Louise O. Fresco 7

De NRC-columniste Louise Fresco is wat de 'kwaliteitskrant' ongetwijfeld zal betitelen als 'het beste dat Nederland in huis heeft.' Dat zegt veel over Nederland, maar niets over de wereld.

Fresco schreef deze week dit: Kopenhagen: een Topje in een evolutionair proces... Kopenhagen moet niet overschat noch onderschat worden. Het is niet meer dan een topje in een langdurig menselijk leerproces dat doorgaat in zijn eigen trage ritme [...] Ik ben noch pessimistisch noch optimistisch. Een zwakke slotverklaring is geen catastrofe: internationale verdragen over zulke complexe onderwerpen zijn altijd vatbaar voor geruzie over de uitvoering. Bovendien ontwikkelen wetenschap en technologie zich voortdurend. Wat nu nog technisch riskant lijkt, zoals grootschalige ingrepen tegen het broeikaseffect, ziet er straks misschien heel anders uit. Het belangrijkste is dus een verdrag dat zich kan aanpassen aan voortschrijdend inzicht en onze gedragsverandering […] Klimaat is uitgegroeid tot de toetssteen van alles wat moreel correct is, een pars pro toto voor veel ongenoegen. Maar Kopenhagen gaat over veel meer dan klimaatverandering, het gaat over onze betekenis als menselijke soort.

http://weblogs.nrc.nl/fresco/2009/12/08/kopenhagen-een-topje-in-een-evolutionair-proces/

Kopenhagen en de Evolutie dus. 'Het is niet meer dan een topje in een langdurig menselijk leerproces dat doorgaat in zijn eigen trage ritme.' Mooi zo. Het is natuurlijk belangrijk om te weten hoe traag dat ritme van de evolutie is, want anders zijn Fresco's woorden betekenisloos. Welnu, volgens wetenschappers is het niet overdreven te stellen dat de menselijke evolutie miljoenen jaren niets voorstelde. Dat wil zeggen: er was zeer lang geen sprake van enige ontwikkeling. Ongeveer 2,5 miljoen jaar geleden begonnen de eerste hominiden in Afrika stenen werktuigen te gebruiken. Dat stenen tijdperk duurde tot het bronzen tijdvak, dat zo ongeveer 6000 jaar geleden begon. In die tussentijd evolueerde de mens niet wat betreft technologische vernieuwingen. Pas zes millennia geleden begon een geweldige technologische aanpassing. Maar tegelijkertijd was er geen sprake van een wezenlijke psychologische evolutie, waardoor de mens nu nog steeds gedreven wordt door dezelfde driften en instincten als de grotbewoner, met dit verschil dat de grotbewoner nu over kenwapens beschikt. Instincten, de driften zijn niet meegeevolueerd. Met andere woorden, wanneer mevrouw Fresco schrijft: 'Het is niet meer dan een topje in een langdurig menselijk leerproces dat doorgaat in zijn eigen trage ritme,' is dit klinkklare nonsens en dat zij 'pessimistisch noch optimistisch' is, is misschien wel aangenaam voor haarzelf, maar heeft verder geen enkele betekenis voor de lezer. Wat wel belangrijk is, is deze bewering: 'Een zwakke slotverklaring is geen catastrofe.' Die opmerking getuigt van weinig tot geen inzicht.

E.O Wilson, de meest gelauwerde bioloog van onze tijd schrijft in The Creation. An Appeal to Save Life on Earth het volgende: 'Despite the slow pace of exploration, biologists in the past two or three decades have found that Earth's biodiversity is far richer than previously imagined. This diversity is disappearing at an accelerating rate, from habitat destruction, including habitat destruction now underway from climate warming, plus the spread of invasive species, pollution, and overharvesting. If these human-caused forces are left unabated, we could lose as many as half the species of plants and animals on Earth by the end of the century. Over geological time, and if averaged over many taxonomic groups, species went extinct at the rate of one species per million species per year; and new species were born at the same rate, one species per million species per year. The ongoing rate of species extintion and commitment to early extinction, measured to the nearest power of ten, is now 100 times the rate at which new species are being born, as most conservatively estimated. It is expected to rise to 1000 or higher, as the last remnants of many ecosystems are wiped out and many species now present on the edge of extintion disappear with them. Biologists who work most closely on biodiversity agree that we are in the beginning of the largest spasms of extinction since the end of the Cretaceous Period, 65 million years ago. In each of the five major prehuman spasms during the past 400 million years, it took about 10 million years for evolution to restore the full amount of biodiversity lost.'

Mevrouw Fresco is 57 jaar oud. Stel dat ze nog 20 jaar te gaan heeft, vooruit 30 jaar, misschien wel 40 jaar, maar dan is het voorbij. Stel dat ze 100 wordt. Gezien de tien miljoen jaar die de aarde nodig heeft om te herstellen van de aanslag op de biodiversiteit waarmee het kapitalistisch systeem bezig is, is 100 jaar niet meer dan een kuchje. Dus wanneer professor Fresco het over 'een evolutionair proces' heeft, dan vrees ik toch dat ze niet goed bij haar verstand is en dat we wel degelijk alles moeten doen om onze verwoestende aanwezigheid op aarde drastisch aan banden te leggen. Als Kopenhagen mislukt is dat een ramp, niet voor mevrouw Fresco en mij, maar wel voor mijn kinderen die opgezadeld worden met nog onvoorzienbare rampen. Ik weet dat dit allemaal -- om in de terminologie van Fresco te blijven -- niet 'correct' van mij is om te stellen en bovendien getuigt van een ernstige mate van 'zelfhaat jegens de mensenlijke soort' waarachter 'vaak een rechtlijnige visie [schuilgaat] op een nietsontziend kapitalisme dat lucht, water en mens vergiftigt. In milde vorm uit zich deze houding in moralistisch zwart-witdenken.'

Het kan allemaal waar zijn, maar hoe dan ook, het moet dan maar, want ik hecht toch veel meer waarde aan het inzicht van de Amerikaanse wetenschapper Edward Wilson dan de uit de losse pols geschreven beweringen van de Nederlandse Louise Ottilie Fresco.