woensdag 17 februari 2010

Het Militair Industrieel Complex 2


weapons of mass destruction gevonden

Actie dag Aldermaston 15 februari 2010,

Vele internationale activisten van Finland tot Gran Canaria hebben na enkele dagen voorbereidingen de Britse (Schotse en Walesche)actievoerders tegen de uitbreiding,modernisering en aanwezigheid van kernwapens geassisteerd bij het blokkeren van de toegangspoorten naar de fabriek. De meest ingenieuze Block werden ingezet om de blokkade tot een succes te maken. Van Blocks om de nekken van twee personen, drums als Block voor drie personen, een keten van Blocks voor wel 10 personen en betonnen blokken als Block. Zelfs een bejaarde dame die zich met iemand anders had vast geketend aan haar rolstoel. Van jong tot oud, iedereen was in de weer om de diverse toegangspoorten te blokkeren of de blokkeerders te ondersteunen op de diverse manieren. Zeer opvallend was de gedrevenheid van de oudere actievoerders. Een busje met twee oude dames en een wat jongere dame die hun auto op de weg stopten, hun betonnen blok uit de auto haalden en binnen twee minuten de weg hadden geblokkeerd. Uren lang zijn de zeven toegangspoorten bezet of herbezet en het verkeer naar de fabriek stil gelegd. Vooral de toegangspoort waar de vrouwengroep zich had verzameld, http://www.aldermaston.net/awe was druk bezet door politie, deze toegangspoort geeft voor heel veel werknemers de toegang tot het complex. Het kost je lopend om het hele complex heen,drie uur. Rondom het complex zijn velen jonge bomen gepand om het uitzicht op het complex te belemmeren. Bij de hoofdingang wordt de aard van het complex beschreven als zijnde een fabriek waar kernwapens gemaakt worden. Een van de verboden ,aangegeven op het bord aan het hek van de fabriek ,zijn “ het doden van vogels of het beschadigen van hun eieren en het vernietigen van planten”. Toch gek dat men wapens maakt die vogels, eieren, planten en mensen vernietigen. Kijkend naar bedrijven die investeren in het project, Lockheed Martin, BAE Systems, Rolls Royce en Babcock Marine en SERCO ( zie links onderaan) Zingende jonge en oude mensen,verkleed en met leuzen voorzien,brachten een groot deel van de dag door rond het complex. Religieuze vertegenwoordigers hielden bij een poort een mis ,waarbij de slachtoffers van Hiroshima als voorbeeld werden gesteld. Geen kernwapens in Engeland of waar dan ter wereld. Met bewondering heb ik gekeken naar alle oudere actievoerders en hoop dat de Nederlandse oudere actievoerders naar Volkel gaan om daar de opruimingsactie bij te wonen en zich in te zetten voor verdere acties tegen kernwapens,oorlog en militarisme. Je bent nooit te oud om actie te voeren.

De locale politiek heeft zonder instemming de vergunningen verleend en is hiervoor ruiterlijk beloond door middel van fietspaden in de omgeving.

Enkele sites die ik heb gevonden die te maken hebben met de modernisering van de Britse kernwapens

10 January 2008: for immediate release

The Campaign for Nuclear Disarmament today expressed its concern that Britain’s Atomic Weapons Establishment at Aldermaston may soon come under majority control of US-corporations. The Government is currently in the process of selling-off the one-third stake in AWE Management Ltd that it owns through BNFL, with two US engineering groups, Fluor Corporation and Jacobs Engineering Group identified as the only remaining bidders.

Responding to the news, as reported in the Financial Times [see note 2], Kate Hudson, Chair of the Campaign for Nuclear Disarmament, said, “For anyone that mistakenly supports Britain’s possession of a nuclear weapons system on the basis that it is distinct from the US, this news discredits that argument more than ever before. When not only the missiles are leased from the US, but the very warheads may now be put under the control of American companies, the illusion that Trident is an independent system is shakier than ever. Agreeing to spend vast amounts on replacingBritain's nuclear weapons is looking increasingly like a massive cash injection for US corporations, and less and less related to any genuine concern for Britain's security."

CND will be holding surrounding AWE Aldermaston on Easter Monday, 24th March - the 50th Anniversary of the first march from London to the Atomic Weapons Establishment. The event at Aldermaston will include a symbolic march by a Japanese delegation of survivors of the Hiroshima bomb. The call will be 'The Bomb Stops Here', to end nuclear weapons production at Aldermaston, and achieve nuclear disarmament.

