'Eergisteren citeerde ik dit bericht van Associated Press, zoals overgenomen door de Volkskrant:
'Nieuw record opiumproductie met dank aan Afghanistan
'Nieuw record opiumproductie met dank aan Afghanistan
AP WENEN
De opiumproductie is vorig jaar wereldwijd tot een nieuwe recordhoogte gestegen, vooral door een toename van ongeveer 49 procent in Afghanistan. Dat zegt het in Wenen gevestigde VN-Bureau voor Drugs en Misdaad in een dinsdag verschenen jaarverslag. Het VN-bureau verwacht een verdere toename in het lopende jaar.Opium is het belangrijkste bestanddeel van heroïne. De productie in Afghanistan nam vorig jaar toe van 4.100 ton naar 6.100 ton. Het Afghaanse aandeel in de wereldwijde productie steeg van 52 procent in 1990 en 70 procent in 2000 tot maar liefst 92 procent in 2006. Het areaal voor de verbouw van papaver – de bloem die de grondstof levert voor opium – groeide in Afghanistan van 104 duizend hectare in 2005 tot 165 duizend hectare in 2006, een toename van 59 procent. De papaverteelt in Afghanistan concentreert zich in het zuiden, voornamelijk in de provincie Helmand.'Lees verder: http://www.volkskrant.nl/buitenland/article439435.ece/Nieuw_record_opiumproductie_met_dank_aan_Afghanistan
Zie ook: http://www.unodc.org/unodc/en/world_drug_report.html'
Zie ook: http://www.unodc.org/unodc/en/world_drug_report.html'
Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/06/nederland-en-afghanistan-134.html
Twee maanden geleden, op 30 april 2007, schreef ik het volgende over de opium en Afghanistan:
‘Dit werd in 2001 bericht: ''Afghanistan, Opium and the Taliban
JALALABAD, Afghanistan
(February 15, 2001 8:19 p.m. EST
U.N. drug control officers said the Taliban religious militia has nearly wiped out opium production in Afghanistan -- once the world's largest producer -- since banning poppy cultivation last summer.A 12-member team from the U.N. Drug Control Program spent two weeks searching most of the nation's largest opium-producing areas and found so few poppies that they do not expect any opium to come out of Afghanistan this year."We are not just guessing. We have seen the proof in the fields," said Bernard Frahi, regional director for the U.N. program in Afghanistan and Pakistan. He laid out photographs of vast tracts of land cultivated with wheat alongside pictures of the same fields taken a year earlier -- a sea of blood-red poppies.'Lees verder: http://opioids.com/afghanistan/index.htmlVier jaar later, onder het door Nederland financieel, militair en politiek gesteunde bewind van de Amerikanen in Afghanistan, verscheen dit bericht:'Lucrative opium production is flourishing in the country.ISMAIL SAMEEM/REUTERSAfghanistan riddled with drug tiesThe involvement of local as well as high-level government officials in the opium trade is frustrating efforts to eradicate poppy fields.By Scott Baldauf and Faye Bowers Staff writers of The Christian Science MonitorKABUL, AFGHANISTAN; AND WASHINGTON – The case of an Afghan village police chief, named Inayatullah, is a small example of a much larger problem.Is Commander Inayatullah a courageous law-and-order crusader responsible for smashing the drug mafia in his hamlet? Or, is he an opium smuggler? Or, as his bosses say, is he both?Part 1 - 05/12/05 Afghanistan riddled with drug tiesPart 2 - 05/16/05 Will poppy eradication programs work? Reporters on the JobThe Monitor gives the story behind the story.From Internet cafe to crime scene in KabulIt's a question that hangs over more and more public officials here. The post-Taliban boom in opium production means that drug money now permeates every stratum of Afghanistan's society - from the farmers cultivating poppies in the east to those in the highest levels of the central government of Kabul, according to senior Afghan and European officials working here."We are already a narco-state," says Mohammad Nader Nadery at the Afghan Independent Human Rights Commission, which has studied the growing impunity of former military commanders and drug dealers who now work within the Afghan government. "If the governors in many parts of the country are involved in the drug trade, if a minister is directly or indirectly getting benefits from drug trade, and if a chief of police gets money from drug traffickers, then how else do you define a narco-state?"Abdul Karim Brahowie, Afghanistan's minister of tribal and frontier affairs, says that the government has become so full of drug smugglers that cabinet meetings have become a farce. "Sometimes the people who complain the loudest about theft are thieves themselves," he says.In the past two years, the UN reports that poppy cultivation increased by two-thirds in 2004 to 323,708 acres. Afghanistan now produces 90 percent of the world's opium - most of it ends up on the streets of Europe and Russia as heroin. European officials warn that this fledgling democracy is being undermined as Afghan officials make decisions based on what's good for the drug trade, rather than the electorate. [ Editor's note: The original version overstated the extent of poppy cultivation.]'
