 2001 zo keurig alle Amerikaanse propaganda heeft nagebabbeld in de eigen berichtgeving, van massavernietigingswapens tot het verpreiden van de democratie in Irak of Afghanistan aan toe. Jullie berichtgeving is geenszins terughoudend geweest, en toonde een gebrek aan een dosis gezonde scepsis ten opzichte van de autoriteiten en hun beleid. Integendeel zelfs, jullie laten je maar al te vaak gebruiken in de uiterst tendentieuze anti-islam hetze, zoals je op mijn weblog gedocumenteerd kunt lezen. En nu geven jullie toe dat jullie allang wisten dat het allemaal doorgestoken kaart was? Waarom stellen jullie je dan niet onafhankelijk op? Welk belang dienen jullie om de lezers op het verkeerde been te zetten? Waarom is de redactie niet voorzichtiger met stemmingmakerij?
Laat ik een voorbeeld geven. Kan de redactie iemand als bijvoorbeeld Israel-correspondente Inez Polak niet een beetje begeleiden, desnoods intomen? Al ruim anderhalf jaar geleden begon ze met stemming te kweken tegen Iran om hier in de polder de geesten rijp te maken voor een geweldadige westerse aanval op dat land, in haar poging Israel alvast te legitimeren als enige nucleaire macht in de arabische wereld. Ik schreef destijds dit:
'Vrijdag, december 23, 2005
Vandaag schrijft Inez Polak in haar krant onder de kop: 'Aanval op Israel zou weinig goeds brengen,' het volgende: '"Het alternatief is dat ze ons vernietigen." Met dit kleine zinnetje stuurde Israels opperbevelhebber Rafael Eitan in 1981 zijn piloten op hun missie. Hun opdracht: bombardeer Osirak, de nucleaire reactor in Irak. De wereld was verdeeld over de Israelische actie. Sommigen, ook in Israel, bestempelden het als onnodig gevaarlijke luchtpiraterij en een terreurdaad die slechts tot verdere escalatie zou leiden. Anderen prezen de precisie-actie.' De toon is gezet, nu de conclusie nog. En die is deze: 'Tien jaar later, na de inval van Irak in Koeweit, leken ook de meeste critici stilletjes een beetje dankbaar dat Saddam tenminste niet over nucleaire wapens beschikte. Het voorbeeld van de Israelische aanval op Osirak is actueler dan ooit nu de Iraanse dreiging de voorpagina's beslaat.' Inez Polak suggereert hiermee dat de beschaafde wereld binnenkort blij zal zijn als Israel de nucleaire installaties van Iran bombardeert. Dat Israel in strijd met het internationaal recht Iran bedreigd is een feit dat de correspondente van Trouw verzuimd te melden, omdat het in de propaganda voor Israel en tegen Iran niet past. Afgelopen 11 december berichtte de Britse Times dat de Israelische strijdkrachten van premier Sharon opdracht hebben gekregen zich voor te bereiden op een aanval op Iran. '“Israel... cannot accept a nuclear Iran,” Sharon warned recently. “We have the ability to deal with this and we’re making all the necessary preparations to be ready for such a situation."' http://www.timesonline.co.uk/article/0,,2089-1920074_1,00.html Daarentegen waarschuwt Trouw zijn lezers wel voor het volgende: 'Een nucleair Iran kan zich agressie permitteren.' En dat klopt, net zoals het nuclaire Israel zich al jaren agressie permitteert. Maar ook dat meldt Inez Polak niet. Het is ondenkbaar dat ze ooit zal schrijven 'een nucleair Israel kan zich agressie permitteren.' Volstrekt ondenkbaar en toch is het waar. En ook het dreigen met agressie is waar. Zo dreigde de Israelische regering in 1973 Egypte en Syrie met nucleaire wapens aan te vallen. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Kissinger werd met dit dreigement door de Israelis gechanteerd om onmiddellijk extra conventionele wapens te sturen. Het dreigement werd maar al te serieus genomen, want 'the U.S. decided to open an aerial resupply pipeline to Israel, and Israeli aircraft began picking up supplies that day.' Zie: http://www.fas.org/nuke/guide/israel/nuke/farr.htm Maar opnieuw: daarover geen woord van onze correspondente in Israel. Integendeel, nog voordat Iran over nuclaire wapens beschikt, is voor haar nu al de vraag gerechtvaardigd 'hoe ver Teheran zelf zal gaan, of het de bom echt gaat gebruiken.' Zo worden de geesten rijp gemaakt voor nog meer geweld in een poging de Israelische hegemonie in de regio te handhaven.'