Notes to Editors

1. For further information and interviews please contact Ben Soffa, CND's Press & Communications Officer, on 0207 7002350 or 07968 420859

2. http://www.ft.com/cms/s/0/dad955fe-bf1d-11dc-8c61-0000779fd2ac.html?nclick_check=1

3. The Campaign for Nuclear Disarmament (CND) is one of Europe’s biggest single-issue peace campaigns, with over 35,000 members in the UK. CND campaigns for the abolition of all nuclear weapons everywhere. www.cnduk.org

1. For further information and interviews please contact Ben Soffa, CND's Press & Communications Officer, on 0207 7002350 or 07968 420859

2. http://www.ft.com/cms/s/0/dad955fe-bf1d-11dc-8c61-0000779fd2ac.html?nclick_check=1

3. The Campaign for Nuclear Disarmament (CND) is one of Europe’s biggest single-issue peace campaigns, with over 35,000 members in the UK. CND campaigns for the abolition of all nuclear weapons everywhere. www.cnduk.org

http://www.awe.co.uk/aboutus/the_company_eb1b2.html

4600 werknemers.

http://www.babcock.co.uk/pages/divisions/template.aspx?pageId=171

http://www.lockheedmartin.co.uk/news/58.html

http://www.serco.com/markets/index.asp

de specialist in “alles waar geld mee te verdienen valt”in binnen en buitenland.

http://www.cnduk.org/index.php/20080110474/press-releases/trident/british-nuclear-bomb-factory-to-be-under-american-control.html

http://www.lockheedmartin.co.uk/products/awe.html

http://www.stopwapenhandel.org/pensioenwijzer/BAE.html

http://www.newburytoday.co.uk/News/Article.aspx?articleID=4623

THE UK’s nuclear research centre at Aldermaston is more used to sealing its gates off to peace protestors than opening itself up to the public gaze.
Last week, however, and for the first time in more than ten years, the nation’s press were allowed to peer inside one of the nation’s most secretive organisations.
The 700-acre Atomic Weapons Establishment is a sprawling, ramshackle complex, more reminiscent of a village than an atomic bomb factory.
Although just a few hundred metres from Tadley village square, AWE is an enclosed world, complete with three full-time doctors, seven nurses and a fire brigade. Street names on the roads even give the place a bizarre feel of suburbia - if you overlook the menace of the barbed wire.
Security on-site is tight - gun-toting police officers, sniffer dogs and passport checks are the norm - but there is still a hushed, almost picturesque feel to parts of the facility, with greenery and dappled lakes dotted around the miles of concrete.

Unsurprisingly, anti-nuclear campaigners attacked the Government’s decision to replace the ageing Trident submarine fleet at a cost of £20bn.
More unusual, though, were the criticisms AWE faced before the vote from the Defence Select Committee which, in a report on the Government white paper, questioned the multi-million pound investment developments being carried out at the facility. These, the report said, should have been held off until the Trident vote was over.
The redevelopment will see the construction of the £180m Orion laser to replace the old HELEN laser. A supercomputer known as Redwood has also been commissioned, and a new hydrodynamic research facility is being built that will offer improved ways of assessing the behaviour of material such as plutonium in explosive experiments.
In addition, AWE is currently in the middle of a £70m upgrade of its office accommodation. The cost might seem steep, but it only takes a cursory look at the site’s careworn buildings to see that replacements are needed.

So what were the big chiefs at AWE hoping to achieve last week by letting in the nation’s press? Was it a response to select committee criticisms about the lack of openness on the site?
Well, if this was the thinking behind the tour, the organisers were being tight-lipped about it.
Dr Don Cook, AWE’s managing director, said that they were there not to comment on Government policy, but to show how it was being carried out.
This was fair enough. But when the director of infrastructure, Jonathan Brown, made claims about the great degree of open

ness and transparency at AWE, there was a clear sense that the organisers were trying to be all things to all men. A model of transparency, or the protector of the nation’s nuclear secrets - which was it?
One area where critics say research is being carried out under a shroud is on work to build a replacement to the Trident nuclear bomb.
So are they building a new bomb? Dr Brian Bowsher, director of research and applied science, rubbished the suggestion.
Instead, the main reason for letting the press in, we were told, was to get a clearer idea of what is happening with the Orion laser.

The laser will offer higher temperatures and densities than the existing laser in an attempt to match as closely as possible the conditions found in a nuclear explosion.
The
6,000 square metre facility is little more than a dusty building site at the moment, but upon its anticipated completion in 2010, Orion will be one of the most advanced facilities of its kind in the world.