Lees verder: http://www.csmonitor.com/2005/0513/p01s04-wosc.html
Kort samengevat: de Nederlandse regering en de meerderheid van ons parlement heeft inmiddels al een half miljard euro aan belastinggeld gespendeerd aan het in het zadel houden van Afghaanse krijgsheren die aan de heroinehandel miljoenen verdienen. Dat is nog eens een staaltje democratie. En nu opletten of de commerciele massamedia hier serieus onderzoek gaat verrichten. Ik denk het niet, maar je weet maar nooit. Let u op!Misschien dat NOVA-presentator Twan Huys zijn eigen mening dat de Nederlandse troepen daar moeten blijven, nog eens kan verduidelijken voor het televisiepubliek van het VARA-programma De Wereld Draait Door, waarin hij deze deskundige mening spuide.''
Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/04/nederland-afghanistan-131.html
Met andere woorden: Sinds de bezetting van Afghanistan en daarmee de westerse steun aan de Afghaanse krijgsheren annex opium mafia is volgens dit bericht de Afghaanse opiumproductie van 0 procent tot 92 procent van de wereldwijde produktie gestegen. En ook al gebruikt men andere cijfers, één ding is zeker: er is sprake van een geweldige stijging in slechts zes jaar tijd, de tijd dat het Westen militair aanwezig is in Afghanistan.
Ik schrijf dit omdat gisteravond NOVA aandacht besteedde aan het verzet van de Taliban en het aantal burgerdoden in Afghanistan en in hoeverre de westerse gewelddadige aanpak de steun geniet van het gehele Afghaanse volk, een uiterst complex probleem waarvoor NOVA maar liefst 20 minuten had uitgetrokken, inclusief inleidend filmpje, twee gasten aan tafel in Hilversum en één in de openlucht in, ik vermoed, Kaboel. En omdat Twan Huys het presenteerde dacht ik: misschien revancheert hij zich door ditmaal het onderwerp Afghanistan professioneel te benaderen. Nee, dus, dat viel niet mee.
Ik geef een beschrijving van de NOVA-aanpak. In een inleidend filmpje werd verteld dat de plaats Chora, waar zwaar gevochten is, ook van economisch belang is ‘vanwege de opium doorvoer.’ Vervolgens kreeg de kijker te horen dat daar zware gevechten tegen de zich samentrekkende Taliban hadden plaatsgevonden, en wel omdat volgens een Nederlandse commandant in Afghanistan ‘anders we de regering in de steek [hadden] gelaten, het volk in de steek gelaten.’ Over het in de steek laten van de opiumhandelaren in het ‘vanwege de opium doorvoer’ economisch belangrijke knooppunt werd verder niet gerept. Kennelijk speelde dat geen relevante rol meer voor NOVA. Toen volgde de tekst: ‘Zaterdag 23 juni. De Volkskrant kopt: ‘’Nederlanders klem tussen opium mafia en Taliban.’’ Ze vechten in feite voor president Karzai en tegen een van de sleutelfiguren in het drugsnetwerk in Afghanistan, zijn vijf jaar jongere broer, Achmed Karzai… Dinsdag 26 juni. De VN meldt een wereldrecord opiumproductie. Afghanistan neemt 92 procent daarvan voor haar rekening. De uitvoer neemt met 49 procent toe,’ aldus het NOVA-filmpje. Het zou goed zijn geweest als Twan Huys twee maanden geleden na veel 'reportersluck' president Karzai met deze feiten had geconfronteerd, maar destijds wist hij kennelijk niet dat diens broer zich verrijkt aan de illegale opiumhandel. De vraag is dan ook: waarom wist Twan dat niet? Of wist hij het wel en zweeg hij erover?
