herman heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Chris Kijne van de VPRO 21" achtergelaten:
Het meest misleidende stukje is het volgende:
"Wat nu vertelde Joris, die dus wel weet waar hij over praat, die avond bij Matthijs? Eigenlijk onderstreepte hij het argument van Bos. Met een inzichtelijke metafoor. Die hele grote financiële instellingen, zei Joris, zijn eigenlijk een soort kernreactoren. Ze zijn heel belangrijk, want ze leveren de energie waar de wereld op draait. Maar het zijn heel riskante machines. Nu is een kernreactor helemaal zo ingericht dat er zo weinig mogelijk ongelukken kunnen gebeuren. Maar een bank is tegenwoordig helemaal zo ingericht dat er zoveel mogelijk winst wordt gemaakt. Dus waar ze bij een kernreactor af en toe wat gas terugnemen als de temperatuur te hoog oploopt, draaien ze bij een bank in zo’n geval de kraan juist helemaal open."
Met alle respect voor Joris Luyendijk, maar deze metafoor is niet bepaald "inzichtelijk". Het is waar dat de financiële sector bestaat uit "riskante machines", maar die machines leveren geen energie "waar de wereld op draait", ze onttrekken juist energie aan de wereld (aan de reële economie).
Joris Luyendijk en Kijne zelf hebben geen idee van de parasitologie: een parasiet manipuleert de hersenen van de gastheer, en laat de gastheer denken dat de parasiet een vitaal onderdeel van hem is in plaats van een uitvreter die, als hij agressief is, twee opties heeft: de gastheer net genoeg energie overlaten om op het naadje te overleven, of vlak voor het overlijden van de gastheer over te springen naar een ander slachtoffer. Het grote succes van de financiële sector is dan ook dat hij de rest van de economie ervan heeft overtuigd dat ie van vitaal belang is.
Het juist extractieve en parasiterende karakter van de financiële sector wordt netjes beschreven door economen als Michael Hudson c.s., maar die behoort tot een groep economen die zorgvuldig buiten beschouwing worden gelaten, zelfs bij de meer doordachte programma's van de VPRO. In plaats daarvan worden figuren als Jim Rogers steevast opgevoerd. Eén keer zag ik in Tegenlicht Ha-joon Chang, die ook een niet-orthodoxe econoom is; maar die is wat betreft de financiële sector al minder radicaal, hoewel ook hij in zijn boeken duidelijk beschrijft dat de enige nuttige financiële sector er eentje is die door de staat wordt gedwongen alleen te investeren in de productieve economie, in plaats van zeepbellen te blazen.
Zie bijvoorbeeld:
http://michael-hudson.com/
De kernreactor-vergelijking is dus al net zo misleidend, misschien nog wel misleidender, als hetgeen Bos of Wellink zoal richting de pers roepen. En wel omdat het als kritiek verpakte steun is.
De interviews die Luyendijk met de financiële mannetjes hield voor de Guardian zijn erg leesbaar maar bieden natuurlijk geen macro-economische analyse, behalve het besef dat de financiële instrumenten pervers zijn en het wereldje waar ze vandaan komen zowel wiskundig en marketingtechnisch briljant, als totaal verziekt. Maar aan het morele vingertje heb je niets, de parasiet (de lintworm) moet gewoon uitgeroeid worden en vervangen worden door, noem eens wat, het vogeltje op de rug van het nijlpaard.
Het meest misleidende stukje is het volgende:
"Wat nu vertelde Joris, die dus wel weet waar hij over praat, die avond bij Matthijs? Eigenlijk onderstreepte hij het argument van Bos. Met een inzichtelijke metafoor. Die hele grote financiële instellingen, zei Joris, zijn eigenlijk een soort kernreactoren. Ze zijn heel belangrijk, want ze leveren de energie waar de wereld op draait. Maar het zijn heel riskante machines. Nu is een kernreactor helemaal zo ingericht dat er zo weinig mogelijk ongelukken kunnen gebeuren. Maar een bank is tegenwoordig helemaal zo ingericht dat er zoveel mogelijk winst wordt gemaakt. Dus waar ze bij een kernreactor af en toe wat gas terugnemen als de temperatuur te hoog oploopt, draaien ze bij een bank in zo’n geval de kraan juist helemaal open."
Met alle respect voor Joris Luyendijk, maar deze metafoor is niet bepaald "inzichtelijk". Het is waar dat de financiële sector bestaat uit "riskante machines", maar die machines leveren geen energie "waar de wereld op draait", ze onttrekken juist energie aan de wereld (aan de reële economie).
Joris Luyendijk en Kijne zelf hebben geen idee van de parasitologie: een parasiet manipuleert de hersenen van de gastheer, en laat de gastheer denken dat de parasiet een vitaal onderdeel van hem is in plaats van een uitvreter die, als hij agressief is, twee opties heeft: de gastheer net genoeg energie overlaten om op het naadje te overleven, of vlak voor het overlijden van de gastheer over te springen naar een ander slachtoffer. Het grote succes van de financiële sector is dan ook dat hij de rest van de economie ervan heeft overtuigd dat ie van vitaal belang is.
Het juist extractieve en parasiterende karakter van de financiële sector wordt netjes beschreven door economen als Michael Hudson c.s., maar die behoort tot een groep economen die zorgvuldig buiten beschouwing worden gelaten, zelfs bij de meer doordachte programma's van de VPRO. In plaats daarvan worden figuren als Jim Rogers steevast opgevoerd. Eén keer zag ik in Tegenlicht Ha-joon Chang, die ook een niet-orthodoxe econoom is; maar die is wat betreft de financiële sector al minder radicaal, hoewel ook hij in zijn boeken duidelijk beschrijft dat de enige nuttige financiële sector er eentje is die door de staat wordt gedwongen alleen te investeren in de productieve economie, in plaats van zeepbellen te blazen.
Zie bijvoorbeeld:
http://michael-hudson.com/
De kernreactor-vergelijking is dus al net zo misleidend, misschien nog wel misleidender, als hetgeen Bos of Wellink zoal richting de pers roepen. En wel omdat het als kritiek verpakte steun is.
De interviews die Luyendijk met de financiële mannetjes hield voor de Guardian zijn erg leesbaar maar bieden natuurlijk geen macro-economische analyse, behalve het besef dat de financiële instrumenten pervers zijn en het wereldje waar ze vandaan komen zowel wiskundig en marketingtechnisch briljant, als totaal verziekt. Maar aan het morele vingertje heb je niets, de parasiet (de lintworm) moet gewoon uitgeroeid worden en vervangen worden door, noem eens wat, het vogeltje op de rug van het nijlpaard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten