Charles Groenhuijsen van de Volkskrant

Dit schrijft Charles Groenhuijsen als opiniemaker in de Volkskrant: 'Het nieuws dat het slecht gaat in Irak is in Nederland met gejuich ontvangen. We kennen geen nuance als het over de VS gaat.
Wat is er leuker dan een gepeperd vooroordeel bevestigd te zien? Op de voorpagina van de Volkskrant stond maandag: ‘Wederopbouw Irak mislukt’. ’t Liefst zou menige abonnee eraan toevoegen ‘Zie je wel!’. Of zelfs ‘Hoera!’. En denken: ‘Ik wist het: Wat is die George Bush toch een onbedaarlijke dommerd!’Geen misverstand: Het via de New York Times uitgelekte rapport over de wederopbouw van Irak is vernietigend. Het land was al goeddeels kapot door tientallen jaren dictatuur van Saddam Hussein. Daar kwam de schade bij van tientallen dagen oorlog (in 2003) en tientallen maanden wanbeleid. Wat een treurig verhaal; de 25 miljoen Irakezen verdienen beter.'
Zie: http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/2217/
Enquete_over_Irak_is_onzin,_kijk_liever_naar_de_toekomst

Nu ter zake, Charles, beste collega, meningen zijn mooi, maar feiten zijn beter in de journalistiek. De reden waarom Irak 'kapot' is, komt niet door Saddam Hoessein, maar door de boycot en de bombardementen van het Westen, onder aanvoering van de VS. Daarover zijn zowel de Amerikaanse politici en journalisten het eens. Er is geen enkele serieuze Amerikaanse vakgenoot van ons die hetzelfde beweert als jij. Ze kijken wel uit! Wie wil zichzelf belachelijk maken?

Nu even als volwassen collega's, lees dit eens Charles: 'Al-Jazeera News published an article called "Albright Warns of Iraq Disaster" on April 23, 2006. Here is the beginning of the piece:Madeleine Albright, the former U.S. secretary of state, has warned that the invasion of Iraq may end up as one of the worst disasters in American foreign policy.In an interview with the New York Times, published on Sunday, Albright said she did not think Saddam Hussein had been an imminent threat to the United States."You can’t go to war with everybody you dislike," she said."I think Iraq may end up being one of the worst disasters in American foreign policy"I’m for democracy, but imposing democracy is an oxymoron. People have to choose democracy and it has to come from below," she said.Remember, this is the same Albright who told Leslie Stahl in an interview in 1997 that the deaths of more than 500,000 Iraqi children at the hands of the embargo was a worthy result of U.S. foreign policy. ' Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/search?q=albright

Nog even om je hersenen wat op te frissen, mei 1996 verscheen de toenmalige Amerikaanse ambassadrice bij de VN, Madeleine Albright, in het befaamde CBS programma 60 Minutes. Haar werd een reactie gevraagd op een VN-rapport waarin melding werd gemaakt van het feit dat als gevolg van de sancties en de Amerikaanse en Britse bombardementen die de infrastructuur volledig hadden verwoest, meer dan een half miljoen Irakese kinderen onder de vijf jaar om het leven was gekomen. De programmamaakster voegde eraan toe: 'Dat zijn meer kinderen dan in Hiroshima stierven… Is het de prijs waard?' Albright antwoordde: 'Wij denken dat het de prijs waard is.' Toen programmamaakster Lesley Stahl aandrong en de ambassadrice vroeg of de Amerikaanse regering 'zelfs met de hongerdood' van kleuters akkoord ging, rechtvaardigde Albright deze genocidale politiek met de opmerking: 'Weet je Lesley… het is moeilijk voor mij om dit te zeggen, want ik ben een humaan mens, maar mijn eerste verantwoordelijkheid is om ervoor te zorgen dat Amerikaanse troepen niet weer opnieuw de Golfoorlog hoeven uit te vechten.' Met andere woorden: een ongewapend, hulpeloos kind werd opgeofferd voor een getrainde militair die zich wel kon verdedigen. Burgers worden opgeofferd voor militairen, de omgekeerde wereld, meer dan 1000 jaar nadat in het jaar 975 in het Zuid-Franse Le Pui voor het eerst in de geschiedenis de bescherming van burgers tegen oorlogsgeweld werd vastgelegd. Nog geen zes maanden na haar uitspraak werd Madeleine Albright gepromoveerd tot minister van buitenlandse zaken. Vier jaar later confronteerde de Australische journalist John Pilger de Amerikaanse onderminister van buitenlandse zaken James Rubin met haar uitspraak. Zijn reactie kwam erop neer dat Pilger te 'idealistisch' was. 'Bij het uitvoeren van politiek beleid moet men een keuze maken tussen twee kwaden… en helaas zijn de gevolgen van de sancties groter dan we gehoopt hadden,' aldus Rubin. Hij adviseerde Pilger niet zo naïef te zijn omdat er nu eenmaal een 'echte wereld' bestaat waar 'werkelijke keuzes moeten worden gemaakt.'

Kort samengevat, het was niet Saddam zoals jij beweert, maar de Amerikanen die het land kapot hebben gemaakt. Zeg ik daarmee dat Saddam oke was? Nee, Charles, in tegenstelling tot jouw wereldbeeld is de mijne veel gecompliceerder, de wereld is bijna nooit zwart/wit, de werkelijkheid is immens veel genuanceerder. Dat inzicht bepaalt ook het wezenlijke verschil tussen een journalist en een propagandist. Kundera schreef ooit eens dit: 'De mens wenst zich een wereld waarin het goed en het kwaad duidelijk van elkaar te onderscheiden zijn, want in hem huist het ingeschapen en ontembare verlangen te oordelen alvorens te begrijpen.'

Mijn voorstel, Charles, is deze: probeer in de toekomst wat minder de rol van propagandist te spelen en wat meer de rol van journalist. Woorden zijn niet consequentieloos. Begrijp je. Trek je pijamabroek uit, trek de wereld in en stop met het verspreiden van nonsens. Succes.