Woordelijk verslag reportage over afluisteren uit De ochtenden van 25
november 2002
In de helft van de Nederlandse politietapkamers en in de afluistercentrales
van de AIVD, de vroegere BVD, en de militaire inlichtingendienst wordt
gebruikt gemaakt van Israelische afluisterapparatuur. In Amerika, waar ook
Comverse apparatuur wordt gebruikt, verschenen een jaar geleden
berichten in de pers dat inlichtingen via deze apparatuur rechtstreeks naar
Israel gingen. Na een maandenlang onderzoek ontdekten wij dat daar in
Nederland ook sterke aanwijzingen voor zijn.
Muziek
'Je haalt de Mossad binnen, dat is heel duidelijk.'
Muziek
(Andere bron)
'Wij zouden die systemen krijgen tegen een vriendenprijsje en zij zouden
onbeperkt toegang krijgen tot wat wij verzamelden.'
Muziek
Bron uit Israel –
‘Look, the system has a remote dialing facility, which enables full access to
the system and service possibilities. This is a non-described feauture.’ (Op
het systeem kan van buitenaf ingebeld worden. Dit geeft volledige toegang
en service mogelijkheden. Deze eigenschap is niet beschreven.)
Muziek
(Andere bron)
'Onze informatie gaat naar Israel, ja. Waarom? Dat moeten wij.
Daar zijn geheime afspraken over.'
Dit is een verhaal over de onzichtbare wereld van het afluisteren. Een
wereld waarin mensen alleen willen praten als hun stem anoniem en
onherkenbaar op de radio komt.
De afluistersystemen die in ons land het meest worden gebruikt zijn van
Israelische makelij. Comverse is de naam.
Een anonieme bron zegt ervan overtuigd te zijn dat de Israeliers
afgeluisterde gesprekken in Nederland naar hun eigen land halen
'Op Comverse kan van buitenaf worden ingebeld. Die faciliteit
kan gebruikt worden om software te updaten maar ook om
informatie uit het geheugen te halen. Daarbij hoef je er niet
alles uit te halen. Je kan gericht zoeken met de software die erin
zit. Als het geheugen voor een bepaald gedeelte vol is, wordt er
automatisch opgeslagen op optical discs. Om de zoveel tijd komt
er een monteur uit Israel met een laptop met een hebreeuws
toetsenbord. Die sluiten ze dan aan, en er worden optical discs
tevoorschijn gehaald. Maar wat er nou precies gebeurt, weet ik
niet. Ik vermoed dat informatie van die optical discs wordt
gehaald. Deze mannen spreken geen Nederlands. Ze plegen
'onderhoud.' Wij weten niet wat er gebeurt, want wij hebben
geen toegang tot die systemen. Het is eigenlijk net zoiets als dat
je een auto koopt zonder dat je onder de motorkap mag kijken.'
We spreken met iemand uit een politietapkamer, die alleen onherkenbaar
op de radio wil.
(verslaggeefster) Zijn alle politieregio’s tevreden over Comverse?
‘ Nou ik weet zeker dat ze zich de vraag hebben gesteld of
ze met het Comverse-systeem de Mossad niet hebben
binnengehaald, aangezien EFRAT vanuit het verleden
duidelijk gelieerd is met de Mossad en volgens mij zelfs
ontstaan is vanuit de Mossad. In ieder geval, dat je je
duidelijk de vraag kunt stellen van: wie heb je
binnengehaald en wat kunnen zij?’
(verslaggeefster) Efrat is de voorloper van Comverse?
'Ja, dat is de voorloper van Comverse.'
(verslaggeefster) Dus ze hadden er twijfels bij. Maar toch werden die
systemen aangeschaft.
'Die werden toch aangeschaft, ja. Ja, dat is niet duidelijk,
waarom die keuze is gemaakt. Het is in ieder geval wel duidelijk
dat er 6 of 7 regio's waren die echt niet lekker hebben gewerkt.'
Verschillende betrouwbare bronnen bevestigen ons dat er een Israelische
connectie is.