Orion might not be ready yet, but during the tour scientists were able to show the HELEN laser in action.
In a building that would not have looked out of place in an episode of Thunderbirds, staff in protective suits fired up the laser with the assistance of 20,000 volts of electricity.
But anyone expecting fireworks would have been heavily disappointed.
The laser that hits a target roughly the size of a grain of salt takes only one nanosecond, or a thousand millionth of a second, to be discharged. The casual viewer, then, sees little more than a brief spurt of white light flash across a monitor.
There are some serious sums involved: the massive amount of electricity used to blast the laser is more than the entire electrical output of the
UK for its very short duration.

With all the images, guided tours and information leaflets, it felt like the organisers at AWE were trying to answer criticisms about secrecy at the site.
But have these concerns been dispelled? Did the press event herald a new era of openness at AWE? Will the protestors who often gather at the gates realise that AWE’s organisers are not such a bad sort after all?
Or was it a one-off attempt to soften up the media with coffee and sandwiches before pulling up the drawbridge again?
Time will tell of course, but, with a decision expected next year on whether or not to replace the Trident nuclear bomb, it is likely that people will be asking searching questions about AWE for some time to come.

For more on this story see the special feature in this week's 'Newbury Weekly News'

http://www.publications.parliament.uk/pa/cm200607/cmselect/cmdfence/59/59we13.htm

http://www.basicint.org/nuclear/GTZnews.htm

Gevaren voor de bevolking rondom kerncentrales/kernwapenfabriek

http://www.dekamer.be/FLWB/PDF/52/1679/52K1679001.pdf

Aldermaston en Dimona

Naar Israël

Het commentaar in Nature verscheen naar aanleiding van het geruchtmakende nieuws dat Groot-Brittannië veertig ton verarmd uranium via Luxemburg naar Israël had geëxporteerd. Het bericht riep verontruste reacties op. In tal van commentaren werd erop gewezen dat de transactie in strijd was met het NPV. Zowel in Nature als in New Scientist (18 juli 1985) verklaarden de inspecteurs van het Internationaal Atoomenergie Agentschap (IAEA), die de verkoop ontdekte dat hun waarschuwingen in het verleden over deze sluiproute in het NPV door hun beleidsmakers zijn genegeerd.

Hoewel verarmd uranium geen splijtstof is, blijft het wel een goedje dat gevoelig is voor de proliferatie van kernwapens. Het kan, zoals hierboven vermeld, gebruikt worden als katalysator in een waterstofbom. Maar verarmd uranium kan, mits men beschikt over een kernreactor of geschikte uitrusting op laboratoriumschaal, ook worden omgezet in plutonium. In haar atoomlaboratoria in het -complex in Dimona zou Israël het niet-splijtbare uranium-238 kunnen omzetten in het splijtbare plutonium.

Een woordvoerder van het Ministerie van Energie, dat de exportvergunning verleende voor de export, meldt in New Scientist dat het materiaal bedoeld was voor het bereiden van "hoogtechnologische legeringen om verder te worden verwerkt het maken van speciaal staal". 'Ja, ja dat zal wel', zullen veel critici hebben gedacht. Maar het zou heel goed kunnen! Israël had in die tijd al kernwapens. Het is niet ondenkbaar dat het verarmd uranium werd gebruikt voor antitankgranaten. In die tijd werd er in de Amerikaanse en Britse wapenindustrie volop geëxperimenteerd met legeringen van uraniummetaal voor de productie van munitie. In 1973 werden de eerste prototypen van antitankgranaten met verarmd uranium in de Jom Kippoeroorlog getest op de moderne T-72 tanks van de Sovjet-Unie. Vanaf dat moment kwam de commerciële productie van uraniumhoudende wapensystemen op gang. Pas halverwege de jaren tachtig werd duidelijk dat het Amerikaanse leger het project van de nazi's uit 1943 had voortgezet.

http://www.vdamok.nl/Teksten/Tijdschrift/2000-2.html#ankerart2

Moet de wereld de mooie ogen van President Obama geloven als zoveel Amerikaanse bedrijven grote belangen hebben in de ontwikkeling van nieuwe kernwapens?

Moet de wereld premier Brown geloven op zijn woorden als hij wil inzetten op een veilige wereld zonder kernwapens?

Nee,die geloof ik niet en met mij velen.

Wie is de vijand tegen wie wij deze allesvernietigende wapens willen inzetten?

Wij zijn onze eigen vijand.

3 opmerkingen:

Lucas zei

Schiphol is logische tussenstop voor El Al

Van onze verslaggeefsters op 05 februari '99, 00:00, bijgewerkt 16 januari '09, 23:16

Israël en El Al maken graag en veelvuldig gebruik van Schiphol. De nationale luchthaven is een logische tussenstop op vluchten van de VS naar Tel Aviv. 'Nederland distributieland' heeft grote economische belangen bij het soepel afhandelen en doorvoeren van vracht.
Los daarvan heeft de nauwe samenwerking een lange geschiedenis, die dateert vanaf de oprichting van de staat Israël in 1948. De toenmalige Nederlandse premier Drees en David Ben Goerion, Israëls eerste premier, waren vrienden en onderhielden nauwe persoonlijke contacten. Israël kon op Nederland rekenen, vooral in oorlogstijd.

