Being honest about the dominant Zionist narrative
Mayor of Upper Nazareth exposes the logic of exclusion that defines the current Israeli political and social landscape
By Neve Gordon
The Israeli mayor of Upper Nazareth, Shimon Gaspo, is an honest man. As part of his bid for re-election in the town which overlooks the ancient Palestinian city of Nazareth, he has launched a well-orchestrated political campaign. During the first stage, which began early in August, he furtively posted billboards which quoted left-wing politicians – including Haneen Zoabi from the political party Balad and Ahmed Tibi from the United Arab List-Ta’al – clamouring for his removal.
Zoabi was quoted as saying: “Upper Nazareth was built on Arab land. We will fight to the end against Shimon Gapso’s racism. [Send] the racist home; Arabs to Upper Nazareth.” The Tibi poster quoted the member of Knesset saying: “Shimon Gapso is racist scum and a neighbourhood bully who boorishly tramples the basic rights of Arab citizens to live wherever they want and to buy lands which, in any case, were theirs and were stolen from them by force!”
But because Gapso is an honest man, a few days after the self-initiated negative campaign had commenced, he admitted that he was actually behind it. He then hung his “real” campaign posters.
One reads, “Upper Nazareth will be Jewish forever; no more shutting our eyes… this is the time to defend our home.”
Another poster reads: “I will not allow the city’s Jewish character to be changed. I will block the establishment of an Arab school and will build neighbourhoods for Jewish residents… Upper Nazareth is a Jewish city!”
“Upper Nazareth will be Jewish forever; no more shutting our eyes… this is the time to defend our home.”
“I will not allow the city’s Jewish character to be changed. I will block the establishment of anArab school and will build neighbourhoods for Jewish residents… Upper Nazareth is a Jewish city!” (Shimon Gaspo, Israeli Mayor of Upper Nazareth)
In a letter to Attorney-General Yehuda Weinstein, two Israeli organizations, Tag Meir and the Israel Religious Action Centre, condemned Gapso’s election campaign as “consisting wholly of racist incitement”. Writing on behalf of both organizations, Israel Religious Action Centre attorney Einat Hurvitz wrote that the remarks by Gapso on his campaign posters “do not belong in an equal, pluralistic society, especially not when made by an elected official. These are utterly racist quotes, since all of Gapso’s re-election campaign is based on a clear racist line – the prevention of equal resources from Upper Nazareth’s Arab residents, and an effort to drive out the Arabs from the city.”
Gapso, of course, did not remain silent. In an incredibly forthright Op-Ed, which appeared in the Haaretz newspaper, he complained that many people had been calling him a racist. “Sometimes they also call me a Nazi, a bully or even Hitler. One need only look at the comments on Haaretz’s website, [where people want] to put me before a firing squad”, he wrote; and then rhetorically asked the readers: “What’s my crime? What act of bullying did I commit?”
He, of course, immediately responds: “I made a clear and unequivocal statement that Upper Nazareth is a Jewish city. Yes – I’m not afraid to say it out loud, to write it and add my signature, or declare it in front of the cameras: Upper Nazareth is a Jewish city and it’s important that it remains so.”
After this pithy statement, Gapso lays out his manifesto. “If that makes me a racist,” he declares, “then I’m a proud offshoot of a glorious dynasty of ‘racists’ that started with the ‘Covenant of the Pieces’ [that God made with Abraham, recounted in Genesis 15:1–15] and the explicitly racist promise: ‘To your seed I have given this land’ [Genesis 15:38].”
He goes on to note that “When the Jewish people were about to return to their homeland after a long journey from slavery in Egypt, where they were enslaved for racist reasons, the God of Israel told Moses how to act upon conquering the land: he must cleanse the land of its current inhabitants.”
Fast forwarding 3,000 years, Gaspo claims:
“Since then,” the mayor concludes, “racially pure kibbutzim without a single Arab member and an army that protects a certain racial strain have been established, as have political parties that proudly bear racist names such as “Habayit Hayehudi” – “the Jewish home”. Even our racist national anthem ignores the existence of the Arab minority – in other words, the people Ben-Gurion did not manage to expel in the 1948 war. If not for all that ‘racism’, it’s doubtful we could live here, and doubtful that we could live at all.”
Gapso’s clear-sighted analysis of the dominant Zionist narrative speaks volumes about Israel’s state in the new millennium. With jingoist pride he reveals the logic of exclusion that defines the current Israeli political and social landscape. The novelty is not so much in what he says, but that he is has no shame in saying it. The only thing that he forgets to mention, however, is that racism is not “natural”, something one is born with or should be proud of, but rather a trait one acquires by internalizing the horrific lie that certain human beings are less than fully human.
This article was first published in Al-Jazeera website. The version here is published by permission of Neve Gordon.
2 opmerkingen:
Beste Stan, vraagje.