Vandaag schrijft Inez Polak in haar krant onder de kop: 'Aanval op Israel zou weinig goeds brengen,' het volgende: '"Het alternatief is dat ze ons vernietigen." Met dit kleine zinnetje stuurde Israels opperbevelhebber Rafael Eitan in 1981 zijn piloten op hun missie. Hun opdracht: bombardeer Osirak, de nucleaire reactor in Irak. De wereld was verdeeld over de Israelische actie. Sommigen, ook in Israel, bestempelden het als onnodig gevaarlijke luchtpiraterij en een terreurdaad die slechts tot verdere escalatie zou leiden. Anderen prezen de precisie-actie.' De toon is gezet, nu de conclusie nog. En die is deze: 'Tien jaar later, na de inval van Irak in Koeweit, leken ook de meeste critici stilletjes een beetje dankbaar dat Saddam tenminste niet over nucleaire wapens beschikte. Het voorbeeld van de Israelische aanval op Osirak is actueler dan ooit nu de Iraanse dreiging de voorpagina's beslaat.' Inez Polak suggereert hiermee dat de beschaafde wereld binnenkort blij zal zijn als Israel de nucleaire installaties van Iran bombardeert. Dat Israel in strijd met het internationaal recht Iran bedreigd is een feit dat de correspondente van Trouw verzuimd te melden, omdat het in de propaganda voor Israel en tegen Iran niet past. Afgelopen 11 december berichtte de Britse Times dat de Israelische strijdkrachten van premier Sharon opdracht hebben gekregen zich voor te bereiden op een aanval op Iran. '“Israel... cannot accept a nuclear Iran,” Sharon warned recently. “We have the ability to deal with this and we’re making all the necessary preparations to be ready for such a situation."' http://www.timesonline.co.uk/article/0,,2089-1920074_1,00.html Daarentegen waarschuwt Trouw zijn lezers wel voor het volgende: 'Een nucleair Iran kan zich agressie permitteren.' En dat klopt, net zoals het nuclaire Israel zich al jaren agressie permitteert. Maar ook dat meldt Inez Polak niet. Het is ondenkbaar dat ze ooit zal schrijven 'een nucleair Israel kan zich agressie permitteren.' Volstrekt ondenkbaar en toch is het waar. En ook het dreigen met agressie is waar. Zo dreigde de Israelische regering in 1973 Egypte en Syrie met nucleaire wapens aan te vallen. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Kissinger werd met dit dreigement door de Israelis gechanteerd om onmiddellijk extra conventionele wapens te sturen. Het dreigement werd maar al te serieus genomen, want 'the U.S. decided to open an aerial resupply pipeline to Israel, and Israeli aircraft began picking up supplies that day.' Zie: http://www.fas.org/nuke/guide/israel/nuke/farr.htm Maar opnieuw: daarover geen woord van onze correspondente in Israel. Integendeel, nog voordat Iran over nuclaire wapens beschikt, is voor haar nu al de vraag gerechtvaardigd 'hoe ver Teheran zelf zal gaan, of het de bom echt gaat gebruiken.' Zo worden de geesten rijp gemaakt voor nog meer geweld in een poging de Israelische hegemonie in de regio te handhaven.'
Inez Polak dient de pro-Israel lobby op hetzelfde moment dat de Israelische geheime diensten een soortgelijk terreurbeleid uitvoeren als de CIA. Die geheime diensten en de Israelische strijdkrachten schenden zo het internationaal recht, de mensenrechten, de hoekstenen van onze westerse beschaving. Nu jullie dit weten, is de vraag waarom Trouw-journalisten niet ophouden met hun pro-Israel berichtgeving, zodat de Trouw-lezers zich een op feiten berustend beeld kunnen vormen van deze toch al complexe regio?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten