Dit schrijft Charles Groenhuijsen als opiniemaker in de Volkskrant: 'Het nieuws dat het slecht gaat in Irak is in Nederland met gejuich ontvangen. We kennen geen nuance als het over de VS gaat.
Wat is er leuker dan een gepeperd vooroordeel bevestigd te zien? Op de voorpagina van de Volkskrant stond maandag: ‘Wederopbouw Irak mislukt’. ’t Liefst zou menige abonnee eraan toevoegen ‘Zie je wel!’. Of zelfs ‘Hoera!’. En denken: ‘Ik wist het: Wat is die George Bush toch een onbedaarlijke dommerd!’Geen misverstand: Het via de New York Times uitgelekte rapport over de wederopbouw van Irak is vernietigend. Het land was al goeddeels kapot door tientallen jaren dictatuur van Saddam Hussein. Daar kwam de schade bij van tientallen dagen oorlog (in 2003) en tientallen maanden wanbeleid. Wat een treurig verhaal; de 25 miljoen Irakezen verdienen beter.'
Zie: http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/2217/
Enquete_over_Irak_is_onzin,_kijk_liever_naar_de_toekomst
Nu ter zake, Charles, beste collega, meningen zijn mooi, maar feiten zijn beter in de journalistiek. De reden waarom Irak 'kapot' is, komt niet door Saddam Hoessein, maar door de boycot en de bombardementen van het Westen, onder aanvoering van de VS. Daarover zijn zowel de Amerikaanse politici en journalisten het eens. Er is geen enkele serieuze Amerikaanse vakgenoot van ons die hetzelfde beweert als jij. Ze kijken wel uit! Wie wil zichzelf belachelijk maken?
Nu even als volwassen collega's, lees dit eens Charles: 'Al-Jazeera News published an article called "Albright Warns of Iraq Disaster" on April 23, 2006. Here is the beginning of the piece:Madeleine Albright, the former U.S. secretary of state, has warned that the invasion of Iraq may end up as one of the worst disasters in American foreign policy.In an interview with the New York Times, published on Sunday, Albright said she did not think Saddam Hussein had been an imminent threat to the United States."You can’t go to war with everybody you dislike," she said."I think Iraq may end up being one of the worst disasters in American foreign policy"I’m for democracy, but imposing democracy is an oxymoron. People have to choose democracy and it has to come from below," she said.Remember, this is the same Albright who told Leslie Stahl in an interview in 1997 that the deaths of more than 500,000 Iraqi children at the hands of the embargo was a worthy result of U.S. foreign policy. ' Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/search?q=albright
Nog even om je hersenen wat op te frissen, mei 1996 verscheen de toenmalige Amerikaanse ambassadrice bij de VN, Madeleine Albright, in het befaamde CBS programma 60 Minutes. Haar werd een reactie gevraagd op een VN-rapport waarin melding werd gemaakt van het feit dat als gevolg van de sancties en de Amerikaanse en Britse bombardementen die de infrastructuur volledig hadden verwoest, meer dan een half miljoen Irakese kinderen onder de vijf jaar om het leven was gekomen. De programmamaakster voegde eraan toe: 'Dat zijn meer kinderen dan in Hiroshima stierven… Is het de prijs waard?' Albright antwoordde: 'Wij denken dat het de prijs waard is.' Toen programmamaakster Lesley Stahl aandrong en de ambassadrice vroeg of de Amerikaanse regering 'zelfs met de hongerdood' van kleuters akkoord ging, rechtvaardigde Albright deze genocidale politiek met de opmerking: 'Weet je Lesley… het is moeilijk voor mij om dit te zeggen, want ik ben een humaan mens, maar mijn eerste verantwoordelijkheid is om ervoor te zorgen dat Amerikaanse troepen niet weer opnieuw de Golfoorlog hoeven uit te vechten.' Met andere woorden: een ongewapend, hulpeloos kind werd opgeofferd voor een getrainde militair die zich wel kon verdedigen. Burgers worden opgeofferd voor militairen, de omgekeerde wereld, meer dan 1000 jaar nadat in het jaar 975 in het Zuid-Franse Le Pui voor het eerst in de geschiedenis de bescherming van burgers tegen oorlogsgeweld werd vastgelegd. Nog geen zes maanden na haar uitspraak werd Madeleine Albright gepromoveerd tot minister van buitenlandse zaken. Vier jaar later confronteerde de Australische journalist John Pilger de Amerikaanse onderminister van buitenlandse zaken James Rubin met haar uitspraak. Zijn reactie kwam erop neer dat Pilger te 'idealistisch' was. 'Bij het uitvoeren van politiek beleid moet men een keuze maken tussen twee kwaden… en helaas zijn de gevolgen van de sancties groter dan we gehoopt hadden,' aldus Rubin. Hij adviseerde Pilger niet zo naïef te zijn omdat er nu eenmaal een 'echte wereld' bestaat waar 'werkelijke keuzes moeten worden gemaakt.'
Kort samengevat, het was niet Saddam zoals jij beweert, maar de Amerikanen die het land kapot hebben gemaakt. Zeg ik daarmee dat Saddam oke was? Nee, Charles, in tegenstelling tot jouw wereldbeeld is de mijne veel gecompliceerder, de wereld is bijna nooit zwart/wit, de werkelijkheid is immens veel genuanceerder. Dat inzicht bepaalt ook het wezenlijke verschil tussen een journalist en een propagandist. Kundera schreef ooit eens dit: 'De mens wenst zich een wereld waarin het goed en het kwaad duidelijk van elkaar te onderscheiden zijn, want in hem huist het ingeschapen en ontembare verlangen te oordelen alvorens te begrijpen.'
Mijn voorstel, Charles, is deze: probeer in de toekomst wat minder de rol van propagandist te spelen en wat meer de rol van journalist. Woorden zijn niet consequentieloos. Begrijp je. Trek je pijamabroek uit, trek de wereld in en stop met het verspreiden van nonsens. Succes.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Zionist Jews Enjoy Their Own Private Holocaust
https://x.com/sahouraxo/status/1870922862150009026 sarah @sahouraxo BREAKING : Israel is dropping bombs on tents full of civilians in so...
-
Ziehier Yoeri Albrecht, die door een jonge journalist van het mediakanaal Left Laser betrapt werd tijdens een privé-onderonsje met twee ...
-
NUCLEAR ARMS AND PROLIFERATION ANTI-NUCLEAR ACTIVISM MILITARY-INDUSTRIAL COMPLEX A Women state legislators and advocacy group...
-
https://russiatruth.co/lviv-on-fire-british-canadian-military-instructors-took-off-in-the-air-along-with-training-center/ LVIV on FIRE: Br...
3 opmerkingen:
"Weet je Lesley... het is moeilijk voor mij om dit te zeggen, want ik ben een humaan mens, maar mijn eerste verantwoordelijkheid is om ervoor te zorgen dat Amerikaanse troepen niet weer opnieuw de Golfoorlog hoeven uit te vechten."
Noam Chomsky noemt dit het 'pragmatisch criterium' (Deterring Democracy, 1992):
Het is belangrijk zich te realiseren hoe diep de onderdrukking van vrijheid en democratie, desnoods met geweld, geworteld is in de Westerse publieke opinie. Om onze eigen cultuur te begrijpen moeten we onder ogen zien dat het goedpraten van terreur als een rode draad door het hele politieke spectrum heen loopt. Het is overbodig om te wijzen op het gedachtegoed van Jeane Kirkpatrick, George Will, en anderen. Maar er verandert slechts weinig als we "het gevestigde linkerkamp" bekijken, om de uitgever van Foreign Policy Charles William Maynes te citeren die dit begrip gebruikt in een ode aan Amerika's kruistocht "om de democratische zaak te verbreiden."
