Via een lezeres van deze weblog kreeg ik dit bericht:
'Sonja heeft een nieuwe reactie op uw bericht "De Pro Israel Lobby 83" achtergelaten:
Onze parlementaire zionist trekt de anti-semitisme kaart:Verhagen overweegt boycot VN-top Nederland neemt mogelijk niet deel aan de VN-conferentie over racisme die in april in Genève wordt gehouden. Minister Verhagen van Buitenlandse Zaken zei voor de EO-radio dat sommige landen de conferentie willen misbruiken voor een antisemitische hetze.Verhagen zei dat Nederland zich voor de conferentie terugtrekt als een ontwerp- resolutie niet wordt veranderd. Volgens Verhagen lijkt de conferentie alleen bedoeld om het Westen te veroordelen voor het koloniale verleden en Israël te brandmerken. De conferentie heeft zo veel weg van een propaganda-circus, zei Verhagen.En wie trekt er aan Verhagen's touwtjes? Verhagen laat Israël niet beschuldigen van racisme AMSTERDAM - Nederland zal niet accepteren dat volgend jaar tijdens een VN-conferentie opnieuw pogingen worden ondernomen om Israël te brandmerken als een racistische staat.Minister Maxime Verhagen van Buitenlandse Zaken heeft dat zondag gezegd tijdens een bijeenkomst van het Centrum Informatie en Documentatie Israel (CIDI) ter gelegenheid van het zestigjarig bestaan van de staat Israël...."Ik wil u graag verzekeren dat we niet zullen toestaan dat dit [Durban] opnieuw gebeurt", zei Verhagen zondag. Nederland is betrokken bij de voorbereiding van de nieuwe VN-conferentie in 2009, zodat het volgens de minister invloed kan uitoefenen op de ontwikkelingen, samen met de rest van de Europese Unie en andere gelijkgestemde landen.Maar als de zaken een negatieve wending dreigen te nemen, zal Verhagen niet aarzelen zich terug te trekken. "Het is onaanvaardbaar voor Israël om aangeklaagd te worden door landen die nog zo'n lange weg te gaan hebben in termen van democratie en respect voor mensenrechten." Ons buitenlandbeleid wordt dus gedeeltelijk door de Israëlische regering (middels het CIDI) bepaald.Op het symposium, dat werd ingeleid met beweringen als:"Vandaag de dag worden opnieuw bedreigingen en anti-Joodse uitspraken gehoord die misschien nog wel kwalijker zijn dan uit de periode van en na 1933." en "Israel heeft zich ook ontwikkeld tot een democratie, waarin alle inwoners gelijke rechten hebben."De spreker Maxime Verhagen bevond zich in het illustere gezelschap van Ami Ayalon, verdachte van marteling, die in Nederland gearresteerd had kunnen worden, maar volgens Israël, na een telefoontje naar Den Haag, fluitend het land kon verlaten. Verhagen wist daar voorspelbaar allemaal niets van. Kamervragen worden niet beantwoord.We Fought Apartheid; We See No Reason To Celebrate It In Israel Now! Statement from South Africa, 17 May 2008De man zou het dan weigeren namens Nederland. Zou het om Iran, Birma of Tibet gaan, dan was het natuurlijk een heel ander verhaal... '
Maxime Verhagen, mijn vraag nu als burger en journalist is waarom u zich zo fel verzet tegen de feitelijke constatering dat Israel een racistische staat is? Ik stel u die vraag omdat zelfs een joods-Israelische hoogleraar, Nurit Peled-Elhanan, moeder van een dochter die op 13-jarige leeftijd bij een Palestijnse bomaanslag om het leven kwam, expliciet stelt dat Israel een racistische staat is. Dit jaar, een dag voor de zestigste verjaardag van de Nakba en de stichting van de Israëlische staat hield ze in Amsterdam een toespraak tijdens een bijeenkomst georganiseerd door Een Ander Joodse Geluid en het Steuncomité Israëlische Vredes- en Mensenrechtenorganisaties. Naar aanleiding van de uitspraak van de toenmalige Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Zipi Livni dat ‘ik zou verwachten dat wanneer Israëlische burgers letsel wordt toegebracht door doelbewust Palestijns terrorisme men geen vergelijking zal maken tussen hen en Palestijnse burgers die letsel wordt toegebracht tijdens Israëls defensie operaties,’ zei Nurit Peled over het bewust vermoorden van Palestijnse kinderen: ‘En de moordenaars? Hoe zit het met hen? Weten zij dat ze een misdaad hebben gepleegd? Liggen zij ‘s nachts onrustig te woelen in hun bedden? Worden zij gekweld door de beelden van de kleine lichamen die stuiptrekkend sterven door hun geweervuur, bommen en granaten? Waarschijnlijk niet. Wij kennen geen enkel voorbeeld van een Israëlische of welke andere soldaat dan ook die zichzelf heeft aangegeven en berouw heeft getoond voor zijn daden. Dit is het grootste succes van het Israëlisch onderwijs: het onderscheid in bloed en bloed, tussen een joods dood kind en een Arabisch dood kind, en het erin hameren van de overtuiging dat de moord op Palestijnen en hun kinderen geen misdaad is. Iedereen die in het Israëlische leger dienst neemt weet dat en wordt tijdens 12 jaar onderwijs daarvoor voorbereid. De jongemannen die de Al-Maatak familie vermoorden (bij een Israëlische militaire aanslag SvH) werden niet slecht geboren, ze waren net als degenen die het Centrum voor Remedial Onderwijs in Gaza met de grond gelijk maakten, en degenen die bij de controleposten mensen martelen en oude vrouwen bevelen onder bedreiging van de loop van een geweer zich uit te kleden, die treiteren en vernietigen en iedereen terroriseren. Zij allen zijn het product van onderwijs. De wreedheid die niet in woorden kan worden uitgedrukt, de methodische, vernuftige mishandeling, waarvoor de beste joodse hersenen worden ingezet om het te plannen en te perfectioneren, kwam niet uit een leegte voort. Het is het resultaat van een systematisch, diep, totalitair onderwijs. Israëls kinderen worden opgevoed binnen een compromisloos racistisch discours. Een racistische lezing die niet stopt bij de controleposten, maar alle menselijke relaties in dit land beheerst. Israëls kinderen zijn opgeleid om het kwaad dat ze onmiddellijk na hun scholing geacht zijn toe te passen, te zien als een noodzakelijke realiteit waarin ze hun rol moeten vervullen. Al zestig jaar lang hebben racisme, angst voor de ander en grootheidswaan onze levens gedicteerd. Zestig jaar waarin Israëlische kinderen opgevoed worden met racisme van het type dat in de beschaafde wereld decennialang niet heeft bestaan. Zestig jaar waarin zij hebben geleerd hun buren te haten louter en alleen omdat ze buren zijn, hen te vrezen zonder hen te kennen, om hen te vergelijken met nazi’s, om bijna een kwart van de staatsburgers te beschouwen als een demografisch gevaar en een interne vijand, en om de inwoners van de getto’s die door de bezettingspolitiek zijn gecreëerd te zien als een probleem dat ‘’opgelost’’ moet worden. Slechts zestig jaar geleden waren joden de inwoners van getto’s en werden in de ogen van de onderdrukkers gezien als een probleem dat ‘’opgelost’’ diende te worden. Slechts zestig jaar geleden waren de joden ingesloten achter lelijke betonnen muren met elektrisch draad en wachttorens bemand met gewapende figuren, en waren ze beroofd van de mogelijkheid in hun levensonderhoud te voorzien of hun kinderen in waardigheid op te voeden. Slechts zestig jaar geleden eiste het racisme een prijs van het joodse volk. Vandaag de dag heerst het racisme in de joodse staat, vertrapt de menselijke waardigheid en ontneemt anderen de vrijheid, veroordeelt ons allen tot een leven in de hel. Veertig jaar lang heeft het joodse hoofd nu onophoudelijk gebogen voor de aanbidding van het racisme terwijl de joodse geest de meest creatieve manieren ontwerpt om het heilige land dat een onbewoonbaar gebied is geworden te verwoesten en te vernietigen. Dat is wat er is overgebleven van het joodse genie, zodra het eenmaal Israëlisch wordt. Joods medeleven, joodse barmhartigheid, de joodse kosmopolitische vitaliteit, liefde voor de mensheid en respect voor de ander zijn al lang vergeten. Hun plaats werd opgeëist door haat en achterdocht en racisme. Het was alleen maar racisme dat de soldaten motiveerden om in Gaza onschuldige kinderen en hun ouders te vermoorden. Het is alleen maar racisme dat bestuurders van bulldozers motiveert om huizen te verwoesten met de bewoners er nog in, om wijngaarden en akkers te vernietigen en eeuwenoude olijfbomen uit de grond te rukken. Alleen maar racisme kan wegen bedenken waarvan het gebruik is toegestaan op basis van ras, en het is alleen maar racisme dat onze kinderen drijft om vrouwen te vernederen die hun moeders zouden kunnen zijn en om oude mensen te beschimpen bij die vreselijke controleposten, om jonge mensen van hun eigen leeftijd te slaan die net zoals zij met hun families een dagje naar zee zouden willen, en om onbewogen toe te kijken terwijl vrouwen op straat bevallen. Het is alleen maar puur racisme dat onze beste piloten motiveert om bommen van 1000 kilo te werpen op flatgebouwen in Gaza en het is alleen maar racisme dat deze criminelen in staat stelt om ’s nachts onbekommerd te slapen. Dit racisme heeft voor zichzelf een monument naar zijn eigen gelijkenis opgericht – het monument van een lelijke, onbuigzame, bedreigende en inbreuk makende betonnen muur. Een monument dat de hele wereld laat weten dat schaamte en compassie uit het heilige land zijn verbannen. En wel omdat racisme schaamte elimineert. Deze muur is onze muur van schaamte, het is een getuigenis van het feit dat we van een licht onder de naties ‘een voorwerp van schande zijn geworden voor de naties en een aanfluiting voor alle landen’,” aldus Nurit Peled-Elhanan in haar toespraak in Amsterdam.
Meneer Verhagen, mijn vraag aan u is op grond waarvan u als Nederlands staatsburger tot een andere conclusie komt dan een Joodse inwoonster van de staat Israel? Wat weet u dat Nurit Peled niet weet? Natuurlijk, ik begrijp dat u deze vraag nooit zult beantwoorden, omdat u die niet kunt beantwoorden. Maar ik stel u die vraag toch omdat ik daarmee andere mensen erop wijs hoe laf en doortrapt de Nederlandse buitenlandse politiek is. U behandelt de Palestijnen op dezelfde manier als het christelijke Europa voor 1945 de joden behandelde. Het antisemitisme, meneer Verhagen, is nooit weggeweest, het wordt vandaag de dag op Arabieren geprojecteerd, een ander semitisch volk. Maar als vrome katholiek beseft u dit ongetwijfeld. De vraag is alleen, hoe lossen mensen van goede wil het probleem op, waarmee u de Palestijnse bevolking opzadelt? U steunt het Israelisch extremisme op allerlei niveau's. Waarom steunt u die terreur? Wat denkt u ermee op te lossen? Op die manier bent u mede-verantwoordelijk voor de dood van de 13-jarige dochter van Nurit Peled. Hoe stilt u uw geweten? Wie of wat dwingt u om terreur te steunen? Hoe verhoudt die terreur zich ten opzichte van de man aan het kruis, die u zegt te bewonderen? Maxime Verhagen, wat stelt uw katholicisme eigenlijk voor?
3 opmerkingen:
Op de CIDI-bijeenkomst in mei dit jaar bevond Maxime Verhagen zich ook in het illustere gezelschap van Ami Ayalon, voormalig directeur van de Israëlische binnenlandse veiligheidsdienst Shin Bet, en verdachte van marteling. Die had in Nederland gearresteerd moeten worden, maar volgens Israël, na een telefoontje naar Den Haag, heeft hij ongehinderd het land kunnen verlaten. Verhagen wist voorspelbaar niets van de zaak tegen Ayalon. Kamervragen over deze zaak worden afgedaan met 'dat is niet waar' en verder genegeerd.
Verhagen zou de conferentie namens Nederland gaan boycotten. Volgens een peiling van de Europese Comissie in 2003 vond 74% van de Nederlandse bevolking dat Israël een gevaar voor de vrede was. In een peiling van TNS NIPO in 2007 onder kerkgangers (PKN) verklaarde 94% dat een politieke oplossing van het conflict tussen Israël en de Palestijnen gebaseerd moet zijn op de mensenrechten en het internationale recht. 54% vond dat de kerk zich moest inzetten om een einde te maken aan de bezetting.
Ik vind Maxime Verhagen zonder meer één van de gevaarlijkste sneaks in de Nederlandse politiek.
herman_m
Beste Stan
Dit is overgenomen op http://www.stopdebezetting.com/wereldpers/naar-een-menswaardig-bestaan-een-mensenrechtenstrategie-voor-het-buitenlands-beleid.html
Een reactie posten