De Israelische Terreur 847

Pinkpop 2009, Benul 2010, en Anouk’s gedrocht ‘Jeruzalem’.
Door: Serge van Erkelens, Nijmegen, 6 juni 2009.

Doop Pinkpop volgend jaar maar om tot “Benul 2010”, met als slogan; “Gáat het nog ergens over?!..”. De Founding Fathers en Mothers van de Rock draaien zich vermoedelijk al in het graf om, met onbekend toerental. Ooit ontsproot de Rock uit protest tegen bijna alles: Tegen onrecht, tegen opgeslotenheid, tegen routine, tegen racisme, beroerde leefomstandigheden, tegen saaiheid, tegen ouders, tegen onmenselijkheid, tegen hypocrieten, tegen vervuilers, tegen lafheid, of tegen een gebrek aan bewustzijn van alles wat de moeite waard kon zijn. Daar kreeg het ook power van. Rock was revolutionair, vernieuwend, inspirerend, uitdagend, enz. Het “Yes we can!” van jongeren sinds zeg 1967.

Maar hoe fris ruikt de luier van de logo-pop van Pinkpop, die al 40 jaar niet verschoond is? The times are over. Dass war einmahl, zeggen de Duitsers. Keith Richards noemde Rock al lang geleden een conservatieve stijl. Het zit vol routine en plagiaat, en gaat nergens meer over. Het is commercie, een multimoneymaker, een escape voor middelmatige feestvarkende carrièremakers. Hopen show, die het gebrek aan echte inhoud en bezieling verbloemt, met fantastische geluidstechniek en style, maar weinig onderliggende originaliteit of spontaniteit..

De zangers zijn meestal het ergst. Net CDA politici: het klinkt fantastisch voor wie graag snel gelooft, maar wie goed luistert concludeert al snel: Partij junk! Ze hebben niets te melden. Inhoudelijk komt er nauwelijks een zinnig woord uit. Het meeste is nep. Nep-emoties, nep-verhalen, en bergen imitatie. Ik heb echt medelijden met de jongeren, die nog proberen om er inhoudelijk wat van te maken. Er zit bijna niks achter de slogans met al hun pretenties. Kijk anders naar wat ze zeggen, als ze een Award krijgen? Dat is niet beter dan een voorbedrukte ansichtkaart van de Aldi, want je moet vooral nergens een probleem mee gaan krijgen.

Ik vermoed dat Giel Beelen – ik mag ‘m echt – het als zijn belangrijkste kwaliteit ziet, dat hij van niets nog iets weet te maken, en de puinhopen van de leegheid daarbij weet te omzeilen. Filosofisch is dat sterk: leven is nu eenmaal proberen, om van sprankjes meer te maken, en nieuwe bloemen groeien op de rottende resten van de oude..

Oh, op het veld klonk het vast geweldig. Entré kost ook geld, en je bent jong en je wilt wat. Go with the flow! Sfeer zat, en anders wel mooie meiden of jongens genoeg. Don’t tell me anything.. Prima weer ook. Ik ga die jongeren echt niet vertellen, dat al die rifjes en boodschappen al een miljoen keer gespeeld zijn, een festival van imitatie zijn, een echo uit tijden, waarin het wél nog ergens over ging. Gewoon lekker meedrijven op sensatie, seks, pillen, bier, en romantiek. What else? Oh ja.. lekker grooven natuurlijk, hoe later hoe beter.

Maar Live op Ned. 3 leek het sowieso al een estafette van culturele armoede. De stoppen sloegen me echter pas echt goed door, toen ik Anouk als een ayatolla over “Jeruzalem” hoorde gillen, alsof dat een toevluchtoord van de hoop zou zijn. Er zijn echt grenzen aan de stompzinnigheid die ik nog pik. Ik zocht meteen de lyrics op. En jawel hoor. Ze voelde zich zo verscheurd, ach ach, en de genezing moest kennelijk uit Jeruzalem komen.. No shit!..

Dat moet een fiks toerental zijn in de graven van degenen die de Rock groot maakten, van John Lennon tot aan MC5. Jeruzalem??.. Of all places??.. Hoezo hoop? Hoezo oplossing? Hoezo bewustzijn? Hoezo baken in de vertwijfeling? Hoezo menselijkheid? Hoezo protest tegen onrecht, leefomstandigheden, racisme, hypocrisie enz enz?

Jeruzalem, dat is al 61 jaar een open podium voor etnische zuivering, mede dankzij Europese gedoogsteun en Amerikaanse wapens. En Oost-Jeruzalem is al sinds hetzelfde beroemde 1967 een ‘Jam Sessie’ van wurging, verdrijving, vernedering, en grof onrecht in alle toonsoorten en akkoordenschema’s die we maar kennen. Jeruzalem, dat staat voor behandeling van mensen als ratten. Het racisme zweet uit de poriën. De stad herbergt al jaren de meest extremistische westerse regeringen sinds Adolf, die permanent de meest basale beginselen van de vrede en de beschaving vertrappen. De christelijke en joods godsdienst worden ervoor geprostitueerd, en de leugen regeert harder dan Felix Meurders ooit ergens over aantoont. Europese politici zwijgen en liegen er over, en doen angstvallig niks vanwege de vele interne eigen belangen.

Ziet Anouk wel eens een krant? Of het Journaal van de afgelopen 30 jaar? Of is dat ‘niet lekker’? Gebruik anders eMule, of een Torrent bij mininova.org, en download “Jerusalem – The East Side Story”. 700 MB of zo, en overigens mede geproduceerd met Nederlandse centen. Dat houdt een uurtje bezig, en dan weet je tenminste iets van de ziekmakende basics.

Jeruzalem werd sowieso in 1948 al voor de helft met veel Israëlisch-zionistisch geweld veroverd. Christenen en Moslims werden hun huis uitgetrapt, met babies en kinderen en al. (Fijn te zien op video’s) Hun misdaad was, dat ze geen Jood waren. En sinds 1967 werd de andere helft bezet. Het moet ‘Israël’s onverdeelde Hoofdstad’ worden. De methoden zijn grofweg dezelfde in alle Palestijnse gebieden: als je mensen maar genoeg als ratten behandelt, dan verlaten ze het schip vanzelf wel. En als er nog eentje een aanslag pleegt, dan vertel je de westerse wereld, dat de gemeenschappelijke beschaving bedreigd wordt door ordeloze barbaren en kwak je er nog een plens militaire Junta overheen. Gaat al tientallen jaren zo. Special Effects ‘dix pointes’, en Fine Tuning, vooral van een langzaam martelproces.

Four Dead in Ohio?.. (Neil Yong) Bij de Palestijnen is dat per dag, oorlogen niet meegeteld. Protest tegen dit soort zaken, daar werd de Rock groot en sterk van. Daar kwam de inspiratie vandaan, die al die rifjes en lines deed produceren. Onderdrukking van vrouwen en van Blacks, of allerlei sociaal onrecht en existentiële pijn, of het staatsgeweld van Vietnam of de Apartheid genereerden duizenden songs en ronkende grooves.. En nou Jeruzalem?..

Met dank aan Blackadder zou ik het zo zeggen: “Apartheid? Europeans wouldn’t see Apartheid, if it painted itself green, and danced naked on top of a harpiscord, singing Happy Apartheid is here again!” Anouk, dat is een dieptepunt van pervertering van de Rock. Het grooved zeker, maar gaat nergens over, en is erger dan het etaleren van groot onbenul: Anouk heeft zich als een rat volgevreten aan de nalatenschap van de Rock, de ziel ervan laten rotten, en voelt zich nou niet goed, en wil gered worden in ’s werelds topstad der etnische zuivering.. And guess what?! Dat werd hier als een top van Pinkpop bejubeld, en haalde het Journaal!

Jeruzalem héeft me allang gered, Anouk. Jou niet, maar mij wel! Mede dankzij Jeruzalem weet ik precies waar ik sta, en wat ik voel, en waar ik in geloof, en waar ik tegen ben, en waar ik graag voor strijdt. Wereldwijd voelen miljoenen dat. Wereldwijd is er een ontluikende krachtige en frisse beweging, nog beter als destijds tegen de Apartheid. Maar de cocon van de Nederlandse zelfgenoegzaamheid heeft ‘de aardappeleters van Anouk’. Je moet met gemak 15 popsongs kunnen schrijven, allemaal beter dan Anouk’s “Jeruzalem”, zelfs over de liefde.