Hoe dan ook, een onafhankelijk journalist zou als eerste aan zijn gasten vragen waarom Nederland met belastinggeld de krijgsheren steunt die verantwoordelijk zijn voor de explosieve toename van de Afghaanse opiumproduktie waardoor nu de Afghaanse opium in de wereldwijde heroïnehandel domineert. Bovendien gaat het hier om een miljardenhandel die door onder andere de Nederlandse militaire steun mogelijk wordt gemaakt, en al dat geld verdwijnt in de zakken van Afghaanse krijgsheren die weer hun krijgers en hun families ermee betalen. Hebben deze bendeleden de Nederlandse miljoenen nog wel nodig? Want allang is bekend dat de overgrote meerderheid van de Afghanen nog steeds straatarm is, bij hen komt ons geld nauwelijks of niet. Dit zijn allemaal voor de hand liggende vragen als je journalist bent die zich in dit onderwerp verdiept. Maar die vragen vermeed Twan Huys angstvallig.
In de studio zaten een uiterst zenuwachtige Deedee Derksen, die aangekondigd werd als journalist van de Volkskrant, en een perfecte imitatie gaf van dr. Clavan. Dat laatste kwam vooral ook omdat Twan Huys geen open vragen stelde, maar in zijn vraag het hele verhaal al had verteld, een beginnersfout die tot uiterst pijnlijke en soms zelfs komische situaties kan leiden. Het probleem is dat als je je gasten niet op hun gemak stelt, ook de kijker of luisteraar zich steeds ongemakkelijker begint te voelen. Het is nooit leuk naar genante vertoningen te kijken of te luisteren. Ik denk dat het wezenlijke probleem is dat NOVA het Britse Newsnight probeert na te bootsen. Maar dat kan niet om de zelfde reden dat het altijd een potsierlijk toneelstukje wordt wanneer bijvoorbeeld de boeren uit een gat als Wekerom op de Veluwe NOVA gaan imiteren. De provincie kan alleen een slap aftreksel maken van het origineel. Nederland is te klein en heeft niet dezelfde journalistieke traditie als de Angelsaksische wereld.
De tweede gast was Hans van Baalen. Dat was opmerkelijk, omdat de VVD in de oppositie zit. Voor de hand liggend was geweest als er iemand van de regeringspartijen had gezeten. Van Baalen kan praten als brugman, maar in Nederland luistert de regering zelden of nooit naar de oppositie, want er ligt een regeringsakkoord en dat kan natuurlijk niet geschonden worden. Dus had NOVA iemand van bijvoorbeeld de PVDA moeten confronteren met de werkelijkheid in Afghanistan.
