Irak: de politiek doet niks en blijft niks doen, dus moeten wij het doen.
De Burgerbeweging Openheid over Irak stuurt een brief naar ALLE Leden van de Tweede Kamer:
Wij roepen u op u als Tweede Kamer expliciet te verantwoorden voor het feit dat u zich zes jaar lang doof hebt gehouden voor ernstige feiten en verdenkingen, en hebt nagelaten waarheidsvinding na te streven. Dit heeft geleid tot onnodige onrust in de samenleving, tot polarisatie tussen groepen en partijen, en tot afgenomen vertrouwen in politiek en bestuur: in een democratie is het vertrouwen van de burger gekoppeld aan het zonder belemmering afleggen van verantwoording door de regering. Met uw handelen heeft u het kabinet de kans geboden die verantwoording jarenlang te ontlopen. Wij vragen u deze conclusies te onderschrijven en de bevolking ervan te overtuigen dat u zich in de toekomst wezenlijk anders zult opstellen.
De kern van het probleem is dat u jarenlang partijpolitieke belangen hebt laten prevaleren boven het belang en het principiële recht van de burger om de waarheid te kennen over zijn betrokkenheid bij een rampzalige oorlog – een oorlog waar de bevolking nota bene in grote meerderheid tegen was. De les die u ter harte dient te nemen is dat oorlog iets anders is dan de hypotheekrenteaftrek. In een debat over een door Nederland gesteunde oorlog is geen ruimte voor partijpolitiek gekonkel en de daarbij behorende argumentatie. U hebt allen een kostbare eed afgelegd om op strikt onafhankelijke wijze de belangen van de bevolking te dienen; daar is evident niets van terecht gekomen. Wij vragen u deze conclusie Kamerbreed te onderschrijven, en in uw aankomende debat van beterschap blijk te geven.
1 opmerking:
Wanneer verkeersagenten van de oppositie zien dat er in het verkeer een levensbedreigde situatie ontstaat, gaan ze een handtekeningenactie tegen verkeersongelukken organiseren. En wanneer er kort daarna een ongeluk plaatsvindt, is dat de schuld van de auto's.
Volksvertegenwoordigers horen in het parlement de burgers te vertegenwoordigen, en niet zichzelf of de eigen partij. Maar ja, het is campagnetijd, dus tegen de consensus ageren brengt grote risico's met zich mee (verlies van stemmers en coalitiebereidheid).
Een reactie posten