Met de bus naar de top
De weg naar Kopenhagen is lang. Dat weten de regeringsleiders, die volgende week op de klimaattop verschijnen, dat weten de activisten. De Nederlandse delegatie van de Internationale Socialisten zat gisteren vijftien uur in de bus. Halverwege de rit braakte die de activisten plotseling uit in de buik van het verfoeide kapitalisme: de veerboot tussen het Duitse Puttgarden en het Deense Rødbyhavn. In de winkelgalerij aan boord regeert het logo. Toblerone- chocola, parfum van Dior, sigaretten in alle smaken. De antikapitalisten laven zich aan schnitzels, friet en blikjes bier, maken hun euro’s op aan wodka. Buiten, aan dek, grappen de rokers dat het best een graadje warmer mag.
Lees vandaag in NRC Handelsblad het complete reisverslag (12 dec, pag 1). Of zoek het op in de digitale editie, bereikbaar via een webabonnement of tijdelijke toegangspas.
Dit is een klassiek voorbeeld van hoe de tegenstanders van een systeem worden gecriminaliseerd. Het begint met de verkrachting van de taal.
'Halverwege de rit braakte die de activisten plotseling uit in de buik van het verfoeide kapitalisme.'
Braken. Kotsen. Overgeven. Spuwen. Spugen. Afschuw hebben. Van Dale: Het is om te kotsen, walgelijk.
Mensen stappen uit een bus. Een bus braakt niet, dat kan domweg niet. Het woord braken wordt hier gebruikt louter en alleen om een smerig beeld op te roepen. Zoals in de nazi-propaganda beelden van joden werden afgewisseld met die van ratten. Tekenend is ook dat de bus 'de activisten plotseling uit[braakte].' Braken doet men doorgaans inderdaad 'plotseling', het overkomt de mens. Daarmee benadrukt de NRC het beeld dat we hier met iets smerigs hebben te maken. Dat blijkt vooral ook uit het feit dat de bus helemaal niet 'plotseling' begon te kotsen. Het voertuig moest nu eenmaal stoppen voor 'de veerboot', of had de NRC-journalist gewild dat de chauffeur in de buik van het schip was doorgereden?
Een bus braakt niet. Daarentegen kan een mens dat wel. Wanneer kotst de mens? Als hij iets heeft gegeten of gedronken dat zijn fysieke systeem niet kan opnemen en dus afstoot. Een gif dat gevaarlijk is. Met andere woorden: de NRC suggereert dat we hier te maken hebben met activisten die uitgebraakt worden. En dan, om de bekende NRC-nuance te benadrukken, belanden ze 'in de buik van het verfoeide kapitalisme.' En wat doen ze daar? Ze gedragen zich daar als walgelijke kapitalisten die lak hebben aan de klimaatverandering. Het 'mag best een graadje warmer.. grappen de rokers', maar gezien hun beweerde begeerte is dit dus geen grap, en ze zijn ook nog eens rokers.
Zo werden en worden nog steeds dissidenten afgeschilderd, als walgelijke hypocrieten, als lui die het systeem wel moet uitbraken, het maatschappelijke lichaam kan gewoon niet anders, het is als het ware een natuurlijke reactie, de nazi's deden het met de joden, de blanke Europeanen met alles dat gekleurd was en de NRC met iedereen die fundamentele kritiek heeft op hun neoliberale ideologie. Zodra de commerciele media niet in staat zijn de argumenten van de tegenstanders te weerleggen blijft alleen nog het criminaliseren over. Het bewijst alleen hoe sterk de kritiek op het neoliberale systeem is dat NRC-columnisten en journalisten hun toevlucht moeten nemen tot dit soort praktijken.
Vergeet niet, de vooraanstaande Amerikaanse publicist Walter Lippmann wees er al in de jaren twintig van de vorige eeuw niet voor niets op dat 'public opinions must be organized for the press if they are to be sound, not by the press... Without some form of censorschip, propaganda in the strict sense of the word is impossible. In order to conduct propaganda there must be some barrier between the public and the event. Access to the real environment must be limited, before anyone can create a pseudo-environment that he thinks is wise or desirable.' Immers: 'How small our proportion of direct observations is when compared to those observation that are conveyed to us through the media.' Om nu te voorkomen dat de massa, in de woorden van Lippmann, 'a bewildered herd' op hol slaat, moeten de beelden die de massa krijgt toegediend streng geselecteerd worden, zodat de juiste opvattingen ontstaan 'for the real environment is altogether too big, too complex, and too fleeting for direct acquaintance.' De massamens 'is not equipped to deal with so much subtlelety, so much variety, so many permutations and combinations. And although we have to act in that environment, we have to reconstruct it on a simpler model before we van manage with it.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten