Israël-lobby probeert greep op Brussel te vergroten
03/02 De Israël-lobby heeft een belangrijke invloed op het Amerikaanse buitenlandbeleid – dat is bekend. Veel minder bekend is dat de lobby de laatste tijd ook zijn greep op de Europese Unie probeert te vergroten. Dat wordt opnieuw duidelijk met de publicatie van een boekje dat niet zomaar terzijde zal worden gelegd.
De titel 'Squaring the Circle?' betekent zoveel als een onmogelijk probleem oplossen. Het probleem in kwestie is de relatie tussen de EU en Israël. De auteur vindt dat de Europese Unie "zijn prioriteiten opnieuw in evenwicht moet brengen" en de banden met Israël moet aanhalen, los van de vooruitgang die in het vredesproces wordt geboekt.
De meeste van dat soort publicaties verdwijnt snel in de vergetelheid, maar er zijn goede redenen om aan te nemen dat dit boekje niet onopgemerkt zal blijven in de gangen van de Europese macht.
Om te beginnen werd het gepubliceerd door het Centre of European Studies, de officiële denktank van het netwerk van christendemocratische en conservatieve partijen in Europa. Bovendien is de auteur Emanuele Ottolengh. Die heeft al bewezen dat hij de aandacht van politici kan trekken met pamfletten die hij voor de Labour Friends of Israel schreef, een Britse groep die verscheidene Labour-kopstukken in zijn rangen telt.
American Jewish Committee
Ottolenghi is directeur van het Transatlantic Institute, een instituut dat zich vanuit Brussel als een denktank presenteert. Het Transatlantic Institute werd in 2004 opgezet door het American Jewish Committee.
"Het AJC is de buitenlandvleugel van de Israël-lobby", zegt Muhammad Idrees Ahmad, een onderzoeker van de Universiteit van Strathclyde in Schotland, die de activiteiten van Israëlische drukkingsgroepen observeert voor de the website neoconeurope.eu. "Het heeft besloten de meeste aandacht aan Latijns-Amerika en Europa te geven. Dat komt doordat men de indruk heeft dat de Amerikaanse macht vermindert."
Antisemitisch
Het AJC kon de EU ervan overtuigen dat veel van de kritiek tegen Israël in wezen antisemitisch is. In 2005 publiceerde het Observatiecentrum voor Racisme en Xenofobie van de EU (dat ondertussen het Agentschap voor Fundamentele Rechten heet) een werkdefinitie van antisemitisme. Onder deze definitie valt onder meer kritiek op Israël die inhoudt dat de oprichting van de staat Israël een "racistische onderneming" is of die Israëlische aanvallen op Palestijnen vergelijkt met het gedrag van de nazi's tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het Observatiecentrum gaf toe dat die definitie was opgesteld na overleg met het AJC en de gelijkgestemde Anti-Defamation League.
Ottolenghi’s nieuwe publicatie gebruikt onder meer die definitie om de Europese subsidies aan sommige niet-gouvernementele organisaties (ngo's) in vraag stellen omdat ze "Israël afschilderen als een racistische samenleving en een apartheidsregime." "Met andere woorden, geld van de Europese Commissie helpt bepaalde ngo's een boodschap te verspreiden die volgens een ander EU-agentschap als antisemitisch wordt beschouwd en dus tegen de EU-waarden ingaat."
RP (IPS)
Die druk vanuit Israel heeft er ondermeer al toe geleid dat een christenfundamentalist die Palestijnen haat, de SGP-er Bas Belder, voorzitter is geworden van de delegatie voor de EU-betrekkingen met Israel. Niemand durft de zionisten van repliek te dienen.
1 opmerking:
Luisa Morgantini, voormalig vice-voorzitter van het Europees Parlement, stelt dat pro-Israëlische pressiegroepen de geschiedenis van het joodse lijden in Europa misbruiken om politici vandaag te ontraden hard tegen het Israël op te treden. "Ze gebruiken de Holocaust als chantagemiddel. Het wordt tijd dat we deze chantage stoppen."
Een reactie posten