‘Wij zouden die systemen krijgen tegen een vriendenprijsje, en zij zouden
onbeperkt toegang krijgen tot wat wij verzamelden.’
muziek
(andere bron)
‘Onze informatie gaat naar Israel ja. Waarom? Dat moeten wij.
Daar zijn geheime afspraken over.’
muziek
(Andere bron)
‘Je haalt de Mossad binnen, dat is heel duidelijk. DeIsraeli’s nemen veel
meer op dan waartoe de officier van justitie een machtiging heeft gegeven.
Dat wordt dan allemaal opgenomen en later kijkt de software van het
systeem wat er gebruikt kan worden en wat niet. Wat er vervolgens mee
gebeurt? Ik weet het niet. Het gaat naar Israel. Verschillende politieregio’s
wilden dat niet. Toen de KLPD dat ging ‘begeleiden’, werden er toch
opeens Israelische systemen aangeschaft. Sommige politiemensen hebben
hier helemaal geen moeite mee. Die zeggen: of wij die boeven nou hier
vangen, of dat de Israeli’s dat doen, prima toch?’
muziek
Aantoonbare bewijzen dat de informatie van Nederland naar Israel wordt
doorgesluisd zijn er niet. Niemand heeft toegang tot de afluistersystemen
van Comverse.
Een fragment uit een interview met onze bron uit de politietapkamer:
(verslaggeefster) Heeft iedereen toegang tot de software van
Comverse?
‘Nee, dat weet ik wel zeker van niet.’
(verslaggeefster) Kunt u daar niet iets over vertellen?
‘Nou, dat alle dingen die er gebeuren bij een Comverse-
systeem, in Israel gedaan worden.’
(verslaggeefster) Dus in de tapkamer heeft niemand toegang tot het
binnenste van zo’n systeem?
‘Nee, daar heeft niemand toegang toe. Dat is een black box.’
(verslaggeefster) Wat is dat?
‘Een zwarte doos, waar je iets in stopt, en waar iets uitkomt,
maar hoe het daar binnenin geregeld is, dat weet je niet.’
(verslaggeefster) En daar is ook niet achter te komen?
‘Nee, ik weet in het algemeen hoe het systeem werkt, hoe het
aftappen werkt.’
(verslaggeefster)Maar u weet niet precies wat er bij Comverse binnenin
gebeurt?
‘Wat daar van binnen bij Comverse gebeurt, nee, daar heb ik geen inzicht
in.’
(verslaggeefster) En u weet wel hoe andere systemen werken?
‘Ik weet wel hoe andere systemen werken, ja.’
(verslaggeefster) En wat zijn dat voor systemen?
‘Dat zijn gewoon Nederlandse systemen, die in Nederland gefabriceerd en
gemaakt worden.’
Advocaat Gerard van der Hardt Aberson heeft voor een strafzaak een poging
gedaan om Comverse-apparatuur nader te laten onderzoeken.
‘Het grote verschil tussen het Nederlandse en het Comverse
systeem is dat het Comverse systeem is een gesloten zwart kastje
waarvan de Nederlandse staat niet weet wat daarin zit. Van
andere systemen is de software en de hardware… daar worden
de bouwtekeningen meegeleverd. Dus daarvan kunnen
deskundigen zien wat het apparaat wel en niet kan. In mijn visie
kunnen die apparaten niet op grote schaal stofzuigen.’
In het contract met alle Comversegebruikers is vastgelegd dat alleen
mensen van de Israelische firma toegang hebben tot het zwarte kastje.
Chefren Hagens, Nederlands leverancier van tapkamerapparatuur, bevestigt
dat er monteurs uit Israel met laptops met hebreeuwse toetsen in de
tapkamers komen en dat niemand weet wat ze doen.
‘Als er een recorder wordt onderhouden door een
onderhoudsmonteur, mag je niet met een laptopje naar binnen
en weer naar buiten en met dat laptopje informatie meenemen.
Hij mag hoogstens met een cd-rommetje naar binnen en met
niets naar buiten.
(verslaggeefster) Maar waarom mag hij niet met die laptop weer naar
buiten?