De derde gast was een mevrouw die in de duisternis van Kaboel de cameralens inkeek als een konijn gevangen in een lichtbundel. Ze had voor de gelegenheid een Afghaanse jurk aangetrokken, zoals sommige toeristen doen zodra ze in een exotisch land arriveren. Ze werd kortweg als Anja de Beer aangekondigd van Acbar die iets met hulp aan Afghanistan van doen had. Onduidelijk bleef wat. Kennelijk ook voor Twan Huys die haar foutief afkondigde als Anja de Boer, de Beer. Ik heb maar even uitgezocht wie Anja de Beer is. Zij is directeur van Acbar, het overkoepelend orgaan van bijna honderd Afghaanse en internationale niet gouvernementele organisaties, kortom iemand met een groot belang, want niet alleen komt zij op voor haar eigen werkgelegenheid, maar ook voor die van duizenden Afghanen en Westerlingen en hun families die van hun inkomen afhankelijk zijn. Niet meteen een onafhankelijke bron dus, die je als journalist zeker niet moet vragen wat de Afghanen ervan denken. Los van het feit dat de Afghanen niet bestaan, net zomin als de kijkers bestaan als een homogene groep, baseert Anja de Beer haar mening met name op de reacties van Afghanen die juist financieel afhankelijk zijn van de westerse steun. Het moet Twan Huys zijn ontgaan, want die wilde vooral weten ‘dus de mensen willen dat de NAVO-troepen blijven in het land?’ Waarop Anja de Beer kort maar krachtig braaf antwoordde: ‘JA.’ En zo vertekent de werkelijkheid steeds meer. Het probleem met Twan Huys is dat hij journalistje speelt, maar het niet is. Dat is niet alleen een probleem voor Twan zelf, maar erger nog voor de kijkers die voor hun informatie afhankelijk zijn van diens wijze van bericht geven.
Dat bleek ook weer uit de eerste vraag aan het liberale kamerlid Hans van Baalen of ‘het nog een wederopbouwmissie is?’ Een nogal stupide vraag nadat we minutenlang hadden gezien en gehoord hoe de Nederlandse troepen bij zware gevechten betrokken waren om het ‘opium doorvoer’ knooppunt Chora uit handen te houden van de Taliban. Gezien de opbouw van het item en de werkelijkheid ter plaatse was het logischer geweest als de presentator had gevraagd waarom Nederlandse troepen de opiummafia beschermt. Dat kon toch niet de bedoeling zijn geweest van de zogeheten ‘wederopbouw missie’? Maar nee dus. Ditmaal een open vraag, terwijl juist een gerichte vraag hier op zijn plaats was geweest. In elk geval kreeg Van Baalen alle ruimte om maar wat aan te babbelen.
Kort samengevat: de Nederlandse regering en de meerderheid van ons parlement heeft inmiddels al een half miljard euro aan belastinggeld gespendeerd aan het in het zadel houden van Afghaanse krijgsheren die aan de heroinehandel miljoenen verdienen. Dat is nog eens een staaltje democratie. En nu opletten of de commerciele massamedia hier serieus onderzoek gaat verrichten. Ik denk het niet, maar je weet maar nooit. Let u op!Misschien dat NOVA-presentator Twan Huys zijn eigen mening dat de Nederlandse troepen daar moeten blijven, nog eens kan verduidelijken voor het televisiepubliek van het VARA-programma De Wereld Draait Door, waarin hij deze deskundige mening spuide.''
Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/04/nederland-afghanistan-131.html
Met andere woorden: Sinds de bezetting van Afghanistan en daarmee de westerse steun aan de Afghaanse krijgsheren annex opium mafia is volgens dit bericht de Afghaanse opiumproductie van 0 procent tot 92 procent van de wereldwijde produktie gestegen. En ook al gebruikt men andere cijfers, één ding is zeker: er is sprake van een geweldige stijging in slechts zes jaar tijd, de tijd dat het Westen militair aanwezig is in Afghanistan.
Ik schrijf dit omdat gisteravond NOVA aandacht besteedde aan het verzet van de Taliban en het aantal burgerdoden in Afghanistan en in hoeverre de westerse gewelddadige aanpak de steun geniet van het gehele Afghaanse volk, een uiterst complex probleem waarvoor NOVA maar liefst 20 minuten had uitgetrokken, inclusief inleidend filmpje, twee gasten aan tafel in Hilversum en één in de openlucht in, ik vermoed, Kaboel. En omdat Twan Huys het presenteerde dacht ik: misschien revancheert hij zich door ditmaal het onderwerp Afghanistan professioneel te benaderen. Nee, dus, dat viel niet mee.
