Louise O. Fresco 22

Professor Fresco schrijft in de NRC:

'Niemand verheugt zich op een inhoudelijke verkiezingsstrijd, overal overheerst cynisme. Dat is niet recent, maar komt voort uit een ouder gevoel van machteloosheid tegenover de buitenwereld (ook al een verslavingssymptoom).'

http://weblogs.nrc.nl/fresco/2010/03/02/politiek-maakt-meer-kapot-dan-je-lief-is/comment-page-1/#comment-537

'Overal overheerst cynisme'? Is dit een wetenschappelijk aantoonbaar feit? Nee, wezenlijke kritiek op politiek opportunisme, want daar gaat het over, is geen cynisme, de houding waarbij een mens overal de prijs van weet, maar van niets meer de waarde. Integendeel zelfs, het geven van kritiek op en een sceptische houding tegenover de politiek getuigt nu juist van een democratische levenshouding gebaseerd op de gedachte dat de wereld daadwerkelijk te veranderen is. Getuigt deze houding 'van machteloosheid'? Nee, ook dat niet, het toont juist het tegenovergestelde aan. Is elk 'gevoel van machteloosheid tegenover de buitenwereld ook al een verslavingssymptoom'? Nee, dat is wetenschappelijk gesproken klinkklare nonsens.

De definitie van verslaving is bij Wikipedia de volgende: 'Verslaving is een toestand waarin een persoon fysiek en/of mentaal van een gewoonte of stof afhankelijk is, zodanig dat hij/zij deze gewoonte of stof niet, of heel moeilijk los kan laten. Het gedrag van de persoon is voornamelijk gericht op het verkrijgen en innemen van het middel, of het handelen naar de gewoonte, ten koste van de meeste andere activiteiten. Als het lichaam deze stof of gewoonte dan moet loslaten kunnen er ernstige ontwenningsverschijnselen optreden bij deze persoon.'

Wat zijn de ernstige ontwenningsverschijnselen van iemand die afkickt van het 'gevoel van machteloosheid tegenover de buitenwereld'? Ik weet het niet. Ik ken die 'verslaving' niet, noch ken ik mensen in mijn omgeving die uiterlijke of innerlijke kenmerken van dit 'verslavingssymptoom' vertonen. Professor Fresco, geen psychologe of gedragswetenschapper, schijnt daarentegen die 'symptomen' wel overal te herkennen. Helaas schrijft ze daar niet over. Bij gebrek aan feitenmateriaal zie ik me genoodzaakt de beweringen van de professor af te doen als bakerpraatjes, damesgezwets. Wat bedoelt ze trouwens met: 'Niemand verheugt zich op een inhoudelijke verkiezingsstrijd.' Heeft ze hiernaar onderzoek gedaan? Nee, want dan had ze er wel over geschreven. Vanwaar dan die stelligheid? Antwoord: de dikke duim, Louise verzint van alles, en wel omdat ze anders niet kan beweren dat wij allen verslaafd zijn aan een door haar persoonlijk gediagnostiseerd 'gevoel van machteloosheid.' Niet om handig te willen lijken, maar de bewering dat 'niemand zich verheugt op een inhoudelijke verkiezingsstrijd' lijkt mij mij nu juist in al haar absoluutheid een uiting van waar cynisme. Ik denk juist dat vele burgers verlangen om eens niet over de vorm en de poppetjes te praten maar over de inhoud van de politiek. De democratie is namelijk de gedachte dat de mens mee bepaalt wat zijn lot is. Mevrouw Fresco gelooft niet dat mensen dit willen, want 'niemand verheugt zich op een inhoudelijke verkiezingsstrijd.' Misschien kijkt ze teveel naar De Wereld Draait Door, Pauw en Witteman en al die andere amusementsprogramma's voor en door het volk.

De stukjes van professor Fresco zijn telkens weer tot stand gekomen volgens een bepaald stramien, waarbij ze begint met de conclusie en vervolgens allerlei onwetenschappelijke 'feiten' daarbij gaat zoeken. Het is een chaos in het hoofd van die mevrouw. Maar waarom moet dit nu ook in de NRC worden gepubliceerd, een avondblad dat zichzelf afficheert als kwaliteitskrant? En waar komt de onbeschaamdheid vandaan om zonder enige gêne al deze nonsens op te schrijven? De commissaris van de multinational Unilever en de Rabobank, Louise O. Fresco, is een wonderlijke vrouw.