‘Als die laptop verbinding heeft met die recorder en de
tapkamerbeheerder ziet dat, dan kan hij, terwijl hij schijnbaar
netjes onderhoud verricht, gewoon met een klein datastroompje
terug naar al die getapte telefoonnummersvan de laatste
maanden, kunnen eventjes mee worden genomen. De
onderhoudsmonteur hoeft het niet eens te weten..Dus er moeten
procedures komen die uitsluiten dat er iemand met gegevens de
tapkamer uit komt.’
Afluistergeluid
TT
Nederland is in de Westerse wereld koploper in het afluisteren van
telefoongesprekken. Er wordt zelfs meer afgeluisterd dan in Amerika. De
afluistercentrales van de inlichtingendiensten, de ministeries,
opsporingsdiensten als de FIOD en de helft van de politietapkamers werken
allemaal met hetzelfde systeem van het merk Comverse.
Wat is Comverse eigenlijk ?
(muziek)
Comverse is een Israelisch bedrijf dat wereldleider is op het gebied van
voicemail. Maar ze doen meer.
Sinds jaar en dag kent het bedrijf een afluisterpoot. Die heette eerst EFRAT
Future Systems en toen Comverse Infosys.
Comverse afluistersystemen worden in de Verenigde Staten en in alle NAVO-
landen behalve Frankrijk en Denemarken gebruikt.
Hoe Comverse-apparatuur precies werkt, is bij geen van die landen bekend.
Een van onze bronnen vertelt over de praktijk daarvan.
‘Als je onderhandelt over de aankoop van zo’n Comverse-
systeem, krijg je op alle vragen te horen: no problem. Je hoeft
blijkbaar niet te weten hoe iets werkt. Als er problemen zijn,
komt er meteen iemand uit Israel om het op te lossen. Zeggen ze.
In de praktijk ligt er wel eens een tijdje een systeem plat omdat
je niet op de route lag.’
In Nederland zijn Comverse-systemen, toen nog EFRAT geheten, al sinds de
jaren zeventig in gebruik.
Bram Stemerdink, toen staatssecretaris van Defensie, vertelt waarom
destijds gekozen werd voor dit Israelische produkt.
Stemerdink: ‘Er is eigenlijk heel weinig over te vertellen, in die zin, dat
Israel op bepaalde gebieden topkwaliteit levert. Sommige wapensystemen,
maar met name als het gaat om technologische hoogstandjes. En
afluisterapparatuur, in de jaren 70, daar was Israel echt uitgesproken goed
in.Het was puur een kwestie van: wie kan de beste apparatuur leveren. En
dat was toen ook al Israel en ik sluit niet uit dat het nog steeds zo is.’
Wie besliste daarover?
‘In het algemeen waren er bepaalde procedures als het ging om
materieelaankopen, dus om het maar simpelweg te zeggen: als
het om 25 miljoen gulden ging, had de staatssecretaris daar
niets mee te maken. En al naar gelang het bedrag hoger werd,
of de politieke gevoeligheid groot was, werd de staatssecretaris
erbij betrokken. In geval van afluisterapparatuur was het
eigenlijk altijd wel zo dat het voorgelegd werd, met name omdat
het om bestedingen van bepaalde fondsen ging die niet altijd in
gewone artikelen werden verantwoord. Er was een speciaal
artikel voor waaruit geput werd. Dat was 1. En 2: de politieke
gevoeligheid, het land wat deze apparatuur leverde, en Israel,
was zeker sinds ’73, - het Midden-Oosten in het algemeen en
Israel in het bijzonder - was een politiek gevoelig gebied. Dus
dit soort zaken werd altijd voorgelegd.’
Bram Stemerdink besliste destijds dus over de aanschaf van Israelische
afluisterapparatuur. Hij zegt niets te weten over het doorsluizen van
Nederlandse afluister-informatie naar Israel.
(muziek)
Behalve de inlichtingendiensten, schafte ook de politie Comverse-
apparatuur aan.