Ik geef een beschrijving van de NOVA-aanpak. In een inleidend filmpje werd verteld dat de plaats Chora, waar zwaar gevochten is, ook van economisch belang is ‘vanwege de opium doorvoer.’ Vervolgens kreeg de kijker te horen dat daar zware gevechten tegen de zich samentrekkende Taliban hadden plaatsgevonden, en wel omdat volgens een Nederlandse commandant in Afghanistan ‘anders we de regering in de steek [hadden] gelaten, het volk in de steek gelaten.’ Over het in de steek laten van de opiumhandelaren in het ‘vanwege de opium doorvoer’ economisch belangrijke knooppunt werd verder niet gerept. Kennelijk speelde dat geen relevante rol meer voor NOVA. Toen volgde de tekst: ‘Zaterdag 23 juni. De Volkskrant kopt: ‘’Nederlanders klem tussen opium mafia en Taliban.’’ Ze vechten in feite voor president Karzai en tegen een van de sleutelfiguren in het drugsnetwerk in Afghanistan, zijn vijf jaar jongere broer, Achmed Karzai… Dinsdag 26 juni. De VN meldt een wereldrecord opiumproductie. Afghanistan neemt 92 procent daarvan voor haar rekening. De uitvoer neemt met 49 procent toe,’ aldus het NOVA-filmpje. Het zou goed zijn geweest als Twan Huys twee maanden geleden na veel 'reportersluck' president Karzai met deze feiten had geconfronteerd, maar destijds wist hij kennelijk niet dat diens broer zich verrijkt aan de illegale opiumhandel. De vraag is dan ook: waarom wist Twan dat niet? Of wist hij het wel en zweeg hij erover?
Hoe dan ook, een onafhankelijk journalist zou als eerste aan zijn gasten vragen waarom Nederland met belastinggeld de krijgsheren steunt die verantwoordelijk zijn voor de explosieve toename van de Afghaanse opiumproduktie waardoor nu de Afghaanse opium in de wereldwijde heroïnehandel domineert. Bovendien gaat het hier om een miljardenhandel die door onder andere de Nederlandse militaire steun mogelijk wordt gemaakt, en al dat geld verdwijnt in de zakken van Afghaanse krijgsheren die weer hun krijgers en hun families ermee betalen. Hebben deze bendeleden de Nederlandse miljoenen nog wel nodig? Want allang is bekend dat de overgrote meerderheid van de Afghanen nog steeds straatarm is, bij hen komt ons geld nauwelijks of niet. Dit zijn allemaal voor de hand liggende vragen als je journalist bent die zich in dit onderwerp verdiept. Maar die vragen vermeed Twan Huys angstvallig.
In de studio zaten een uiterst zenuwachtige Deedee Derksen, die aangekondigd werd als journalist van de Volkskrant, en een perfecte imitatie gaf van dr. Clavan. Dat laatste kwam vooral ook omdat Twan Huys geen open vragen stelde, maar in zijn vraag het hele verhaal al had verteld, een beginnersfout die tot uiterst pijnlijke en soms zelfs komische situaties kan leiden. Het probleem is dat als je je gasten niet op hun gemak stelt, ook de kijker of luisteraar zich steeds ongemakkelijker begint te voelen. Het is nooit leuk naar genante vertoningen te kijken of te luisteren. Ik denk dat het wezenlijke probleem is dat NOVA het Britse Newsnight probeert na te bootsen. Maar dat kan niet om de zelfde reden dat het altijd een potsierlijk toneelstukje wordt wanneer bijvoorbeeld de boeren uit een gat als Wekerom op de Veluwe NOVA gaan imiteren. De provincie kan alleen een slap aftreksel maken van het origineel. Nederland is te klein en heeft niet dezelfde journalistieke traditie als de Angelsaksische wereld.
De tweede gast was Hans van Baalen. Dat was opmerkelijk, omdat de VVD in de oppositie zit. Voor de hand liggend was geweest als er iemand van de regeringspartijen had gezeten. Van Baalen kan praten als brugman, maar in Nederland luistert de regering zelden of nooit naar de oppositie, want er ligt een regeringsakkoord en dat kan natuurlijk niet geschonden worden. Dus had NOVA iemand van bijvoorbeeld de PVDA moeten confronteren met de werkelijkheid in Afghanistan.
