Arie Elshout van de Volkskrant 28

Arie Elshout is een wonderlijke man, ik denk dat hij echt niet weet wat er aan de hand is. Over 'Gene Sharp, propagandist van geweldloos verzet' schrijft de Volkskrant-adjunct hoofdredacteur:

'Hij is de anti-Machiavelli. Een effectieve. Want... de huidige nervositeit van het Chinese bewind [lijkt] te bevestigen dat zijn analyse van de macht van het volk niet onrealistisch is.'

Ik denk nu toch dat Arie werkelijk nooit een boek over de macht heeft gelezen, anders zou hij dergelijke beschamende cliche's niet durven op te schrijven. Arie, beste collega, natuurlijk is de macht altijd bang voor de machtelozen, dat is de kern van de zaak, macht is een poging de angst voor de eigen dood zo ver mogelijk van zich af te houden. Het liefst zouden de machtigen de macht willen hebben zonder dat die vreselijke machtelozen zouden bestaan. Maar dat kan nu eenmaal niet. En daarom sturen ze de machtelozen naar het rijk van de dood, hoe meer oorlog des te minder machtelozen die hun haat tegen de macht kunnen mobiliseren. Nogmaals Elias Canetti in Massa & Macht:

'Men kan zich niet onttrekken aan het vermoeden dat achter elke paranoia, zoals achter elke macht, dezelfde diepere tendens schuil gaat: de wens de anderen uit de weg te ruimen, om de enige te zijn of, in de mildere en vaak toegegeven vorm, de wens zich van de anderen te bedienen, zodat men met hun hulp de enige wordt.'

Iedere martelaar is een concurrent om de macht minder. Over de machtige zelf schreef Canetti:

'Of hij al dan niet metterdaad door vijanden wordt belaagd, altijd zal hij een gevoel hebben bedreigd te zijn. De gevaarlijkste dreiging gaat uit van zijn eigen mensen, die hij altijd beveelt, die in zijn naaste omgeving verkeren, die hem goed kennen. Het middel tot zijn bevrijding, waarnaar hij niet zonder aarzeling grijpt maar waarvan hij geenszins geheel afziet, is het plotselinge bevel tot massadood. Hij begint een oorlog en stuurt zijn mensen naar de plaatsen waar ze moeten doden. Velen van hen zullen daarbij zelf omkomen. Hij zal er niet rouwig om zijn. Hoe hij zich naar buiten toe ook mag voordoen, het is een diepe en verborgen noodzaak voor hem dat ook de gelederen van zijn eigen mensen uitgedund worden... De dood als dreiging is de munt van de macht.'

Deze kennis, beste Arie, is al zo oud als de mensheid, al sinds de mens in hierarchische samenlevingen aan elkaar gebonden en onderworpen zijn. Intiuitief weet elke machtige dit, daar heeft hij Gene Sharp niet voor nodig. It's the name of the game. Elders zowel als hier, de democratie functioneert binnen  dezelfde context. Vandaar ook dat de opiniemaker zoals jij onmisbaar is voor de macht. Ride the River in this boat en je ontdekt de vuistregel. Daar gaan we:

Met betrekking tot het begrip 'objectiviteit' en het belang dat de macht hecht aan de door haar aangestelde spreekbuizen, de opiniemakers, wees Noam Chomsky op het volgende feit toen hij over de invloedrijke Verlichtingsfilosoof David Hume schreef:

'in considering his First Principles of Government, he expressed his puzzlement over ''the easiness with which the many are governed by the few" and "the implicit submission with which the men resign their own sentiments and passions to those of their rulers". "When we enquire by what means this wonder is brought about", Hume concluded, "we shall find, that as Force is always on the side of the governed, the governors have nothing to support them but opinion. It is therefore, on opinion only that government is founded; and this maxim extends to the most despotic and most military governments, as well as to the most free and most popular.'''

De machtige ontleent zijn macht aan meningen, niet aan feiten, vandaar jouw functie als doorgeefluik van meningen. 'On opinion only that government is founded.'

Jij, beste Arie, bent in al je naieviteit onmisbaar voor de macht omdat jij en niet ik in staat bent de werkelijkheid te negeren en een schijnwereld daarvoor in de plaats te stellen. Jij en niet ik bent in staat te de werkelijkheid te negeren die de Amerikaanse hoogleraar Christopher Chase-Dunn in zijn boek Global Formation zo helder heeft beschreven. Hij toont daarin gedocumenteerd aan dat de hierarchie tussen het centrum en de periferie

'a structural feature [is] of the world system, that is, it is an institution of socially structured inequality. Historically, going back to the Commercial Revolution of the sixteenth century and the plunder of the Americas, the exploitation of the periphery was crucially important to the emergence of industrial capitalism in the core, and the direct use of coercive force eventually evolved into institutionalized economic power based on "law" and private property. So a network of interdependent markets is the main glue of our global system bolstered when necessary by the military powser of the core states.'

En dat verklaart nu waarom jij in de Volkskrant een fervent voorstander was van de illegale Amerikaanse inval in Irak. Als je er net als ik op tegen was geweest, dan was je geen opiniemaker bij de Volkskrant geworden, laat staan adjunct-hoofdredacteur. Dan had je geen carriere kunnen maken. Het systeem, Arie, staat en valt bij gehoorzame spreekbuizen als jij. Hou vol. Je wordt er goed voor betaald.

Core countries are those in the privileged regions of the Northern Hemisphere such as the United States and Western Europe. It is in these regions that financial, technical, and productive (usually industrial) power is concentrated, power that is controlled by an elite. The periphery, on the other hand, contains the exploited regions that sell their resources and labour to the core without ever having access to the latter's wealth. The enrichment of the core is structurally dependent on the impoverishment of the periphery.' Morris Berman. 2000.