‘De politie is in de jaren 70 begonnen met de aanschaf van Comverse-
apparatuur. Het bedrijf heette toen EFRAT. Het land had destijds de beste
afluisterapparatuur ter wereld en de Nederlandse politie zat in nood, het
was de tijd van de Rote Armee Faktion. Ik heb toen nog wel
reclamefilmpjes gezien van die EFRAT. Dat was louter militair- en
inlichtingendienstspul. Raketten die omhooggingen, spannende muziek, je
kent dat wel. Enfin, wij kochten dat dus. Alleen we hebben nooit geweten
dat we daarmee het Paard van Troje binnenhaalden. De
inlichtingendiensten hadden toen nog geen behoefte aan die systemen,
want die werkten met staatsbedrijf PTT. Maar rond 83 werden daar ook
Israelische systemen aangeschaft. En werd er bij andere diensten op
aangedrongen om die ook aan te schaffen. Nu zijn er 14 politietapkamers
die met Comverse werken. Ik denk dat Justitie er belang bij heeft om die
Israelische systemen te gebruiken. Die slaan namelijk veel meer op dan
Nederlandse systemen. En dat is natuurlijk handig als je veel wilt weten,
bijvoorbeeld in verband met terrorismebestrijding. Dat je dan dingen doet
die niet mogen, tja. Wat ik wel heel erg vind, is dat onze inlichtingen, van
de inlichtingendiensten, waarschijnlijk regelrecht naar Israel gaan. Dat is
destijds zo afgesproken, op operationeel niveau. Wij zouden die systemen
krijgen, tegen een vriendenprijsje, en zij zouden onbeperkt toegang krijgen
tot wat wij verzamelden.’
(muziek)
In december 1998 ontdekte de FBI in Amerika dat er mogelijk inderdaad
sprake was van een Paard van Troje. Er waren sterke vermoedens dat Israel
via Comverse-apparatuur de Verenigde Staten afluisterde.
Veertien Israeliers werden opgepakt op verdenking van spionage
met behulp van Comverse-apparatuur.
De ophef over Comverse-apparatuur vond plaats in december 2001. Kort
daarna, in februari van dit jaar, ging de Nederlandse vestiging van Comverse
plotseling Verint BV heten.
(muziek)
Wanneer wist de Nederlandse overheid dat er iets aan de hand was met
Comverse-afluisterapparatuur ?
Volgens onze bronnen heeft de Amerikaanse regering in december 1998 de
Nederlandse regering op de hoogte gesteld van sterke vermoedens van een
‘lek’ bij Comverse.
We leggen dit voor aan Bram Peper, die toen minister van Binnenlandse
Zaken was en dus verantwoordelijk voor de binnenlandse veiligheidsdienst..
‘Nou ik herinner me er in ieder geval niks van en dat is ook helemaal niet
zo verwonderlijk. De technieken die inlichtingendiensten gebruiken die
hebben, tenzij er iets heel bijzonders aan de hand is, niet mijn
belangstelling. Ik weet alleen dat er ongelooflijk veel mogelijk is.’
(verslaggeefster) U zei net dat u dat niet zou verbazen?
‘Nee, ik verbaas me over heel weinig dingen in het algemeen. En ik
beschouw dat dus, tenzij het nadrukkelijk als een probleem is gesignaleerd
– wat ik mij niet herinner, maar dat zegt op zichzelf niet zo verschrikkelijk
veel – beschouw ik dat toch als techniek.
(verslaggeefster) Bent u op de hoogte van een herenakkoord tussen Israel
en Nederland?
‘Ben ik niet van op de hoogte, maar nogmaals, dat zegt niets. Ik ben
iemand die veel reduceert. Anders wordt je hoofd heel erg vol.’
De opvolger van Bram Peper was Klaas de Vries. Hij was tijdens de ophef
over Comverse in december vorig jaar minister, maar weigert ons te woord
te staan.
Nadat Comverse in december 2001 in Amerika in opspraak raakte, werden
er in Nederland kamervragen gesteld. Een citaat uit het antwoord van
minister Korthals van Justitie:
‘Uit de rondvraag is gebleken dat de veiligheidsmaatregelen op
het vereiste niveau waren geimplementeerd. Een officieel
onderzoek met betrekking tot het onderwerp is niet uitgevoerd.
