George Soros: 'Dichtung und Wahrheit'

 In July (2020), CNBC reports that 32% of Americans couldn’t even pay their rent or mortgage.

And according to Newsweek, U.S. billionaires got $583 billion richer since mid-March (2020).

In 1961 waarschuwde president Eisenhower in zijn afscheidsrede aan het Amerikaanse bevolking voor het volgende:

three and a half million men and women are directly engaged in the defense establishment. We annually spend on military security alone more than the net income of all United States corporations.

Now this conjunction of an immense military establishment and a large arms industry is new in the American experience. The total influence — economic, political, even spiritual — is felt in every city, every Statehouse, every office of the Federal government…

we must not fail to comprehend its grave implications. Our toil, resources, and livelihood are all involved. So is the very structure of our society.

In the councils of government, we must guard against the acquisition of unwarranted influence, whether sought or unsought, by the military-industrial complex. The potential for the disastrous rise of misplaced power exists and will persist. We must never let the weight of this combination endanger our liberties or democratic processes. We should take nothing for granted. Only an alert and knowledgeable citizenry can compel the proper meshing of the huge industrial and military machinery of defense with our peaceful methods and goals, so that security and liberty may prosper together.

Tegelijkertijd wees hij op de corruptie van het wetenschappelijk onderzoek 'as part of this centralization of funding in the Federal government, and vice versa.' Eisenhower merkte op dat:

Akin to, and largely responsible for the sweeping changes in our industrial-military posture, has been the technological revolution during recent decades.

In this revolution, research has become central, it also becomes more formalized, complex, and costly. A steadily increasing share is conducted for, by, or at the direction of, the Federal government...

The prospect of domination of the nation's scholars by Federal employment, project allocation, and the power of money is ever present and is gravely to be regarded. 

Yet in holding scientific discovery in respect, as we should, we must also be alert to the equal and opposite danger that public policy could itself become the captive of a scientific-technological elite.

https://en.wikipedia.org/wiki/Eisenhower%27s_farewell_address 

Toen Ian Buruma onder andere in de NRC van 14 maart 2017 beweerde dat George Soros ‘de personificatie’ is ‘van het Westen,’ omdat deze niets en niemand ontziende geldspeculant ‘alles’ is ‘wat rechtse volksmenners en antisemieten haten: rijk, een wereldburger, Joods, en een vrijdenker die gelooft’ in de ‘open samenleving,’ vertelde dit meer over mijn oude vriend Ian zelf dan over Soros, de wegens handel met voorkennis in Frankrijk veroordeelde handelaar in lucht. De ideologische mening van mainstream-opiniemaker Buruma toonde onmiskenbaar aan dat hij in een parallel universum leeft, waar de werkelijkheid van alledag niet in kan doordringen. Als gevolg daarvan bestaat voor hem en trouwens ook de rest van de ‘corporate media’ de wet van oorzaak en gevolg niet. De afgelopen vier, vijf jaar zijn wij getuige geweest van de wijze waarop de zogeheten liberals en hun neoliberale en neoconservatieve broodheren hun persoonlijke verantwoordelijkheid voor de huidige gang van zaken domweg hebben ontkend. Het succes van politiek rechts en de opkomst van de zogeheten ‘populisten’ wordt door hen toegeschreven aan het, als het ware, metafysische Kwaad dat nu eenmaal in de mens zou huizen. Politieke, maatschappelijke, culturele, economische en financiële motieven spelen in hun wereldbeschouwing geen enkele betekenisvolle rol. Dat kan ook niet, want de modale opiniemaker staat in dienst van wat vroeger Het Kapitaal heette, in de 21ste eeuw in handen van een zeer kleine westerse oligarchische elite. En daarom blijven zij de Mammon dienen, zoals Buruma zo enthousiast aantoont door zijn ‘Joodse’ broodheer uit te roepen tot de ‘personificatie’ van de gehele westerse beschaving, en door hem tegelijkertijd af te schilderen als slachtoffer van de mythische Beëlzebub, de vorst van de demonen, die alleen door de eeuwige kosmische strijd tussen Goed en Kwaad kan worden bestreden. 