Je zult maar meisje zijn, en verliefd worden op een jongen, die zwaar zal lijden, omdat daar niets op te bouwen is, en weten dat de kindjes mede dankzij ons nog massa’s ellende krijgen. Of als dochter van je vader houden, en zien hoe die in elkaar getrapt wordt. Of trouwen, en dus voor altijd van je familie gescheiden zijn (download The Syrian Bride). Of wonen in het Palestijnse Oost-Jeruzalem, op steenworp afstand van je liefde in het Palestijnse Bethlehem, met de Israëli’s en hun Amerikaanse wapens ertussen, van wie je nooit een vergunning krijgt om samen te wonen. En als een Joodse Israëli uit liefde met een Palestijnse trouwt, dan ligt daar een soort mijnenveld voor klaar, en niet zelden eindig je in het buitenland.

Nederland heeft zojuist Europees gestemd in de volgorde: CDA, PVV, VVD, PvdA en D66: allemaal partijen die van Europa in deze kwestie een Lame Duck maken, terwijl het machtig genoeg is om de hele zaak snel op te lossen. Europa gaat lekker door met de handel, waardoor Israël in staat gesteld blijft worden hiermee door te gaan. Hoeveel ontwrichte gezinnen moet dit nou nog opleveren? En hoeveel dove getraumatiseerde kinderen door Israëlische bommen en laagvliegendevliegtuigen, die door de geluidsbarrière gaan? Met hoeveel gehoorapparaten moet Gretta Duisenberg nog naar Gaza, die er mede dankzij Europees beleid nauwelijks nog in komt, terwijl onze benulloze media lulprogramma’s produceren over hoe “antisemitisch” dit is? How many roads must a Dutchman walk down, before you can call him a man? The answer my friend, is blowing in the wind, is blowing in our cripple minded wind.

Benul? Nederland is gewoon te volgevreten, te navelstaarderig op zijn SMSjes en MSMetjes, op konten als van Anouk, of de Nikes van de buurjongen, om nog veel te begrijpen van waar de power van de Rock vandaan kwam? Ze weten nauwelijks nog waar ze het moeten zoeken, als het echt ergens over moet gaan? Hier hebben we Giel Beelens nodig, om nog enige zin uit het kletsmoeras te peuteren, maar ook bij hem zijn de stoppen soms doorgeslagen, gezien zijn lofzang op Anouk. En waren we ook niet bezig aan moslims te bewijzen hoe geweldig Europese cultuur is? Eisten we ook geen aanpassing aan onze beschaving enzo? En zitten we daarbij nou het onbenul van onze popkul-cultuur als reclamebord omhoog te houden?

Ik stel voor dat de logopop van Pinkpop minstens tot peuter uitgroeit, en dat enkel nog lui uitgenodigd worden, die echt ergens over gaan. Ik heb de tweede Pinkpop nog meegemaakt, en pop en jazz en blues en Afrikaans e.a. gespeeld, en gevoelsmatig veel geleerd van pop. Juist daarom doet het echt pijn te zien dat menselijke emotie, betrokkenheid, en muzikale inspiratie, door de popindustrie in een pijplijn van hersenloosheid terecht zijn gekomen.

Kan Pinkpop weer revolutionair worden? Met kleine bandjes, die goed klinken, en echt ergens over gaan? En zo afrekenen met de rest? Op zoek naar de Missing Link naar waar we echt voor staan, als opmaat naar een betere muziekcultuur, die meer is dan Gouden Geilheidsgids en inspireert en heelt? To Hell met de McDonaldspop en de copybarbies. Organisatoren, is er geen Underground meer? Dat werkte destijds ook lekker. Volgend jaar wil ik “Benul 2010” zien! Maakt niet uit van wat. Begin anders met die Europese smeerpijp rond Israël: Loof een prijs voor uit voor wie dát kan laten grooven! En zet die band in het avondprogramma!

Muziekanten, het moet een makkie zijn: Abonneer je gratis op de prima email-nieuwsbrieven van bijvoorbeeld Keerpunt, Een Ander Joods Geluid, United Civilians for Peace, of het Nederlands Palestina Komitee. Lees en huiver! En als je een beetje vent of vrouw bent, en die groove een beetje aankunt, dan maak je daarna zo songs, die Anouk tot deurmat degraderen. Denk aan 1967, en wat vergeten werd te repareren.