Mocht daartoe in een later stadium aanleiding bestaan, dan zal
ik zo nodig alsnog tot nader onderzoek overgaan.’
Uit dit antwoord blijkt dat het systeem niet technisch is doorgelicht. De
minister beloofde nader onderzoek als daar aanleiding toe was. Die is er tot
nu toe blijkbaar niet geweest.
De Nederlandse strafpleiter Gerard Van der Hardt Aberson daarover:
‘Dat is het kwalijke, dat naar aanleiding van de zaken die in Amerika boven
water zijn gekomen, waar door de Amerikaanse overheid onderzoek naar is
gedaan, door de Amerikaanse overheid maatregelen zijn getroffen. Daar
blijkt in de Nederlandse situatie niet van dat de Nederlandse overheid daar
maatregelen voor heeft getroffen en dat is in mijn visie zorgelijk.’
De woorden van advocaat Aberson blijken te kloppen.
In april van dit jaar maakte de officier van justitie die verantwoordelijk is
voor het afluisteren mr. Taco Stein een geheim rapport over problemen
met Comverse-afluisterapparatuur. Wij hebben de hand weten te leggen op
dit zogeheten ambtsbericht.
Zijn conclusie: Er is niks aan de hand.
‘Mijn naam is Taco Stein, ik ben officier van Justitie bij het
Landelijk Parket en ik heb daar de interceptie van
telecommunicatie en internet in mijn portefeuille. Tappen. Ik stel
eisen aan het eindprodukt dat ik uit de tapkamer krijg. Ik moet
kunnen vertrouwen op de integriteit van de inhoud van de tap.
Er is in Nederland geen aanleiding om daaraan te twijfelen op
dit moment. Ik heb geen reden om te twijfelen aan de integriteit
van onze tapsystemen.’
De stelligheid van de officier van justitie is opmerkelijk. Het onderzoek
waarna hij verwijst is slechts een rondvraag geweest langs beheerders van
de tapkamers. Tot op heden heeft een technisch onderzoek niet
plaatsgevonden. We weten nog steeds niet wat zich binnen in de Comverse-
afluister apparatuur afspeelt .
afluistergeluiden
U luistert naar een uitzending over Comverse, een Israelisch
afluistersysteem dat door de Nederlandse inlichtingendiensten en de helft
van de politiekorpsen wordt gebruikt. Een aantal bronnen zegt dat de
inlichtingen die met deze systemen worden verzameld, rechtstreeks naar
Israel gaan zonder dat de Nederlandse overheid daar enig zicht op heeft.
Uit geheime stukken die in ons bezit zijn gekomen, blijkt dat de
Nederlandse overheid zich hier zorgen over maakt.
Een daarvan is het eerder genoemde ambtsbericht waarin advocaat-generaal
Kolkert van gerechtshof Den Bosch opheldering vraagt aan Taco Stein, de
officier van justitie bij het landelijk parket die belast is met tappen.
Kolkert wil weten hoe het zit met het verhaal dat Comverse-apparatuur een
black box zou zijn waar niemand in kan kijken? Wat is er waar van verhalen
dat Comverse-tapkamers gemanipuleerd kunnen worden? Bovendien loopt in
Amerika ook een onderzoek naar Comverse-tapkamers, schrijft de
advocaat-generaal.
Zoals we al hoorden antwoordt Stein dat er geen enkele reden is voor
ongerustheid…..
(muziek)
We leggen de Comverse-affaire voor aan prof. R. de Mulder, hoogleraar
informatica en recht aan de Erasmus Universiteit. Is hij verbaasd over
berichten dat Comverse een lek zou hebben?
‘Nee, dat kan al jaren en dat gebeurt ook al jaren. Ik kijk hier
niet van op, nee. Eerlijk gezegd zou het me verbazen als zou
blijken dat er procedures en regels zijn die dat ernstig
bemoeilijken. Ik denk dat, zeker in Nederland, het gevoel bij de
mensen die daar werken, is dat dat ook helemaal niet erg is. Ik
denk dat dat nog wel het overwegende gevoel daar is. Want als
je een betrouwbare leverancier hebt, en die heeft jou verteld: we
zetten soms wel eens iets neer, maar dat is voor ons en niet voor
jou, en je hebt daar verder geen last van, dan maak je je daar
niet druk om. Je gaat je er pas druk om maken als je er last van
hebt.’
