The Hollow Men.
We are
the hollow men
We are
the stuffed men
Leaning
together
Headpiece
filled with straw. Alas!
Our
dried voices, when
We
whisper together
Are
quiet and meaningless
As wind
in dry grass
Or rats’
feet over broken glass
In our
dry cellar
Shape
without form, shade without colour,
Paralysed
force, gesture without motion;
Those
who have crossed
With
direct eyes, to death’s other Kingdom
Remember
us—if at all—not as lost
Violent
souls, but only
As the
hollow men
The stuffed men…
Between
the conception
And the creation
Between
the emotion
And the
response
Falls
the Shadow
Life is very long
Between
the desire
And the
spasm
Between
the potency
And the
existence
Between
the essence
And the
descent
Falls
the Shadow
For Thine is the Kingdom
For
Thine is
Life is
For
Thine is the
This is the way the world ends
This is the way the world ends
This is the way the world ends
Not with a bang but a whimper.
T.S. Elliot. The
Hollow Men. 1925
Een
jaar voordat Elliot The Hollow Men
schreef, formuleerde de Amerikaanse publicist Samuel Strauss de Nieuwe Orde als
volgt:
Formerly the task was to supply the things that men wanted; the new
necessity is to make men want the things which machinery must turn out if this
civilization is not to perish... the problem before us today is not how to
produce the goods, but how to produce the customers.
Niet
veel later dicteerde Paul Mazur, bankier van de Lehman Brothers, de grondregels
van de op handen zijnde consumptiecultuur:
We must shift America from
a needs- to a desires-culture. People must be trained to desire, to want new
things, even before the old have been entirely consumed. [...] Man's desires must overshadow his needs.
Robert Reich, minister van werkgelegenheid onder Bill Clinton, wees er in
2000 op dat wanneer alles gereduceerd is tot marketing, branding, packaging:
the only legitimate measure of worth seems to be what is
desired, and the best indication of that is what sells. All else isw deemed
arbitrary. Yet when it is all marketing, there is less space for professional
or artistic integrity.
De kritische econoom Karl Polanyi toonde op overtuigende wijze in zijn
werk aan hoe
het kapitalisme een historische anomalie [is]. Volgens hem is economie
steeds ingebed in sociale maatschappelijke relaties. Het kapitalisme kent dit
niet en vernietigt het ook. De relaties zijn niet langer belangrijk, alleen het
geld telt.
Misschien wel de grootste overwinning van het kapitalisme is dat ook de ‘linkse’
mainstream absoluut niet meer in staat is zich een andere werkelijkheid voor te
stellen dan de neoliberale consumptiecultuur. Een duidelijker bewijs dat wij in
een totalitair systeem leven is nauwelijks denkbaar. Deze moderne variant van het totalitarisme leidt ertoe dat een
sociaaldemocraat als Geert Mak onweersproken tevreden kan beweren dat de VS ‘nog altijd de “standaardmacht”
[is],’ en dat de Amerikaanse machthebbers ‘een begin van orde brachten in de mondiale politiek
en economie.’ Hij kan zich niets anders voorstellen dan een technologische consumptiecultuur die hem en de mainstream volledig heeft gevormd. De Amerikaanse journalist Chris Hedges heeft gelijk wanneer hij
zijn lezers op het volgende wijst:
The political philosopher Sheldon Wolin uses the term ‘inverted
totalitarianism’ in his book ‘Democracy Incorporated’ to describe our political
system. It is a term that would make sense to Huxley. In inverted
totalitarianism, the sophisticated technologies of corporate control,
intimidation and mass manipulation, which far surpass those employed by
previous totalitarian states, are effectively masked by the glitter, noise and
abundance of a consumer society. Political participation and civil liberties
are gradually surrendered. The corporation state, hiding behind the smokescreen
of the public relations industry, the entertainment industry and the tawdry
materialism of a consumer society, devours us from the inside out. It owes no
allegiance to us or the nation. It feasts upon our carcass.
Een begrip om te onthouden: ‘Inverted
Totalitarianism.’ Sociaaldemocraten
die het neoliberalisme tegen elke prijs overeind willen houden ligt aan de basis van het
pleidooi van de econome Heleen Mees, vice-voorzitter van de PVDA afdeling New
York, om de uitkeringen te verlagen. Immers: ‘Mensen moeten worden uitgedaagd om het beste uit
zichzelf te halen,' aldus de wegens stalking gearresteerde ‘power feministe.’ In het
kader van ‘the best man wins’ moeten van haar vrouwen gedwongen worden in het neoliberale arbeidsproces deel te nemen, want onderwerping aan de
dictatuur van de markt is volgens
haar Orwelliaanse gedachtewereld een ander woord voor vrijheid. Op zijn beurt was
PVDA-minister Bos even enthousiast als PVDA-minister Asscher om samen met de
VVD het failliete neoliberalisme te redden door enerzijds
miljarden bezuinigingen op de bevolking en anderzijds miljarden subsidies aan de
banken. De PVDA-ers kunnen niet anders, want ze zijn niet in staat een alternatief te bedenken,
sinds de partij haar socialistische veren heeft afgeschud. En dus zien we dat de financiele en economische crises
not only cut the ground from
under the market orthodoxy that had shaped politics for a generation, but
rehabilitated state intervention overnight. By the scale of their bailouts to
save the baking system, nationalizations and boosts in demand, governments gave
an object lesson in what could in fact be done. After decades in which the
market had been unchallenged, Keynes and Marx were back in fashion and the
political and corporate elites destabilized.
But as soon as the immediate
threat had passed, pressure to restore the old order and shuffle off the costs
of the slump rapidly turned a crisis of the market and the banks into a crisis
of the state and public debt.
Ondertussen blijft het ‘outsourcen’ van werk
naar lage lonen landen gewoon doorgaan evenals het rationaliseren en automatiseren
van de arbeid in het Westen, waardoor nu de meeste nieuwe
werknemers geen vaste baan meer krijgen, maar een tijdelijk arbeidscontract, dat niet
verlengd hoeft te worden, waardoor werknemers nog meer onderworpen worden aan de
grillen van de werkgever. Oftewel:
the good jobs are here among us
right now -- it’s just their wages, their benefits, and the long-term security
that have vanished…
Good jobs disappeared into bad
jobs so deftly that hardly anyone has noticed the switcheroo. Soon enough
the zombie jobs that replace the real ones will move among us as if they were
normal. If you sense that there’s something missing, there must be
something wrong with you. Get with the program. We’re becoming a
freelance nation.
En dit alles vond en vindt onbelemmerd plaats
onder regeringen met sociaaldemocraten op vitale posten. Het enige dat minister
Asscher en zijn sociaaldemocratische mederegenten nu bereiken is een toename van
de buitenlandershaat, precies zoals de HP
stelt:
Asscher helpt met zijn buitenlanders-standpunt Wilders en PVV
Na hun lange mars door de instituten onder het motto 'de verbeelding aan de macht!' zijn de
intellectuele integriteit en verbeeldingskracht van de sociaaldemocraten dermate gecorrumpeerd dat zij politiek profijt proberen te slaan uit de toenemende xenofobie. Nu het hen na
al die jaren fluweel ontbreekt aan enig alternatief voor ons huidige failliete
systeem zijn deze wereldverbeteraars bereid tot het uiterste te gaan. Het was Oscar Wilde die opmerkte:
Anyone who lives within their means suffers from a lack
of imagination.
Het is niet anders.
We are
the hollow men
We are
the stuffed men
Leaning
together
Headpiece
filled with straw. Alas!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten