Het Simon Wiesenthal Centrum??? 2

De vraag is of 67 jaar na de beeindiging van de Tweede Wereldoorlog toekomstige dodenherdenkingen gedomineerd moeten worden door degenen die de meeste aandacht opeisen en/of het meeste belang erbij hebben, of dat nu het moment is aangebroken om de nationale dodenherdenking te verbreden door er ook een eigentijdse invulling aan te geven zonder voor de kar te worden gespannen van individuen of stromingen die de collaboratie en de terreur van de jaren 40-45 willen 'verklaren' vanuit de gedachte dat men destijds helaas even een verkeerde keuze kon hebben gemaakt. En wij moeten ook niet gemanipuleerd worden door zionistische individuen en organisaties die de terreur van Israel telkens weer vergoeilijken. Het CIDI spreekt niet namens de gezamenlijke joodse Nederlanders, maar namens Israel en is zoals Haaretz het CIDI betitelde 'een pro-zionistische lobbygroep.' Hetzelfde geldt voor het Amerikaanse uiterst gepolitiseerde Simon Wiesenthal Centrum. En ook de Liberaal Joodse Gemeente in Amsterdam is zeker niet de spreekbuis van alle joden in Nederland, zeker niet nadat twee jaar geleden Ron van der Wieken als voorzitter van de LJG joodse Nederlanders die kritisch staan tegenover de voortdurende Israelische schendingen van het internationaal recht had uitgemaakt voor  'antisemieten' en 'verraderlijke zelfhaters' die gebukt gaan onder 'een laag zelfgevoel.'  Het herdenken van degenen die vermoord zijn of nog steeds worden door staatsgeweld is te belangrijk om in handen te geven van mensen met eigen specifieke ideologische of financiele belangen. Het wordt tijd dat we ons realiseren wat de Hongaarse auteur Imre Kertesz als joodse overlevende van Auschwitz al eerder heeft verwoord:

'Er is een Holocaustconformisme ontstaan, een Holocaustsentimentalisme, een Holocaustcanon, een Holocausttaboesysteem samen met de daarbijbehorende talige wereld, er zijn Holocaustproducten ontstaan voor Holocaustconsumptie... kitsch is ook als Auschwitz uitsluitend tot een zaak van Duitsers en joden wordt gedegradeerd, een soort van fatale onverenigbaarheid van twee collectiviteiten; als men ervan afziet om de politiek en de psychologie van de moderne totalitarismen in kaart te brengen, als Auschwitz beperkt wordt tot de direct betrokkenen en niet als een wereldgebeurtenis wordt opgevat. Verder beschouw ik alles als kitsch wat kitsch is.'

PS. Ik moest hieraan denken toen ik net tijdens de herdenking op de Dam zag hoeveel jonge mensen rondom me stonden. De oorlog, het geweld, de terreur is voor hen niet iets dat beperkt blijft tot de Tweede Wereldoorlog, ze zijn onderdeel van de geglobaliseerde wereld waarin ze leven. 

Libanees slachtoffertje van Israelische beschietingen.