(muziek)
Ook bij de politie en bij een overkoepelende tap-organisatie leeft zorg over
de betrouwbaarheid van Comverse-apparatuur.
Op 10 oktober 2002 stuurt de Raad van Hoofdcommissarissen een
vertrouwelijke brief aan de leveranciers van tapkamers met een verwijzing
naar de berichten uit Amerika.
In het Algemeen Politieblad van 24 augustus 2002 zegt John Steegh,
projectleider van de Landelijke Interceptie Organisatie dat zijn organisatie
wil kijken of de apparatuur geen ‘achterdeurtjes’ bevat. Volgens onze
bronnen heeft Comverse niet meegewerkt aan dit onderzoek.
afluistergeluiden
De afgelopen jaren is in Nederland voor miljoenen aan afluisterapparatuur
aangeschaft van het merk Comverse. Dat gebeurde zonder de verplichte
openbare aanbesteding. Bovendien is de apparatuur duurder en kwalitatief
minder dan Nederlandse afluistersystemen, zeggen onze bronnen.
(verslaggeefster) Is er ooit onderzoek gedaan naar die Comverse-systemen in
vergelijking met de Nederlandse systemen, hoeveel er opgenomen wordt?
‘Nou, dat is dan het aantal afgeleverde gesprekken. Als je 100
gesprekken wil afleveren, hoeveel komen er dan daadwerkelijk
aan. Daar zijn wat onderzoeken in geweest, waaruit blijkt dat er
bij de Comverse-systemen een 30 tot 35 procent niet aankomt.
En dat bij een vergelijkbaar Nederlands systeem een 5 procent
niet aankomt.’
Dat was onze bron uit de politietapkamer. Hij doelde onder meer op een
onderzoek dat KPN Security vier jaar geleden deed, samen met een aantal
tapkamers, naar de kwaliteit van verschillende tapsystemen. Het onderzoek
velde een vernietigend oordeel over Comverse.
‘De kwalificatie, ook van KPN-zijde, op dat moment was: slecht.’
Dat zegt Martien Kuylman, die de tapkamer in Amsterdam inrichtte.
Advocaat Aberson liet onderzoek doen naar optical discs, geheugenschijven,
van Comverse-apparatuur, en ontdekte nog meer problemen:
‘We hebben voorts kunnen constateren dat de door Comverse
gebruikte apparatuur behoorlijke technische manco’s heeft. In
deze telefoontap zien we dat - en deskundigen hadden dat al
eerder gezegd – dat de onbetrouwbaarheidsgraad van
Comverse zo’n 20 procent is. Wij hebben een uitdraai van
gegevens en daaruit blijkt dat in zo’n 20% van de gevallen er
geen verbinding tot stand komt volgens Comverse, terwijl uit
door de providers aangeleverde lijsten blijkt dat er op dat
moment wel een gesprek zou hebben moeten plaatsvinden en dat
geeft natuurlijk toch een behoorlijk vertekend beeld. In mijn
visie kun je apparatuur die voor 20% onbetrouwbaar is, beter
niet gebruiken, zeker als het gaat om zaken die gebruikt worden
als bewijsmiddel.’
Er zijn meer problemen. Comverse blijkt zich niet aan afspraken te houden
die over beveiliging van afluistersystemen zijn gemaakt. Onze anonieme
bron uit de tapkamer
(verslaggeefster) Dus Comverse gebruikt de sleutel niet. Wat moeten we ons
daarbij voorstellen?
‘U kunt zich voorstellen dat u naar een pinpasautomaat gaat, en
uw pinpas erin stopt. Normaal gesproken krijgt u dan een
beeldje te zien: voer uw pincode in. Om te vergelijken: dat
beeldje vervalt ineens, en er komt te staan: welk bedrag wilt u
hebben? Wat wordt overgeslagen is: ben jij wel de eigenaar van
die pinpas?’