Ik zou wel eens een goede analyse willen lezen over het fenomeen 'tikkende tijdbom'. Het fenomeen waarop in de huidige tijd veel diplomatie, en niet te vergeten veel PR gebaseerd is, met in het extreme de rechtvaardigingen voor de War On Terror in plaats van respect tonen voor andermans en anderlands belangen en rechten. En dus sowieso al het monddood houden van het Palestijnse verzet tegen de bezetting van hun land, om maar mee te beginnen. In mijn beleving denk ik dan in de trant van dat een ander fenomeen als bijvoorbeeld religie is opium 'voor' het volk, dat in de originele tekst van Marx religie opium VAN het volk is. In mijn beleving is het met het fenomeen 'tikkende tijdbom' ook zo gesteld. Mij maken ze niet wijs dat iemand die zich heeft ontwikkeld tot een 'tikkende tijdbom' dat voor het genoegen doet, er plezier aan beleeft terrorrisme als onderhandelingstactiek te hanteren.
Er is volgens mij ook nog zoiets als, en dat is geen appels met peren vergelijken, een tactiek die bewust tikkende tijdbommen kweekt, om er in de eigen diplomatie misbruik van te kunnen maken. Op regionale schaal speelt zich dat al sinds 1948 in Palestina af, maar nu 65 jaar na dit ontluisterend begin van een toenemende spiraal van terrorisme in de wereld, maar het bestond natuurlijk al veel langer en de zionisten gebruikten het ook zoals we weten, kan ik niet anders concluderen dat in het verlengde van het begrip opium van het volk er nu ook zoiets als terrorisme VAN het volk bestaat. Op dezelfde wijze is opium 'voor' het volk ook eens beschreven geweest, en lange tijd met opzet in de koude oorlog fout geciteerd. Mijns inziens is er dus ook zoiets als terrorisme van het volk, dat begint met zich op te kroppen of te uiten in individuen die beschreven kunnen worden als 'gekweekte' tikkende tijdbommen. Tikkende tijdbommen doordat hen op geweldadige wijze onrecht werd aangedaan, dat zich continueerd zonder dat daar op rechtmatiger wijze dan met terreur plegen verzet tegen mogelijk is. Was er bijvoorbeeld ooit zoiets als opium voor de 'gekweekte' religieuze mens waar geen verzet tegen mogelijk was? Ja. Volgde daar niet de beeldenstorm op, en was dat dan geen terreur? Er gaat mij toch niet wijs gemaakt worden dat elke vernieuwing van het oude een gevolg van terreurdaden is? Of toch wel.
Deze gedachte is bij mij ontstaan vanuit mijn eigen zelfkritische analyse over mijn eigen gevoelens een tikkende tijdbom te zijn geworden betreffende zeker onrecht dat mij is aangedaan, zeker onrecht dat juist geanalyseerd, als een bezetting kan worden beschreven van mijn persoon als individu. Nooit zal ik kunnen snappen dat er mensen bestaan met een dusdanig cynisme, die zich op zodanig achterbakse wijze cynistisch diplomatiek van een tactiek voorzien, dat geen andere uitkomst kan hebben dan dat er tikkende tijdbommen zich van uit religie, en of van uit het volk, wel van terrorisme als onderhandelingstactiek moeten gaan bedienen, om überhaupt als volk met hun eigen soevereine land met een hun eigen vorm van bestuur te kunnen voortbestaan. Of in mijn variant als individu, met een eigen zelfkritische mij met mijn eigendommen.
Wat deze analyse van mij allemaal wil impliceren heeft een niet te ontkennen waarheidsgehalte. Per slot van rekening kan terrorisme nooit terrorisme voor het volk zijn, evenmin als religie religie voor het volk kan zijn. Maar er zijn nog ontelbare massa's mensen die met de foute definitie van wat religie en (en of) terreur is, hun gedachten vorm geven. En daarmee zich blootstellen aan de foute analyses die hen worden voorgehouden, om daar mee de algemene publieke opinie van hun, het volk, te kunnen manipuleren. De algemene publieke opinie VAN het volk dus wel te verstaan.
Mijn lontje van mijn tikkende tijdbom, die ik zelf ben, wordt met elke analyse van mij, hoe dan ook steeds korter. Die van elke vorm van moraliteit ontdane cynische terreur van leugens, die mij toeschreeuwen dat elke eventueel mogelijke dialoog al bij voorbaat tot een wellus nietus uitwisseling van woorden is gemaakt, is toch onverdraaglijk.
Een analyse met een remedie graag, die die al die veroorzakers van al die misère ervan gaat overtuigen dat zij op de verkeerde weg zijn. Een verkeerde weg die doodloopt. Maar wellicht is die verkeerde weg een dogma van de religie VOOR het volk? Nou? Niet dus! Of toch wel? Ik wil het graag zo uitgelegd hebben dat de gevolgtrekkingen en conclusies en de remedie onweerlegbaar wetenschappelijk waar zijn.
En dan moet het ook nog in het Nederlands. Vraagje?
Een reactie posten