De Nuance van de NRC 63

Vanavond kunnen de lezers van de slijpsteen voor de geest een propagandistisch artikel lezen van Shmuel Rosner, die door de NRC betiteld wordt als schrijver, maar die in werkelijkheid een reactionaire Israelische journalist is.

'Jeffery Goldberg of The Atlantic called Rosner "The leading Israeli blogger and all-around A1 Jew". MJ Rosenberg, Director of Policy Analysis at the Israel Policy Forum, long time Capitol Hill staffer and former editor of AIPAC's Near East Report, describes Rosner as a "popular and provocative conservative"[3]. The Nation, in a profile of the Israeli Haaretz newspaper which employs Rosner, described Rosner as "the paper's right-of-center chief US correspondent."[4]' Zie: http://en.wikipedia.org/wiki/Shmuel_Rosner

Rosner verwoordt in de NRC de groeiende angst van de Israelische politieke elite dat men niet meer in het geheim de westerse buitenlandse politiek kan bepalen. De pro-Israel lobby met zijn radicale agenda is te zichtbaar geworden nu onafhankelijke journalisten en wetenschappers steeds meer deze invloedrijke lobby tegen het licht houden en ontdekken dat hun invloed nadelig is voor de VS in het bijzonder en het Westen in het algemeen. Rosner schrijft dat 'het betuigen van liefde voor Israel nog steeds de lakmoesproef [is] voor iedere Amerikaanse politicus.' Dat is nogal logisch, aangezien Amerikaanse politici die de Israelische politiek bekritiseren onmiddellijk geconfronteerd worden met de schatrijke pro-Israel lobby die vervolgens alles in het werk stelt om te voorkomen dat deze politicus herkozen zal worden. Daarvan zijn talrijke voorbeelden te geven, maar dit vermeldt Shmuel Rosner natuurlijk niet. Wel verklaart hij: 'Een paar weken geleden werd Israel in het debat tussen Palin en Biden zeventien maal genoemd, tegen China twee keer, Europa eenmaal en Rusland helemaal niet.' Ik bedoel maar, bewijzen genoeg hoeveel macht de pro-Israel lobby heeft.

Rosner is natuurlijk niet zo naief om te denken dat de westerse politici echte 'liefde' voor Israel erop nahouden. In de politiek bestaat geen liefde maar alleen belangen. Die belangen werden in Rosner's eigen dagblad, de Israelische kwaliteitskrant Haaretz onlang alsvolgt omschreven:

'Haaretz 17/10/2008

Members of the tribe / 36 Jews who have shaped the 2008 U.S. election

By Bradley Burston and J.J. Goldberg

The John McCain-Barack Obama contest has been one in which the issues of Wall Street and fitness for the presidency have far overshadowed the subject of Israel. But the Jewish vote remains a key element in battleground states, and, playing a wide variety of roles, Jews have helped to shape the campaigns. Thirty-six of them are mentioned below. This list is by no means all-inclusive, and, for considerations of space, many Jews who have played active parts in the campaigns do not appear - among them Obama surrogate U.S. Senator Ben Cardin of Maryland, and Obama advisor and ex-California congressman Mel Levine. Also missing are a number of Jews who have played minor roles, but merit mention for the interest they have attracted - in particular, Sandra Froman, the first Jewish president of the National Rifle Association (2005-7), and a steering committee member of Sportsmen for McCain; and Linda Lingle, the first Jewish governor of Hawaii and an early defender of Sarah Palin. It should be noted that perhaps the most significant name that appears on the list belongs to a man who has been dead for 153 years. Following is the list, in alphabetical order: Sheldon Adelson: He is Republican, neoconservative and a mega-donor, however, a combination of financial reverses and internal disputes has muted his contribution to the McCain effort. David Axelrod: Chief strategist and media advisor for the Obama campaign, he has harnessed grassroots support through "viral" media, new technology and emphasis on the theme of change. Steven Bob and Sam Gordon: The two Reform rabbis from the Chicago area founded Rabbis for Obama, which has persuaded hundreds of rabbinical colleagues to go on record by name supporting the candidate. The group's influence on the Jewish electorate has been difficult to gauge. Matt Brooks: The executive director of the Republican Jewish Coalition is a frequent media "first responder" on Jewish issues. Mark Broxmeyer: A businessman and chair of the Jewish Institute for National Security Affairs conservative think tank, Broxmeyer serves as national chairman of the McCain campaign's Jewish Advisory Coalition and as a member of the candidate's national finance committee. Eric Cantor: This Virginia congressman, the sole Jewish Republican in the House, has emerged as a primary McCain surrogate in a bid to sway Florida and his home state. Laurie David: The global-warming activist and producer of "An Inconvenient Truth," starring Al Gore, she is ex-wife of "Seinfeld" and "Curb Your Enthusiasm" creator Larry David and one of Jewish Hollywood's most prodigious fundraisers. Ira Forman: The executive director of the National Jewish Democratic Council, he is Matt Brooks' counterpart. Barney Frank: The Massachusetts Democratic congressman is one of the most visible, outspoken liberals in the House. He is openly gay and a frequent target of pro-McCain commentators, particularly on Fox News, where, because of his role as chair of the House Financial Services Committee, he has been said to bear crucial responsibility for the sub-prime lending crisis. He played a key role in negotiating the Wall Street bailout package. Malcolm Hoenlein: Formally nonpartisan as professional chief of the Conference of Presidents of Major American Jewish Organizations, he invited Sarah Palin to speak at an anti-Ahmadinejad rally at the UN, then bowed to pressure to rescind the invitation. He is seen to have aided the McCain campaign in terms of some Jewish undecideds.'
Lees verder: http://www.haaretz.com/hasen/spages/1029302.html

De door Haaretz geschetste achtergrond verzwijgt Rosner omdat hij juist zijn 'land minder zichtbaar in het nieuws' wil maken. 'De hoge zichtbaarheidsgraad tijdens iedere verkiezingscyclus, de overweldigende aandacht - het is allemaal niet echt in Israels belang. De indruk wordt gewekt dat Israels problemen voor iedere Amerikaanse regering de hoogste prioriteit zouden moeten hebben. De Amerikanen gaan erdoor denken dat belangrijke en kostbare overheidsoperaties, zoals de oorlog in Irak, ondernomen zijn ten bate van Israel, waardoor het land eerder een blok aan het been wordt dan een pluspunt.' En dat zou natuurlijk contraproductief zijn voor de effectieve macht van de joodse en christelijke zionisten die tot nu toe het Midden Oosten politiek van de VS hebben gedicteerd, zoals iedere deskundige weet.

Het probleem is ook dat het door Israel bepaalde Amerikaanse buitenlandse beleid ten aanzien van het Midden Oosten volkomen failliet is en de pro Israel lobby tot nu toe vergeefs wil dat de VS een oorlog begint tegen Iran. Rosner schrijft: 'Iran vormt een uitdaging voor de VS, het is een bedreiging voor de Arabisch wereld, het brengt cruciale energiebronnen in gevaar en steunt terreur - en niet alleen tegen Israel.' Met deze beweringen probeert de Israel lobby het Westen te motiveren om net als tegen Irak een oorlog tegen Iran te beginnen. Dat Iran geen uitdaging voor de VS vormt, althans niet zoals Rosner bedoelt, en zijn eigen oliebronnen niet in gevaar brengt, is iets dat in de NRC onweerproken blijft, dankzij ondermeer de propaganda van de buitenland-redactie onder aanvoering van de journaliste Carolien Roelants.

Het meest absurde is dat Rosner spreekt van 'het Iraans expansionisme.' Beste NRC, welk land is door Iran de afgelopen twee eeuwen aangevallen? Geen 1, juist. En hoeveel landen heeft Israel aangevallen sinds '48? Juist talloze. Hoeveel grondgebied heeft Iran gestolen van andere volkeren? Niets. Hoeveel land hebben de zionisten gestolen? In elk meer dan driekwart van het land dat door de Verenigde Naties aan Palestina was toegewezen. Israel is dus expanionistisch, niet Iran, zoals Rosner beweert. Waarom drukt de NRC, die zich graag afficheeert als een kwaliteitskrant, een dergelijk propagandistisch artikel af? Om een dialoog te beginnen? Met wie? Iedereen die met dit soort propagandisten in gesprek gaat moet allereerst al die onzin gaan bestrijden voordat hij aan een eigen betoog toekomt. En dat levert zo geen dialoog op, maar een les.

Beste collega's van de NRC, wanneer u een interessante visie op de betrekkingen tussen Israel, Iran en de VS wilt vernemen leest u dan 'Treacherous Alliance, the secret dealings of Israel, Iran, and the US van professor Trista Parsi. Dan weet u wat er achter de schermen werkelijk gebeurt. Aan het slot van deze verhelderende studie noteert Parsi de uitspraak van Ben-Ami, de voormalige minister van Buitenlandse Zaken van Israel. Ben-Ami stelt 'that the Bush administration - like Israel - has been more interested in fighting ''evil'' than in pursuing conflict resolution. A US-Iran dialogue is absolutely necessary, Ben-Ami argued, even though it would lead to serious compromises for Washington and Tel Aviv, such as recognizing Iran's regional importance.' Afgelopen weekend bepleitte Colin Powell op de Amerikaanse televisie hetzelfde, en de pro-Israel lobby ziet de bui al hangen, vandaar Rosner's propaganda die de NRC braaf afdrukt.

Kortom, de steun aan Israel's streven naar strategische dominantie in het Midden Oosten moet gestopt worden. Een landje met nog geen 5 miljoen joodse inwoners kan de regio met 300 miljoen islamitische inwoners niet blijven dicteren wat ze al dan niet moeten doen. Dat kan niet in de grote mensen wereld, hoeveel zogenaamde vrienden Israel ook mag hebben in Washington. De westerse politiek ten aanzien van het Midden-Oosten is failliet, net zo failliet als de banken en daaruit zal een consequentie moeten worden getrokken. En niet de consequentie die Rosner aanbeveelt, namelijk onzichtbaarheid van de pro-Israel lobby en het voortgaan van de westerse steun aan het streven naar Israelische hegemonie. Verandert die politiek niet, dan zal het Westen een hoge prijs gaan betalen voor zijn steun aan de Israelische terreur.