Jezus en de Clusterbommen 2

Ik wil nog een keer terugkomen op het evangelie van Jezus Christus en zijn visie op clusterbommen.

Beste Eimert van Middelkoop,

Vele jaren geleden heb ik je kort enkele vragen gesteld voor de VPRO-radio en ik was toen onder de indruk van je oprechtheid.

Welnu, ik spreek je aan op je oprechtheid, met betrekking tot dit: ''Het kabinet schuift het oordeel over wat wel of geen acceptabele schade is bij clusterbommen voor zich uit. Dat is afhankelijk van de internationale discussie daarover, antwoordde minister Eimert van Middelkoop (Defensie) aan de Tweede Kamer.'

Het gaat mij nu om deze woorden: 'acceptabele schade.' Wat bedoel je er precies mee? Acceptabel voor wie? Voor jouw geweten? Voor het slachtoffer? Voor het politieke doel dat met deze terreur wordt beoogd? Ik gebruik met nadruk het begrip terreur, zoals het gedefinieerd wordt in het Amerikaanse Leger Handboek als ‘het bewust geplande gebruik van geweld of dreiging van geweld om doelen te bereiken die politiek, religieus, of ideologisch van aard zijn.’

Het verminken en doden van kinderen, zoals het kind op de foto boven je, en het doden en verminken van talloze onbewapende burgers als gevolg van het massaal gebruik van dit terreurwapen dient geen enkel militair doel, maar wel een politiek doel zoals omschreven in het eerder genoemde Amerikaanse Leger Handboek.

Terug naar 'acceptabele schade.' Wat bedoel je met schade? Bedoel je schade in de propagandistische betekenis van 'collateral damage,' bijkomende schade? Dus je laat een bom vanaf grote hoogte gooien en je neemt op de koop toe dat daardoor talloze onschuldige burgers om het leven komen of gruwelijk verminkt hun leven moeten zien door te komen. Bijkomende schade? Dan het woord 'schade'. Schade veroorzaak je aan een levenloos, zieloos ding, een object, bijvoorbeeld je dienstauto. Maar als de chauffeur van je dienstauto een ongeluk krijgt, waarbij hij zijn been of oog of wat dan ook verliest, zeg je toch niet dat je chauffeur al dan niet een 'acceptable schade' heeft opgelopen? Dan spreek je van het feit dat je chauffeur een ernstig ongeluk heeft gehad en daarbij zwaar gewond is geraakt. Waarom gebruik je dan het woord 'schade,' zodra je het hebt over bijvoorbeeld Afghaanse kinderen die door clusterbommen zijn verminkt? Schade is een verzekeringsterm, handelt over geld.

Nogmaals dat woord schade. Jouw geloof vertelt je dat de mens is geschapen naar Gods evenbeeld. Genesis, 2:7 in de oude Staten-vertaling zoals gedrukt in 1912 vertelt je ook: 'En de HEERE God had den mensch geformeerd uit het stof der aarde, en in zijn neusgaten geblazen den adem des levens: alzoo werd de mensch tot eene levende ziel.' Beste Eimert, hoe kom je erbij dat je Gods schepping 'acceptabele schade' kunt toebrengen alsof het een zielloos object is? Waarom is voor jou de mens, Gods schepping, ineens een ding geworden? Waar berust die overtuiging op?

Een oude vriend van me wees me op twee sites: http://nl.youtube.com/watch?v=3eTywBsxmyw En:
http://www.hrw.org/doc/?t=arms_clusterbombs over de werking en gevolgen van clusterbommen. Bekijk het eens, laat je geloof spreken en niet je politiek opportunisme. Je geloof, dus het belangrijkste wat je hebt, vertelt je dat je geweten boven alles gaat, Eimert, en dat de rest is zoals Prediker 1:2 zegt: 'ijdelheid der ijdelheden' en verder niets. Zou de door jou bewonderde Jezus in termen van 'acceptabele schade' hebben gesproken? Zo nee, waarom denk je dat jij het recht hebt om op die manier de verminking en dood van anderen goed te praten?

De reden dat ik die vragen stel is het feit dat mijn collega's je die vragen niet stellen. De parlementaire pers in de polder neemt je niet serieus, woorden betekenen in wezen niets voor ze, woorden zijn voor deze journalisten niet meer dan geluid, en iedereen kan geluid maken. Woorden en gedachten zijn voor hen inwisselbaar en gelijkwaardig. Wat ze serieus nemen zijn de poppetjes, wie even de macht lijkt te hebben. Dat ze daardoor meehelpen de democratie inhoudsloos te maken, intersseert ze niets. In die democratie hebben ze toch al nooit echt gelooft. De meesten van hen geloven nergens meer in, ze zijn cynici in de betekenis die Oscar Wilde aan de cynicus toeschreef, een mens die overal de prijs van weet, maar van niets de waarde.