Voor degene die heeft zitten suffen: vanzelfsprekend vertegenwoordigen wij altijd en overal Het Goede, terwijl onze vijanden altijd en overal Het Kwaad representeren. Het probleem met dit onuitroeibaar simplisme is dat het de geschiedenis niet verklaart, maar juist mystificeert. De propagandistische westerse media worden dan ook keer op keer door allerlei ontwikkelingen verrast, waardoor ook het publiek zich telkens moet afvragen wat er nu weer aan de hand is. Deze media hebben het westerse publiek zo lang met ‘fake news’ en trivialiteiten bestookt dat grote delen van de bevolking geen onderscheid weten te maken tussen 'Dichtung und Wahrheit.' Niet voor niets waarschuwde al geruime tijd geleden Reinhold Niebuhr, hoogleraar Praktische Theologie uit New York, de ‘officiële theoloog van het establishment,’ voor ‘de domheid van de gemiddelde mens… het proletariaat,’ de massa die niet de rede volgde maar het geloof en daarom door de media gevoed moest worden met ‘emotioneel krachtige oversimplificaties,’ die ten doel hadden om de ‘noodzakelijke illusie,’ over de niet bestaande 'democratie' zo lang mogelijk overeind te houden. Volgens deze vooraanstaande adviseur van degenen die ‘de verantwoordelijkheden van de macht onder ogen zien,’ moest dit een ‘noodzakelijke illusie’ blijven, wilde tenminste de economische- en politieke elite ongestoord haar werk kunnen doen, wat in de praktijk neerkwam op het manipuleren van het ‘proletariaat’ om het kapitalistische systeem zo probleemloos mogelijk te laten verlopen. Het volk moest door de media gedisciplineerd worden en gedirigeerd, anders zou de Westerse massamaatschappij ten onder gaan, zo vreesden Niebuhr en de elite. Het gevolg van deze strategie is onmiskenbaar, want juist dankzij de omnipresente massamedia is de constatering van de Britse auteur John Berger correct dat 'er grote delen van de' postmoderne ‘arbeiders- en middenklasse bestaan die zich niet helder kunnen uitdrukken als gevolg van de grootscheepse culturele deprivatie. De middelen om datgene wat ze weten te vertalen in gedachten is hen ontnomen,’ en dat zij 'geen voorbeelden [bezitten] die ze kunnen volgen, waarbij woorden ervaringen duidelijk maken.' Een avondje televisie kijken en men weet wat Berger bedoelt. 

Wat kan er, uitgezonderd halve waarheden, grove simplificaties of onbenulligheden, overgebracht worden aan dat half-geletterde massale gehoor, dat… overal de voorstelling mag bijwonen?

zo schreef eens wijlen professor George Steiner, die aan Yale en Oxford doceerde. Op zijn beurt noemt de auteur Milan Kundera journalisten de ‘termieten van de reductie,’ die ‘over de hele wereld dezelfde simplificaties en clichés uit[strooien], waarvan mag worden verwacht dat ze door de meerderheid zullen worden aanvaard, door allen, door de hele mensheid.’ Iedereen die de consensus schendt, iedereen die weigert de rol van propagandist te spelen, vormt per definitie een bedreiging en moet dan ook worden gestigmatiseerd en gemarginaliseerd als een populistische ‘fake news’ verspreider. Toch weet de mainstream-pers maar al te goed wat zij doet. Zo typeerde zelfs Frits van Exter, voormalig hoofdredacteur van Trouw en Vrij Nederland en de huidige  voorzitter van de Raad voor de Journalistiek en het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek, de journalistieke corruptie op een treffende manier. Onder de kop: 'De conditionering van de kudde' verklaarde van Exter: 

Lezers horen wantrouwend te zijn tegenover de media... De aandacht van de media [wordt] natuurlijk voor een belangrijk deel gestuurd… door de politieke machten… Dat geldt voor de nationale politiek, maar natuurlijk ook voor de internationale politiek… Het heeft voor een deel te maken met de vluchtigheid van het medium. Deels ook volgen de media elkaar, sommige zijn dominanter, en andere lijden aan kuddegedrag… Als je volgend bent, dan betekent dat als een autoriteit, of iemand die gekozen is om een bepaald gezag uit te oefenen, zegt ‘ik vind dit een belangrijk onderwerp, daar gaan we nou es wat aan doen,’ dat je dat ook bekijkt. De dingen waar hij het niet over heeft, die volg je dus minder… het werkt voor een deel reflexmatig. Reflexen zijn het, je bent daar geconditioneerd in.

Let wel, deze gezagsgetrouwe journalist heeft al die jaren als hoofdredacteur nooit onoverkomelijke bezwaren hiertegen aangetekend. Hij deed, net als zijn mainstream-collega’s braaf zijn werk en zorgde ervoor dat de elite zich niet aan hem hoefde te storen. De reguliere westerse media heeft de afgelopen veertig jaar de kluit dermate belazerd met ‘nepnieuws’ dat haar geloofwaardigheid tot een minimum is gedaald. Waar zij precies staat, maken mijn collega’s op dit moment duidelijk door bijvoorbeeld nagenoeg alle demonstranten steevast af te schilderen als een groepje ‘rellenschoppers,’ waardoor het maatschappelijke aspect van het protest wordt gedepolitiseerd. Tegelijkertijd wordt een uitvreter als George Soros afgeschilderd als een ‘filantroop,’ omdat hij ook nog 'rijk, een wereldburger, Joods, en een vrijdenker’ is, die weliswaar achter de schermen machtsspelletjes speelt ten koste van de democratie, maar dat wordt nu eenmaal als collateral damage gezien dan wel een te verwaarlozen futiliteit in de ogen van gecorrumpeerde intellectuelen als mijn oude vriend Ian Buruma. Ondertussen weigeren zij te beseffen dat de corrupte media de loper hebben uitgelegd waarover vermeend rechtse- en linkse machtsbeluste freaks naar hun troon strompelen. 'Such is life,' zei de Australische boef Ned Kelly vlak voordat hij opgeknoopt werd.