Laura Starink 4

Vanmiddag besteedde de BBC World Service tijdens een inbelprogramma uitgebreid aandacht aan de klemmende vraag waarom het verzet tegen de westerse bezetting van dat land steeds omvangrijker wordt en dat zes jaar nadat de Taliban officieel was verslagen de Taliban nu overal in Afghanistan in de aanval is. Deze vraag komt zes jaar te laat. Een van de redenen dat nu pas die vraag wordt gesteld, is dat de westerse massamedia zichzelf hadden wijsgemaakt dat de Taliban was verslagen.

Een andere reden verwoordde Laura Starink recentelijk. Een maand geleden schreef ik op deze weblog:

'Vijfeneenhalf jaar nadat het Westen een oorlog begon tegen de Taliban kon onlangs de NRC-lezer de volgende bekentenis vernemen van u als chef van het magazine M van NRC: 'Na de aanslagen op de Twin Towers was ik voor de inval in Afghanistan. Met angst en beven natuurlijk, maar met velen deelde ik de overtuiging dat de trainingskampen van Al-Qaeda moesten worden gesloten en de Talibaan, die Osama bin Laden onderdak hadden verschaft, dus maar het veld moesten ruimen.'

Voor mijn boek 11 september. het keerpunt citeerde ik op dinsdag 4 oktober 2001 het volgende bericht uit de Volkskrant: 'Nederland heeft dinsdag in de NAVO-raad vergeefs bedenktijd gevraagd om het bewijsmateriaal over de betrokkenheid van Bin Laden bij de aanslagen in de VS te bestuderen. NAVO-ambassadeur Patijn kreeg nul op het rekest. Volgens diplomaten in Brussel beschikken de VS niet over harde bewijzen tegen Bin Laden, hooguit over sterke aanwijzingen... Patijn vroeg dinsdag op verzoek van minister Van Aartsen van Buitenlandse Zaken een uur bedenktijd nadat de Amerikaanse gezant Frank Taylor de NAVO-raad bewijzen had overlegd van de betrokkenheid van Bin Laden bij de terroristische aanslagen. Ook enkele andere landen, waaronder Luxemburg, vroegen om een "stilteprocedure" ... Volgens goed geinformeerde bronnen wees NAVO-chef Robertson het verzoek meteen af met de woorden dat een NAVO-bondgenoot om onvoorwaardelijk vertrouwen vroeg en dat dit onverwijld gehonoreerd moest worden... Het "bewijs" tegen Bin Laden dat Taylor de NAVO-raad presenteerde, zou in een rechtszaal nooit standhouden... Dit stellen diplomaten en ambtenaren bij de NAVO en ministers van Buitenlandse Zaken die de presentatie bijwoonden... Bij de NAVO brengen diplomaten daar tegenin dat "we op dit moment geen rechtzaak aan het voeren zijn. Dus juridisch spijkerhard hoeft het ook niet te zijn. We staan voor een politiek besluit, dat politieke argumenten behoeft. En die hebben we voldoende gekregen," meent een diplomaat ... Dat is ook het verweer van de Amerikaanse regering. "Het is niet terecht om een puur juridisch criterium te hanteren," zegt een Amerikaanse functionaris... De Amerikaanse regering wil de beschikbare gegevens niet openbaar maken,' aldus de Volkskrant destijds.
Ik schreef erbij: 'Met andere woorden: om 1 misdadiger op te hangen of te vergassen moet de VS een "spijkerhard juridisch bewijs" overleggen van de schuld van de ter dood veroordeeld, maar om een heel land te kunnen bombarderen is "het niet terecht om een puur juridisch criterium te hanteren". In 1 vergadering is de mensheid weer terug bij af en kan het zwaar bevochten internationaal recht terzijde worden geschoven. En men is er nog eerlijk over ook, het argument is domweg dat "we voor een politiek besluit staan," en daarbij staat het recht alleen maar in de weg,' aldus de tekst in mijn boek.

Dit schreef ik in dezelfde tijd dat u 'de overtuiging' bezat dat Afghanistan moest worden aangevallen en 'dat... de Talibaan... dus maar het veld moesten ruimen.' Vandaar mijn vraag nu: geachte mevrouw Starink, vanwaar die 'overtuiging?' Wist u iets dat die twijfelende diplomaten en journalisten zoals John Pilger, Robert Fisk, ik en miljoenen mediaconsumenten niet wisten? En zo ja: wat dan? Zo nee, wordt het dan niet tijd uw verontschuldigingen aan de NRC-lezer aan te bieden, net zoals de New York Times in het geval van Irak heeft gedaan?'

Lees verder: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/05/laura-starink.html

Een reden van de wederopkomst van de Taliban is het feit dat de overgrote meerderheid van de Afghanen nog steeds even arm zijn als voorafgaand aan de westerse bezetting en dat de miljarden aan westerse steun in de zakken zijn verdwenen van de heroinemafia annex krijgsheren die de werkelijke heersers van Afghanistan zijn. Maar ook daarover zwijgen nu de westerse massamedia, terwijl toch de Verenigde Naties hier uitgebreid over heeft gerapporteerd. Bovendien worden de mensenrechten er nog steeds op grote schaal geschonden, al dan niet uit naam van het Westen. Zie daarvoor officiele rapporten over de Afghaanse burgerdoden als gevolg van westerse bombardementen.

Laura Starink heeft nog steeds niet deze vragen beantwoord. Ik denk ook dat de BBC hun vragen niet aan de luisteraars moet stellen, maar aan zichzelf. Een van de belangrijkste redenen dat de massamedia ernaast zaten, is het feit dat ze in de zorgvuldig georchestreerde, speciaal op hen afgestemde, propaganda van de machthebbers zijn getrapt. En nu stellen ze publiekelijk de vraag hoe het komt dat ze zich op de Taliban hebben verkeken. De werkelijk vraag die ze weigeren te beantwoorden is deze, zoals verwoordt in een email aan Laura Starink:

'Geachte mevrouw Starink, vanwaar uw ''overtuiging?'' Wist u iets dat die twijfelende diplomaten en journalisten zoals John Pilger, Robert Fisk, ik en miljoenen mediaconsumenten niet wisten? En zo ja: wat dan? Zo nee, wordt het dan niet tijd uw verontschuldigingen aan de NRC-lezer aan te bieden, net zoals de New York Times in het geval van Irak heeft gedaan?'

En vervolgens viel er een denderende stilte. Hoe zou dat toch komen in een cultuur die prat gaat op de Verlichting en de rationaliteit? Is er onderweg iets fout gegaan? Zo ja, wat?