Clairy Polak's Hypocrisie 2

Ik kom even terug op de oproep van acht collega's van me die de Nederlandse parlementaire pers oproepen openheid van zaken te geven, want

'Afspraken met de politiek zijn normaal, maar mag het publiek ook weten wat er is afgesproken?'

Impliciet wordt nu van de ene op de andere dag door hen gesteld dat er al geruime tijd sprake is van journalistieke corruptie waarbij politici en pers onder één hoedje spelen om het publiek een rad voor ogen te draaien door middel van het opvoeren van een toneelstukje. En dat terwijl een televisiejournalist als Chris Kijne nog onlangs beweerde dat Nederland 'een paradijs' is 'wat de persvrijheid betreft,' en dat we hier 'een sterke publieke omroep' hebben die de burgers open en eerlijk informeert over alles dat hun lot bepaalt. Dat blijkt nu ineens allemaal humbug te zijn. Welnu, ik heb in een vorig stukje al aandacht besteed aan de hypocrisie van Clairy Polak en Frenk van der Linden, met accent aigu op de 'e,' s'il vous plait. Maar bij nadere beschouwing zie ik ook de naam van Theo Dersjant erbij staan. Hoe nu? Dersjant is langere tijd actief geweest voor de gesubsidieerde website De Nieuwe Reporter, waar hij na het uitbreken van de kredietcrisis verantwoordelijk was voor de plaatsing van een artikel waarin ronduit werd beweerd dat, ik citeer: 'Roddel en achterklap de afgelopen weken en maanden [leidden] tot een wereldwijde crisis in de financiële wereld.' Dus niet het decennialange gespeculeer met lucht, niet het feit dat banken vele malen meer leningen en hypotheken verstrekten dan ze geld in kas hadden, was de oorzaak van de 'wereldwijde crisis in de financiele wereld,' maar de berichtgeving in de massamedia in 'de afgelopen weken en maanden' had voor de ineenstorting gezorgd. Godzijdank had de Nederlandse commerciele pers keurig haar plaats geweten en zich niet bezondigd aan 'roddel en achterklap.' of zoals De Nieuwe Reporter in de kop meldde: 'Fortis: journalisten gedroegen zich keurig.' Toen enkele journalisten, onder wie ik, hierop kritisch reageerden, liet een geirriteerde Dersjant weten: 'Overigens sluit ik niet uit dat we nog eens ingaan op de vraag of de financiële journalistiek in dit geval jarenlang vuil in de ogen had.' Kortom, zonder de zaak serieus te hebben onderzocht was Dersjant al van oordeel geweest dat een artikel waarin bepaalde media de schuld kregen voor de kredietcrisis een noodzakelijke bijdrage was aan een discussie over dit maatschappelijk, politiek en economisch belangrijke onderwerp. Dersjant sloot niet uit dat 'we nog eens ingaan op' etc, maar een concrete toezegging deed hij niet omdat dit onderwerp niet belangrijk genoeg werd geacht door Dersjant en De Nieuwe Reporter. Ziedaar, de nieuwe gesubsidieerde polderjournalistiek. Ik lees nu dat vandaag de dag 'Theo Dersjant (1957) een Nederlandse (media)journalist [is] en docent aan de Fontys Hogeschool Journalistiek.' Docent dus aan een Hogeschool waar journalisten worden voorbereid op het echte werk. De vraag is nu waarom zowel Dersjant als Polak en Van der Linden plotseling de behoefte hebben gekregen om hun parlementaire collega's aan te spreken op hun corrupte gedrag. Wat is de druppel die de emmer deed overlopen? Waarom nu ineens een publieke oproep? Ik stel deze vraag aan mijn drie collega's om een publieke discussie op gang te brengen en let u dus op hoe snel zij mij als kritische journalist zullen beantwoorden. U zal verbaasd staan over hun openheid en oprechtheid. Mark my words. Overigens schreef ik vier jaar geleden het volgende:

1. 
   
   
   
   

   stan van houcke schreef op 4 oktober 2008 om 11:08

   
   

   allereerst dit: theo,

   deze website wordt gefinancierd door de belastingbetaler, is dus publiek domein, dus in godsnaam matig je toon en probeer niet mensen die reageren te beledigen, zoals je met lia deed. ik ken jou als journalist niet. jij kent mij als journalist kennelijk ook niet. als jij mijn weblog had gelezen dan had je ontdekt dat ik al meer dan twee jaar geleden onder de rubriek: ‘het neoliberale geloof’ gewaarschuwd heb voor de financiele crisis die nu plaatsvindt. die berichten kwamen uit de alternatieve pers, niet de commerciele massamedia. check voordat je iets beweert, anders is een discussie niet mogelijk.

   het is een grove vertekening van de werkelijkheid om te beweren dat, en ik citeer nu: ‘Roddel en achterklap leidden de afgelopen weken en maanden tot een wereldwijde crisis in de financiële wereld.’ Wanneer banken 50 keer meer uitgeven dan ze bezitten dan ontploft die zeepbel onvermijdelijk. dat weet ieder mens, behalve kennelijk politici, bankiers en een deel van de journalisten. wat betreft jouw bewering dat ‘Amerikaanse dagbladen de achterliggende jaren volop hebben gewaarschuwd voor het gevaar van een financiële meltdown ten gevolge van risicovolle leningen.’ ook dat is een vertekening van de werkelijkheid, zoals blijkt uit dit citaat: “A year into the financial crisis, few dreamed that the situation would spiral down, so far, so fast.” (NYT, 15 September2008.).”  http://www.denieuwereporter.nl/2008/10/fortis-journalisten-gedragen-zich-keurig/

   
   

   PS. En wat Clairy Polak betreft: Clairy, ik weet dat bijvoorbeeld de integere NOVA-journalist Jan Reiff destijds geschokt was toen hij ontdekte dat Haagse politici dreigden niet meer met NOVA in zee te gaan als Reiff door bleef gaan met het stellen van kritische vragen. Waarom heb je dat toen niet publiekelijk bekend gemaakt en waarom nu wel ineens een beroep doen op de parlementaire pers? Wat drijft je precies? In afwachting van je antwoord, collegiale groet

   stan van houcke
   
   Mee eens? Stuur een mail naar magazine@villamedia.nl en we plaatsen je naam op de lijst.