Dat gold voor de Suez-crisis in 1956, de Zesdaagse Oorlog in 1967, de Jom Kippoer-oorlog in 1973 en de Golfoorlog. Volgens staatsrechtgeleerde J. van den Berg genoot El Al tijdens deze oorlogen en daarbuiten een bijzondere positie op Schiphol. De Nederlandse overheid werd alleen geïnformeerd als zich buitengewone situaties voordeden.

Eind vorig jaar kwam aan het licht dat Israël tot 1997 regelmatig met militaire vrachttoestellen op Schiphol vloog. Naast de EL Al-vrachtvluchten, waarmee vaak militaire goederen werden vervoerd, gaf Nederland aan Israël toestemming voor speciale militaire transporten, vaker dan aan enig ander land.

Tussen 1990 en 1996 landden zestig Israëlische militaire toestellen op Schiphol. Veertien daarvan hadden munitie aan boord. Wat de rest van de ladingen bevatte, is onbekend. Het ging voornamelijk om transporten tussen Amerikaanse luchtmachtbases en Israël. De inhoud werd niet gecontroleerd. Volgens de Rijksluchtvaartdienst gebeurde dat niet, omdat er geen wettelijke mogelijkheid bestaat om dergelijke militaire vrachtvluchten te inspecteren.

Op de ontdekking is door politici met verbazing gereageerd. Ten eerste omdat een burgerluchthaven gebruikt werd voor militaire transporten, en ten tweede omdat iedere controle ontbrak.

In oktober vorig jaar erkende premier Kok geen idee te hebben wat de El Al vervoert. Hij sprak over 'grote geheimzinnigheid' die niet werd opgeheven nadat enkele ministers Israël bezochten. Kok noemde het toen 'logisch' dat Nederland beter zou worden geïnformeerd.


Vermoedelijk als gevolg van de toenemende ophef rond de Bijlmerramp, besloten de Israëliërs vanaf 1997 voor hun militaire transporten andere wegen te zoeken. De militaire transporten via Amsterdam vormden voor Israël zeker niet de voornaamste route. De Verenigde Staten geven jaarlijks voor 2,5 miljard gulden militaire steun aan de joodse staat. Het meeste materieel wordt via de Azoren vervoerd, zoals bijvoorbeeld ten tijde van de Jom Kippoer-oorlog.

Wordt vervolgd

Lucas zei

Nederland speelde ook toen een bijzondere rol. De toenmalige minister van Defensie Vredeling passeerde kabinet en Kamer door Israël snel van legervoorraden en wapens te voorzien, omdat de joodse staat onder de voet dreigde te worden gelopen door Syrië en Egypte. Vredeling wilde snel handelen. Toestemming van Kamer en kabinet vragen, zou volgens hem tot ernstige vertraging hebben geleid.

'Ik voelde me verplicht en ik wist zeker dat ik handelde in de geest van de Tweede Kamer. Zeker in die tijd maakte Nederland zich sterk voor Israël. Het is ook de enige parallel is die je kunt trekken: Nederland heeft een willig oor voor het vervoersprobleem van Israël. Zeker in noodsituaties', zegt Vredeling nu. Hij noemt zijn beslissing 'eenmalig'. Defensie had geen bemoeienis met het transport buiten oorlogstijd.

Bij de Sinaï-oorlog in 1956 was tweederde van het Israëlische geschut afkomstig uit Nederland. In 1967 leverde de Nederlandse landmacht extra motoren voor Centurion-tanks.

Tijdens de Jom Kippoer-oorlog in 1973 voerde Israël aanzienlijke hoeveelheden wapens en munitie uit Nederland aan. In de Golfoorlog stond een Nederlands Patriot-squadron klaar om de Iraakse Scudraketten uit de lucht te schieten.
http://www.volkskrant.nl/archief_gratis/article790401.ece/Schiphol_is_logische_tussenstop_voor_El_Al

Anoniem zei

Maar wie gelooft Obama of Brown nog als zij spreken over een kernwapenvrije wereld?
Ik niet,de belangen van oa Lockheed Martin zijn te grooot. Met het maken van kernwapens kun je veel geld verdienen .
Maar Nederlandse actievoerders kunnen iets leren van de Britse ouderen. Die gaan echt de straat op om te demonstreren en gooien zich gewoon op de weg om die te blokkeren. Wij moeten ons een beetje schamen.
Jose