(verslaggeefster) Wat voor voordeel zou iemand erbij kunnen hebben dat
Comverse dat niet doet?
- ‘Ja… eh… gemak… eh… ze waren er niet voor klaar, of eh… of wat dan
ook, ik… eh… ik kan dat verder niet zeggen. Het is in ieder geval wel zo
dat het een afspraak is die gemaakt is, die ook op een gegeven moment
…. In het allereerste begin werd ook zo gewerkt, hoefde het nog niet
met de sleutels, maar er is op een gegeven moment gezegd: nu wordt er
gewerkt met sleutels. En dat verbaast, dat dat nog steeds niet gebeurt
bij die systemen.’
Martien Kuylman voegt daar aan toe:
‘De eerste de beste pinautomaat om de hoek is vele malen beter beveiligd
dan dit tapproces.’
Behalve dat er twijfels zijn over de technische kwaliteiten van Comverse-
afluisterapparatuur is er nog een groot bezwaar: de hoge kosten. Comverse
heeft nagenoeg een monopoliepositie en dat blijkt ook uit de prijzen. Onze
bron uit de tapkamer
(verslaggeefster) De overweging om Comverse te kopen, heb ik begrepen,
was dat ze goedkoper waren en betere kwaliteit leverden.
‘Nou dat waag ik toch te betwijfelen. Er waren zeker systemen die
goedkoper waren en dezelfde functionaliteit boden als Comverse.’
(verslaggeefster) Kunt u iets zeggen over de prijzen? Waar moeten we dan
aan denken?
‘Oh, dat zijn prijzen die zijn zeker drie keer minder als wat voor
Comverse betaald is. En dan praat je nog niet eens over de
onderhoudscontracten. Voor het onderhoudscontract van ‘e’en
Comverse-systeem kun je een compleet systeem aanschaffen.’
Comverse-afluisterapparatuur is dus van mindere kwaliteit dan vergelijkbare
Nederlandse systemen, en bovendien veel duurder. Maar ze bleven gekocht
worden, zelfs zonder aanbesteding. Advocaat Aberson
‘Naar ik heb begrepen van deskundigen is er Comverse apparatuur in de
jaren ’94 tot ’97 aangeschaft, zonder dat daarvoor een openbare
aanbesteding heeft plaatsgevonden. Het bedrag dat met die aanschaf is
gemoeid - in mijn visie was daarvoor een Europese aanbesteding
aangewezen.’
(verslaggeefster) Waarom is dat niet gebeurd?
‘Daar heb ik geen antwoord op.’
Niemand zegt te weten waarom Comverse-apparatuur toch wordt
aangeschaft, en wie daarover nu precies beslist.
Er is wel sprake van warme banden tussen Comverse, politie, justitie en
inlichtingendiensten. Drie voorbeelden:
Directeur Michel Manche van Verint Nederland, zoals Comverse sinds
februari heet, komt van de BVD, waar hij systeemmanager was.
In de tapkamer bij het Korps Landelijke Politiediensten werkt een
voormalige Comverse-medeweker.
Het hoofd techniek bij de BVD, Jan Boots, werd na zijn pensionering
adviseur bij Comverse.
muziek en afluistergeluiden
Binnen twee jaar, is het plan, worden de 26 politietapkamers ondergebracht
in vier nieuwe, centrale tapkamers. Twee van die centrales zijn al
aangeschaft – Comverse. De beslissing over de andere twee is voorlopig
uitgesteld.
Onze bron uit de tapkamer
‘Het zou goed zijn als dat via verschillende systemen zou gaan.’
(verslaggeefster) En wat denkt u dat het wordt?
‘Ik denk dat het Comverse wordt’.
(verslaggeefster) Dus dan gaat alles wat in Nederland getapt wordt, via
Comverse gaan?
‘Dat zou dan allemaal via Comverse gaan, ja . Via Comverse-
systemen.’
We bellen Wiebe Alkema, woordvoerder bij het ministerie van Justitie.
Waarom blijft Comverse gekocht worden? En wat vindt hij van de
beweringen dat Israel zonder controle toegang heeft tot de informatie die
met Comverse-apparatuur wordt verzameld?
