Het verschil tussen de Amerikaanse en Nederlandse parlementaire democratie wordt opnieuw helder geillustreerd door het volgende, de New York Times bericht:'Greenspan Admits Error in Trusting Free Markets
by: Michael M. Grynbaum, The New York Times
Facing a firing line of questions from Washington lawmakers, Alan Greenspan, the former Federal Reserve chairman once considered the infallible maestro of the financial system, admitted on Thursday that he "made a mistake" in trusting that free markets could regulate themselves without government oversight.' Lees verder: http://www.truthout.org/102308R
Nu Nederland,
'Minister-president Balkenende en minister Bos van Financiën antwoorden op vragen van Kamerlid Vendrik (GL) over de benoeming van Ruding tot lid van een Europese werkgroep over financieel toezicht.' het volgende: 'de heer Ruding [is] door de Voorzitter van de Europese Commissie gevraagd zitting te nemen in een 'high level group' onder voorzitterschap van voormalig IMF-directeur Jacques de Larosière. De groep heeft echter een meer toegespitst mandaat dan in de vraag van de heer Vendrik wordt gesuggereerd: de groep wordt geacht aanbevelingen te doen voor een verbetering van het toezicht op Europees niveau, in het bijzonder met betrekking tot financiële instellingen die in meerdere lidstaten actief zijn. De groep wordt verwacht aan de Europese Raad van maart 2009 over de eerste bevindingen te rapporteren. Overigens zullen de precieze modaliteiten van groep nog nader door de Europese Commissie worden uitgewerkt… Het Kabinet is verheugd dat de heer Ruding bereid is in deze belangrijke groep zitting te nemen. Hij combineert ervaring als Minister van Financiën met een diepgaande praktijkkennis van het nationale en internationale bankwezen. Bovendien heeft hij een sterke betrokkenheid bij de Europese samenwerking, getuige ook zijn huidige voorzitterschap van het Centre of European Policy Studies.' Zie:http://www.nieuwsbank.nl/inp/2008/10/22/R196.htm
En daarmee was de kous af. De Nederlansdse volksvertegenwoordiging accepteert dit en de journalistiek zwijgt. Onno Ruding was in de jaren tachtig de minister die de basis legde voor de deregulering in Nederland waarbij de gemeenschap steeds minder greep kreeg op het reilen en zeilen van onder andere de handel in lucht die nu ontploft is. Als beloning daarvoor werd hij vice-voorzitter van de raad van bestuur van de Amerikaanse CitiBank. Voor wat hoort wat.
De Nederlandse regering is nu 'verheugd dat de heer Ruding bereid is in deze belangrijke groep zitting te nemen.' Greenspan mag dan bekennen dat hij fout zat, Ruding doet dat niet en wordt daarvoor ook nog eens tot blijdschap van minister Bos en premier Balkenende de man die namens Nederland gaat onderzoeken hoe het allemaal zo fout heeft kunnen gaan en welke oplossingen er moeten komen. De zwendelaar gaat de zwendel onderzoeken en wordt daarvoor door de Nederlandse belastingbetaler vorstelijk beloond. Ik zou zeggen dat dit nu een saillant voorbeeld is van het poldermodel, met andere woorden van corruptie. Ruding wordt door de politiek niet gedwongen om ter bekennen dat hij fout zat. Integendeel, hij krijgt een bezoldigde prachtbaan als dank voor zijn falen. En mijn immer wakkere collega's in Den Haag accepteren dat en onderzoeken niets. Dat nu is het grote verschil tussen een groot en een klein land. In grote landen gaat de corruptie lange tijd door, tot het niet meer kan. In Nederland gaat de corruptie altijd door. En de journalisten staan erbij en kijken er naar. Wakker worden jongelui!
1 opmerking:
Sterker nog ,de opperpraatjesmaker van Bos vermaant ons toch vooral niet kritisch te kijken naar de machthebbers - het moet maar eens afgelopen zijn met al dat wantrouwen waar een welingelicht krantelezer toch al niets van merkt.
Een reactie posten