Neem bijvoorbeeld de politieke commentator Michael Kinsley die 'links' vertegenwoordigt in politieke commentaren en televisiedebatten. Toen het ministerie van Buitenlandse Zaken openlijk uitkwam voor haar steun aan terroristische aanvallen op landbouwcoöperaties in Nicaragua, schreef Kinsley dat we deze officiële politiek niet te snel moesten veroordelen. Hij gaf toe dat zulke internationale terroristische acties ongetwijfeld "veel burgerleed" veroorzaakten. Maar als men er in slaagt "het moreel te breken en het vertrouwen in de regering" te ondermijnen dan kunnen deze wel eens "volledig legitiem" zijn. Het beleid is "zinvol" als een "kosten-batenanalyse" laat zien dat "het bloed dat vloeit en de ellende die wordt aangericht" resulteert in "democratie," in de eerder besproken betekenis van het woord.
Lees verder
Groenhuijsen: "De progressieve, Washingtonse denktank Brookings Institute – allesbehalve een pro-Bush instituut - houdt nauwkeurig bij hoe het gaat in Irak. Helaas krijgt de wekelijkse ‘Iraq Index’ in de Nederlandse media nauwelijks aandacht. Jammer, want Brookings biedt een volledig en heel genuanceerd beeld. Over leerzaam gesproken!"
Leerzaam?
SourceWatch meldt: Initially centrist, the Institution took its first step rightwards during the depression, in response to the New Deal. In the 1960s, it was linked to the conservative wing of the Democratic party, backing Keynsian economics. From the mid-70s it cemented a close relationship with the Republican party. Since the 1990s it has taken steps further towards the right in parallel with the increasing influence of right-wing think tanks such as the Heritage Foundation.
Tussen 1986 en 2003 onving dit instituut bijna 6 miljoen sponsorgelden van o.a.
- John M. Olin Foundation: bekende neoconservatieve sponsor van rechtse dentanks als het American Enterprise Institute (AEI), the Brookings Institution (!), the Center for Strategic and International Studies (CSIS), the Council on Foreign Relations (CFR), the Heritage Foundation, the Hudson Institute, en the Project for the New American Century (PNAC).
- het Wal-Mart imperium (Walton Family Foundation) need I say more?
- Smith Richardson Foundation, sponsor van conservatieve denktanks als Center for Strategic and International Studies, American Enterprise Institute, RAND Corporation, National Institute for Public Policy, Freedom House, Inc., Council on Foreign Relations. Bestuursleden o.a. Zbigniew Brzezinski en R. James Woolsey.
Ook ontvangt het instituut geld van: Carnegie Corporation, Fannie Mae Foundation, AT&T, Exxon Mobil, Tel Aviv University, Chevron, Johnson & Johnson, J.P. Morgan Chase Foundation, Shell, Wal-Mart, World Economic Forum, Alcoa Foundation, American Express Foundation, Bank of America Foundation, The Boeing Company, BP America Inc., Cato Institute, Coca-Cola Company, Ford Motor Company Fund, GE Foundation, General Dynamics Corporation, Lockheed Martin, Pfizer, Inc., Raytheon, Citigroup Foundation, The Dow Chemical Company, GlaxoSmithKline, Goldman, Sachs & Co., etc. Kortom, zo'n beetje alle bedrijven, banken en instituten die er alle baat bij hebben dat de oorlog in het Midden-Oosten in stand gehouden wordt.
En met droge ogen beweert correspondent Groenhuijsen hier dat het Brookings Institute progressief is, en 'allesbehalve pro-Bush'. En met droge ogen beweert hij "Jammer, want Brookings biedt een volledig en heel genuanceerd beeld. Over leerzaam gesproken!" Hoe 'genuanceerd' kan een beeld van Irak zijn wanneer dat wordt geproduceerd door een instituut dat gefinancierd wordt door o.a. de grootste wapenfabrikanten ter wereld (Lockheed Martin, Boeing, Raytheon) en oliebedrijven?
Goed stuk Stan!
Een reactie posten