Wij, de materieel uitverkorenen op aarde, moeten even met elkaar in gesprek. Wij weten dat Abraham en Mozes nooit hebben bestaan en dat ook daarmee het bestaan van een judeo-christelijke opperwezen uiterst twijfelachtig is voor mensen die rationeel proberen te leven. Welnu de Franse filosoof Michel Onfray schrijft in Atheist Manifesto, The Case Against Christianity, Judaism, and Islam het volgende:
'The age we live in seems atheistic, but only to Christians or believers. In fact, it is nihilistic.'
In al zijn eenvoud klopt deze constatering volgens mij. Ook het volgende is mijns inziens juist:
'The old idea of the immoral, amoral atheist, with neither faith nor ethical rules, dies hard. The phrase "if God does not exist, then everything is permitted" -- a refrain picked up from Dosteyevsky's 'The Broters Karamazov' -- continues to resonate, and people in fact associate death, hatred, and poverty with individuals who supposedly seek justification for their misdeeds in the nonexistence of God. This misguided notion needs to be thoroughly demolished. For the opposite seems to me to be true: "because God exists, everything is permitted." Let me explain. Thirty centuries, from the earliest texts of the Old Testament to the present day, teach us that the assertion of one God, violent, jealous, quarrelsome, intolerant, and bellicose, has generated more hate, bloodshed, deaths, and brutality than it has peace... There is the Jewish fantasy of a chosen people, which vindicated colonialism, expropriation, hatred, animosity between peoples, and finally an authoritorian and armed theocracy... There is the Christian image of the Temple moneylenders, or of a Pauline Jesus claiming to have come bearing a sword. This justifies the Crusades, the Inquisition, the French Religious Wars, the Saint Bartholomew's Day massacre of Paris's Protestants, the stake, the Index, but also worldwide colonialism, North American ethnocides, support for twentieth-century fascist movements, and the centuries-long temporal hold of the Vatican over the smallest details of daily life...'
Michel Onfray heeft gelijk. De gelovigen kunnen deze feiten niet negeren. Later meer.
1 opmerking:
Ik ben zo’n echte christelijke gelovige, en ben dol op al die verhalen over christelijke misdaad. Ze zijn allemaal waar. En wat die Michel Onfray hier schrijft is ook prachtig. Een heerlijke opsomming. Al die misdadigers, vanaf de antisemieten tot aan de zionisten, dat zijn helemaal geen gelovigen, maar op zijn best godsdiensttheoretici.
Wie zijn wel gelovig? Bijvoorbeeld vele atheïsten! Er is iets, dat slecht begrepen wordt, met name bij de vele conservatieve joden, christenen, en moslims: God is levende realiteit, en God’s wetten zijn dus ook te vinden in de levende realiteit. Ze worden dus ontdekt door goede mensen, ongeacht of ze nou de een of andere godsdiensttheorie aanhangen of niet.
Hoe arrogant is het wel niet om te pretenderen iets te weten van iets, dat eeuwig is, overal is, almachtig is, alles weet, enz enz? Dat is allemaal veel te groot om te kunnen overzien. En volgens de boeken is God’s wil zelfs ondoorgrondelijk. Wie het woord God gebruikt, is in feite al knap arrogant, en praat al flink voor zijn beurt. En zelfs het claimen van het bestaan van iets dat zo groot en voor de mens onoverzichtelijk is, is niet eens mogelijk.
Wie geen atheist kan zijn, en zijn normen niet uit het leven zelf kan plukken, zal nooit een goede gelovige zijn. En wie de regels uit de boeken belangrijker vindt dan wat hij uit het leven leerde, en ook nog niet geleerd heeft op wat voor situaties de regels precies betrekking hebben, is een arrogante godsdienstjongleur, die meer brokken maakt dan een goede atheist.
Geef mij maar liever goede atheïsten. Die zijn eerlijker. Die doen ook precies wat het gebod van de bescheidenheid t.o.v. het alomvattende aan gelovigen voorschrijft. Ze maken ook geen beelden van God, zoals de leer voorschrijft. Conservatieve ‘gelovigen’ doen dat meestal wel. Met hun eigen theoretische kader houden ze hun eigen gelovigheid juist vaak tegen.
Het bespottelijke idee dat atheïsten geen basis voor normbesef zouden hebben, is een uitvinding van godsdiensttheoretici, die zelf niet zonder hun boeken zouden kunnen leven. Het is een duidelijke cirkelredenering: Ervan uitgaande dat alle normbesef van God komt, is het inderdaad logisch dat je zonder geloof in God nooit normbesef kunt hebben. Maar vraag die jongens vooral niet wat ‘geloof in God’ precies is, want dan komt er vooral onzin uit.
Gelukkig zijn er nog veel Joden, Christenen, en Moslims, die zelf mens genoeg zijn, en bescheiden genoeg over wat ze wel of niet weten, om niet te vervallen tot het arrogante fanatisme. Maar die zitten weer niet bij de kerkleidingen.. En het zijn zeker geen zionisten. :-)
Een reactie posten