De derde gast was een mevrouw die in de duisternis van Kaboel de cameralens inkeek als een konijn gevangen in een lichtbundel. Ze had voor de gelegenheid een Afghaanse jurk aangetrokken, zoals sommige toeristen doen zodra ze in een exotisch land arriveren. Ze werd kortweg als Anja de Beer aangekondigd van Acbar die iets met hulp aan Afghanistan van doen had. Onduidelijk bleef wat. Kennelijk ook voor Twan Huys die haar foutief afkondigde als Anja de Boer, de Beer. Ik heb maar even uitgezocht wie Anja de Beer is. Zij is directeur van Acbar, het overkoepelend orgaan van bijna honderd Afghaanse en internationale niet gouvernementele organisaties, kortom iemand met een groot belang, want niet alleen komt zij op voor haar eigen werkgelegenheid, maar ook voor die van duizenden Afghanen en Westerlingen en hun families die van hun inkomen afhankelijk zijn. Niet meteen een onafhankelijke bron dus, die je als journalist zeker niet moet vragen wat de Afghanen ervan denken. Los van het feit dat de Afghanen niet bestaan, net zomin als de kijkers bestaan als een homogene groep, baseert Anja de Beer haar mening met name op de reacties van Afghanen die juist financieel afhankelijk zijn van de westerse steun. Het moet Twan Huys zijn ontgaan, want die wilde vooral weten ‘dus de mensen willen dat de NAVO-troepen blijven in het land?’ Waarop Anja de Beer kort maar krachtig braaf antwoordde: ‘JA.’ En zo vertekent de werkelijkheid steeds meer. Het probleem met Twan Huys is dat hij journalistje speelt, maar het niet is. Dat is niet alleen een probleem voor Twan zelf, maar erger nog voor de kijkers die voor hun informatie afhankelijk zijn van diens wijze van bericht geven.
Dat bleek ook weer uit de eerste vraag aan het liberale kamerlid Hans van Baalen of ‘het nog een wederopbouwmissie is?’ Een nogal stupide vraag nadat we minutenlang hadden gezien en gehoord hoe de Nederlandse troepen bij zware gevechten betrokken waren om het ‘opium doorvoer’ knooppunt Chora uit handen te houden van de Taliban. Gezien de opbouw van het item en de werkelijkheid ter plaatse was het logischer geweest als de presentator had gevraagd waarom Nederlandse troepen de opiummafia beschermt. Dat kon toch niet de bedoeling zijn geweest van de zogeheten ‘wederopbouw missie’? Maar nee dus. Ditmaal een open vraag, terwijl juist een gerichte vraag hier op zijn plaats was geweest. In elk geval kreeg Van Baalen alle ruimte om maar wat aan te babbelen.
Meer hierover in een volgend stukje.
5 opmerkingen:
Irak schijnt ook al een prima drugs export te ontwikkelen.
Bepaalde groepen slaan weer hun slag. Ik zal maar niet naar de familie-juwelen verwijzen die onlangs uitkwamen in dat verband.
Ik vraag me af of mijnheer van houcke weleens in Afghanistan is geweest en hoeveel Afghanen hij gesproken heeft over wat ze wel of niet willen . Hij mag het dan wel niet willen horen, maar de meerderheid van de Afghanen willen (nog) dat de NAVO blijft, al twijfelen ze inderdaad in toenemende mate of de internationale aanwezigheid wel kan brengen wat ze hopen
Die wens is overigens niet gebaseerd op een blind vetrouwen in het westen, maar omdat ze niet zo goed weten wat dan wel helpt en geloof me zodra ze er genoeg van van de buitenlandse aanwezigheid hebben zal niemand er naar hoeven te raden wat ze will,
de mevrowu die als een veblind konijn de camera in keek in een toeristische jurk en eigenlijk alleen probeerde haar baan te bouden.
Anja de Beer, director ACBAR ( sin 1984 betrokken bij Afghanistan en sind 2000 werkzaam in het land)
ik ben dankzij de vpro in meerdere landen geweest waar oorlog werd gevoerd of waar een oorlog had gewoed. ik heb tijdens mijn vele reizen vaak met ngo's gesproken en gezien hoe die hulporganisaties werken. soms contraproductief. mevrouw de beer's eerste opdracht is werkgelegenheid waarborgen. dat is een feit waarop ik gewezen heb en een feit die een goede journalist in acht moet nemen bij het stellen van vragen. hoe weet u wat de meerderheid der afghanen willen? u weet dat niet, maar toch beweert u het gewoon. de afghanen als homogene groep bestaan niet, net zomin als de nederlanders bestaan. vandaar dat uw bewering op nonsense berust. daar mag u in geloven, maar het wordt wat anders als mensen die opgevoerd worden als zogenaamde deskundigen dit publiekelijk gaan beweren. ik raad u aan kritische buitenlandse bronnen te lezen. die kunt u op mijn weblog terugvinden onder de naam nederland en afghanistan.
succes.
Mijnheer Houcke,
Ik beweer niet dat ik met alle Afghanen gesrpoken , heb , maar wel met veel en ook met degenen die niet automatishc het westen een warm hart toedragen, of ooit toe zullen dragen. Die zien de aanwezigheid als een noodzakelijk kwaad waar ze zeker van af proberen te raken zodra ze sterk genoeg zijn. Opiniepeilingen, uitgevoerd door vele organisatie laten zien dat een meerderheid van de Afghanen nog steeds internationale aanwezigheid al noodzakelijk zen al eemt het percentage af en is men wel kritischer gewordne.
Wat betreft de eigen baan in leven houden; die mening mag u hebben. Ik neem aan dat u al die landen or de VPRO heeft bezocht zonder daarvoor een salaris te hebben ontvangen.Ook bekwame en kritische journlisten die hun vak een warm hart toedragen, leven van de ellende waarover ze verslagdoen.
De pot verwijt de ketel...?
Anja
geachte mevrouw,
u zult ongetwijfeld met veel afghanen hebben gesproken, ik neem dat meteen aan, maar veel is een relatief begrip. veel is nog geen honderste procent van de bevolking, en dan neem ik het nog ruim. als journalist weet ik ook dat wie de vraag stelt belangrijk is en bovendien zeker ook wat de vraag is. en daar begint de grote vertekening. als journalist kun je bijna iedereen dat laten zeggen waar de journalist naar op zoek is. en dan wat de baan betreft, ieder mens heeft een belang, het is onnozel om dat te ontkennen. als uw baan hulpverlening is, dan krijgt u daar een inkomen voor. dat betekent dat u een belang heeft en dat belang bepaalt mede en vaak in hoge mate iemands visie op iets. zeker als u ook nog eens verantwoordelijk bent voor de werkgelegenheid van talloze anderen. met andere woorden: u bent dan niet langer meer onafhankelijk. dat is geen probleem, zolang dat maar duidelijk blijft. een journalist dient zijn publiek daar opmerkzaam op te maken, zo weet ik uit meer dan 30 jaar ervaring in het vak. ondanks het feit dat er veel amateurs en beunhazen in de journalistiek rondlopen blijft het een vak. het feit dat ik betaald krijg voor mijn vak is niet met uw situatie te vergelijken. ik vertegenwoordig geen belang in het land dat ik bezoek. ik probeer mijn verslagen zo onafhankelijk mogelijk te maken en probeer me niet een oor te laten aannaaien, hoe graag bepaalde mensen met al dan niet financiele belangen dat ook zouden willen. ik ben niet objectief, maar wel onafhankelijk. het is van levensbelang dat journalisten zich onafhankelijk opstellen, aangezien de journalistiek van de westerse commerciele massamedia allang een verlengstuk is van de propaganda-organen van de staat. de tegenstem, de dissident wordt in de vrije westerse pers steeds minder gehoord.
vriendelijke groet en succes met uw werk
stan van houcke
Een reactie posten