zaterdag 12 mei 2012

Chris Kijne van de VPRO 37

In de Spreek'buis van deze week stelt de televisiejournalist Chris Kijne het volgende:


'Nederland is, wat de persvrijheid betreft, nog wel een paradijs. Journalisten worden hier niet vermoord of ontvoerd en gemarteld. Ook zijn de belangrijkste nieuwsbronnen nog niet, zoals in de Verenigde Staten, in handen van een paar grote bedrijven die – let op de documentaire Shadows of Liberty, kijk en huiver – onwelgevallig nieuws uit de krant en van de radio en de televisie houden. En we hebben een sterke publieke omroep.'
http://www.spreekbuis.nl/content/2810/Kijne:_Vrijheid_.html


Opmerkelijk, want deze woorden zijn opgetekend door dezelfde Chris Kijne die eerder schreef:


'had u tot voor kort gedacht dat een minister van Financien er mee weg zou komen wanneer hij tegen de Kamer zei: "Nee, natuurlijk heb ik u vorige week, toen ik op het punt stond de grootste ingreep in de economie te doen die een minister van financien ooit heeft gedaan, niet de waarheid verteld. En als ik volgende week een nog grotere ingreep ga doen, vertel ik het u weer niet.'' Is toch gebeurd. Gaat over democratie. En het vreemdste is: we vinden allemaal nog dat Bos gelijk heeft ook. Voor ons journalisten was het natuurlijk niet nieuw dat Wouter Bos ons niet altijd de waarheid vertelde. Wel is het nieuw dat ik op dit moment even niet meer weet of ik wel even hard als vroeger mijn best moet doen om hem die waarheid te laten vertellen. Of er inderdaad niet even een hoger belang is dan 'de waarheid, niets dan de waarheid.'
http://stanvanhoucke.blogspot.com/search?q=chris+kijne


We hebben hier te maken met journalistiek cynisme. Oscar Wilde typeerde de cynicus als iemand die overal de prijs van weet maar van niets de waarde. Het begrip 'waarheid' bestaat in dit bewustzijn niet. Gustave Flaubert schreef in dit verband anno 1866:                                                                                          'U heeft het over de verdorvenheid van de pers; die maakt mij zo doodziek dat kranten me een regelrechte lichamelijke walging bezorgen. Ik lees liever helemaal niets dan die verfoelijke lappen papier. Maar men doet al het mogelijke om er iets belangrijks van te maken. Men gelooft erin en men is er bang voor. Dat is de wortel van het kwaad. Zolang de eerbied voor het gedrukte woord niet uit de wereld is geholpen, komen wij geen stap verder. Breng het publiek de liefde voor het grote bij en het zal de kleine dingen in de steek laten, of liever gezegd het zal de kleine dingen zichzelf laten uitschakelen. Ik beschouw het als een van de gelukkigste omstandigheden van mijn leven dat ik niet in kranten schrijf. Het doet mijn beurs geen goed, maar mijn geweten vaart er wel bij en dat is het voornaamste.
En vijf jaar later schreef hij in een brief aan George Sand: 'De hele droom van de democratie bestaat uit het verheffen van de proletarier tot het domheidspeil van de burgerman. Die droom is al gedeeltelijk verwezenlijkt. Hij leest dezelfde kranten en heeft dezelfde hartstochten.'

Geen opmerkingen:

Peter Flik en Chuck Berry-Promised Land

mijn unieke collega Peter Flik, die de vrijzinnig protestantse radio omroep de VPRO maakte is niet meer. ik koester duizenden herinneringen ...