De Intellectuele Hoerigheid van de 'Corporate Press'

Nieuws Irak geeft beurzen vleugels

De belangrijkste beursindices in Europa zijn vanmorgen fors gestegen, naar aanleiding van berichten over een gunstig verloop van de door de Verenigde Staten geleide aanval op Irak.

Goldman Sachs ziet winst stijgen

Het grote Amerikaanse effectenhuis Goldman Sachs heeft in het eerste kwartaal van het nieuwe boekjaar, dat eind februari is geëindigd, een nettowinst geboekt van 662 miljoen dollar. Het vergelijkbare cijfer van 2002 is 524 miljoen dollar. De omzet schoot omhoog naar 4,2 miljard dollar. Met een winst per aandeel van 1,29 dollar (0,98) overtrof het concern de verwachtingen van veel analisten.

https://www.nrc.nl/nieuws/2003/03/21/

Het volgende schreef ik op 14 februari 2022, nog voor de Russische inval in Oekraïne:  

De jurist Folkert Jensma: 'Bewapen journalisten beter tegen de schenders van de rechtsstaat'

Het enige dat een journalist kan doen is zijn publiek serieus nemen, dus afzien van propaganda. Daarom blijft het intens tragisch dat de postmoderne massamens in een virtuele werkelijkheid leeft die door de ‘corporate press’ dagelijks met een spervuur aan propaganda in stand wordt gehouden. Ik gebruik bewust het begrip ‘spervuur’ aangezien ook de westerse elite de eigen bevolking als vijand ziet, die elke dag weer plotseling van koers kan veranderen, tegenstrijdig aan de belangen van de macht. Dat bleek toen de neoconservatieve Bush-regering een, allang voorbereid, plan in werking stelde om Irak aan de vallen, en overal ter wereld miljoenen mensen  hiertegen begonnen te demonstreren. Daarom zag ook NRC Handelsblad zich gedwongen om in een redactioneel commentaar op 20 maart 2003, de dag dat de illegale Shock and Awe-terreur tegen de Iraakse bevolking begon, het volgende te adviseren:

Nu de oorlog is begonnen, moeten president Bush en premier Blair worden gesteund. Die steun kan niet blijven steken in verbale vrijblijvendheid. Dat betekent dus politieke steun — en als het moet ook militaire.

https://www.nrc.nl/nieuws/2003/03/20/aanval-geopend-7631405-a376017 

Tegelijkertijd liet de redactie weten: ‘[a]an de casus belli tegen Irak twijfelen we.’ Met andere woorden: de toenmalige hoofdredacteur Folkert Jensma, cynisch genoeg een jurist, liet samen met zijn voltallige redactie het publiek weten dat er geen oorzaak bestond die een inval rechtvaardigde. Maar dit feit was tegelijkertijd geen reden voor de krant om af te zien van een oproep de illegale aanval op het soevereine Irak te steunen. Geen enkele journalist die deze oorlogsmisdaad steunde, is hiervoor naderhand juridisch vervolgd. Als woordvoerder van de gevestigde orde steunde de ‘vrije pers’ met een verbijsterende kadaverdiscipline het grootscheepse geweld van de Verenigde Staten en Groot Brittannië, beide NAVO-aanvoerders.  

Tekenend voor de doortraptheid van NRC Handelsblad is dat de krant op zaterdag 27 december 2014, op zelfgenoegzame toon verkondigde dat het credo ‘facts are sacred’ niet alleen gold ‘voor nieuws,’  want wie dit ‘beginsel met de voeten treedt, ook in een “sfeerverslag,” legt de bijl aan de wortel van de journalistiek.’ Desondanks had de spreekbuis van de polder-elite meer dan een decennium na dato nog steeds geen excuses aangeboden aan het lezerspubliek voor de oproep een agressieoorlog te steunen, terwijl toch 4 jaar eerder dezelfde NRC had bericht dat het onderzoek van de zogeheten Commissie Davids tot de slotsom was gekomen dat de:

[v]eiligheidsresoluties over Irak uit de jaren '90 geen mandaat [gaven] voor de Amerikaans-Britse inval in Irak. Dat concludeert de commissie-Davids. Voorzitter Davids heeft in Den Haag haar rapport aan premier Balkenende aangeboden. De commissie heeft zich gebogen over de steun die het kabinet Balkenende I in 2003 gaf aan de Amerikaans-Britse aanval op Irak. Davids zei bij de overhandiging dat de commissie haar taak heeft opgevat als een onderzoek naar de feiten. Hij benadrukte dat de commissie geen interpretatie geeft en geen politieke duiding. 

http://nos.nl/artikel/128528-geen-mandaat-voor-inval-irak.htm

De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Colin Powell, 'used his reputation to help convince the world Saddam Hussein was an imminent threat, but the US intel was false,' zoals Powell naderhand toegaf.

Ondanks het feit dat er in de hele wereld massaal was geprotesteerd tegen de inval in Irak, bleek dat het Nederlandse ‘ministerie van Buitenlandse Zaken al in 2002 het beleid’ had ‘vastgesteld dat Nederland een inval in Irak zou steunen. Dat de VN-Veiligheidsresoluties daarvoor onvoldoende legitimatie gaven, is hieraan ondergeschikt gemaakt.’ De rest was dus een politieke poppenkast geweest in een poging de vele tegenstanders zand in de ogen te strooien, om de schijn van democratie hoog te houden. Veelzeggend in dit verband is dat de NRC-redactie in zijn oproep deel te nemen aan oorlogsmisdaden het feit negeerde dat de meeste nazi-leiders tijdens het Neurenberg Proces in 1946 de doodstraf kregen vanwege het organiseren van een agressieoorlog. De toenmalige Amerikaanse hoofdaanklager, Robert H. Jackson, verklaarde destijds dat ‘[t]his trial is part of the great effort to make the peace more secure,’ en dat het Neurenberg Proces een ‘juridical action’ was ‘to ensure that those who start a war will pay for it personally.’ 

Op hun beurt veroordeelden de betrokken rechters de 24 nazi-kopstukken op grond van het feit dat ‘to initiate a war of aggression… is the supreme international crime differing only from other war crimes in that it contains within itself the accumulated evil of the whole.’ Eerder had Jackson erop gewezen dat:

If certain acts of violation of treaties are crimes, they are crimes whether the United States does them or whether Germany does them, and we are not prepared to lay down a rule of criminal conduct against others which we would not be willing to have invoked against us.

Natuurlijk wist ook de NRC-hoofdredacteur dit, hij is immers een jurist. Maar ook hij dient the powers that be, en wat die willen is algemeen bekend, zoals bijvoorbeeld de bekendste liberal woordvoerder van het Amerikaanse establishment, Thomas Friedman, in The New York Times van 28 maart 1999, nog eens benadrukte met de woorden dat:

The hidden hand of the market will never work without a hidden fist. McDonald's cannot flourish without McDonnell Douglas, the designer of the F-15. And the hidden fist that keeps the world safe for Silicon Valley's technologies to flourish is called the US Army, Air Force, Navy and Marine Corps.

En dus kon de NRC op 20 maart 2003 haar hoogopgeleid publiek met een gerust hart laten weten dat de ‘aanval’ was ‘geopend,’ en dat daarmee ‘een nieuwe politieke realiteit’ was ‘geschapen.’ Daarin speelde het recht geen enkele rol. Vandaar dat Nederland deel moest nemen aan deze agressieoorlog, want in ‘tijden van oorlog zijn de vragen en de keuzes simpel, in de termen die president Bush al in een vroeg stadium heeft gebruikt: Either you are with us, or you are with the terrorists.’ Ik wijs hierop omdat ook deze ‘elitekrant’ zich niets van de feiten en het recht aantrekt, zodra de masters of war ten strijde trekken om de winsten van het militair-industrieel complex te stimuleren. Onthoudt dit. Op dit moment tracht ook de NRC de geest rijp te maken voor een conflict met Rusland, waar wij Europeanen als eersten de dupe zullen worden. En opnieuw verzwijgen de NRC-redacteuren de werkelijkheid. Stapsgewijs betreden zij het rijk van het fascisme. Zij hebben werkelijk niets geleerd. 

Lees nu hoe deze krant over de Russische inval bericht en zie hoe de hypocrisie voortkomend uit intellectuele hoerigheid de commerciële media heeft gecorrumpeerd.