‘Ja maar dat zijn gewoon geclassificeerde. . . Ik kan me niet
voorstellen dat als dat zo zou zijn, dat wij daar mededelingen
over gaan doen. Dat kan gewoon niet, ik bedoel, dat voelt u toch
zelf ook wel aan? Bepaalde dingen eh…. liggen gewoon anders
dan eh …. eh…. wenselijk is op dit moment. Als ‘t gaat over
deze onderwerpen is er gewoon geen ruimte vanwege allerlei
operationele danwel andere belangen die er zijn.’
We bellen ook met Michel Manche, directeur van Verint, zoals Comverse
sinds februari heet, om hem om commentaar te vragen. We krijgen een
medewerker aan de lijn.
‘Van Radio 1. Kijk eens aan. Ja dan denk ik toch dat dat niet gaat lukken.
Ik denk dat ik weet waar het over gaat en ik denk niet dat wij op zoek zijn
naar publiciteit. Ik denk dat Michel dat niet zo fijn vindt, laat ik het zo
maar omschrijven.’
Tuut, tuut, tuut,tuut
We hebben Boris Dittrich, Kamerlid voor D66, om commentaar op de
uitzending gevraagd.
‘Mijn eerste reactie is dat het te gek voor woorden is dat er een
mogelijkheid is dat geheime, afgeluisterde informatie gewoon naar Israel
gaat, door de handen van een bedrijf waarvan eigenlijk niemand precies
weet wat daar de achtergronden van zijn. Dus dat moet absoluut
opgehelderd worden.’
Schaadt dit Nederlandse belangen, denkt u?
‘Dat zou zeker kunnen. Als je ook al hoort dat in 98 een groot onderzoek is
geweest dat heeft geresulteerd in het aanhouden van 14 verdachten,
allemaal via hetzelfde bedrijf,. en we horen hier dat als er in de tapkamer
iets met onderhoud moet gebeuren, mensen uit Israel komen, dan denk ik:
wij moeten heel goed weten wat wij hier in huis gehaald hebben. En de
vraag is natuurlijk ook: waarom kopen wij steeds bij een bedrijf waarvan
we de finesses niet weten, waarom kopen wij steeds terwijl de kwaliteit
minder is het is duurder, dus ja… Ik vind echt dat de Tweede Kamer daar
opheldering over moet krijgen. Als Kamerlid ga ik de minister vragen: is er
ooit een technisch onderzoek ingesteld naar dit achterdeurtje in het
afluistersysteem En als dat niet zo is, wil ik weten of de bewindspersonen
bereid zijn alsnog zo’n opdracht te verstrekken, zodat we precies weten of
we niet een Paard van Troje hebben binnengehaald. ik gan nu meteen
Kamervragen stellen. Mochten de antwoorden een beetje zijn van een
kluitje in het riet dan zal ik me beraden op verdere stappen. Ik vind dit
zeer serieus.’
1 opmerking:
René Zwaap in De Groene 2002:
Hoe betrouwbaar is de afluistertechniek eigenlijk? Om die vragen te beantwoorden, komt men onvermijdelijk uit bij de leverancier van de tapcentrales. En dat is wat Nederland betreft het Israëlisch-Amerikaanse bedrijf Comverse, dat inmiddels vijftien tapcentrales heeft geleverd aan de Nederlandse politie en van wier geavanceerde apparatuur ook de Binnenlandse Veiligheidsdienst en de Militaire Inlichtingendienst gebruik maken. Het beursgenoteerde Comverse is voortgekomen uit de inlichtingendiensten van het Israëlische leger. Een van de grootaandeelhouders zou Ariel Sharon zijn. In de Verenigde Staten kwam Comverse vorig jaar in opspraak toen bekend werd dat de FBI een onderzoek had ingesteld naar mogelijke spionagepraktijken. De Nederlandse vestiging van het miljardenbedrijf werd als reactie daarop omgedoopt tot Verint. Directeur van Verint is Michel Manche, tot voor kort systeemmanager van het aftapdepartement van de BVD.
Een reactie posten