Sven Lindqvist 3

De Zweedse journalist Sven Lindqvist schreef het uitstekende boek Een reis door niemandsland. Hoe de Aboriginals Australie verloren. Over de geemigreerde of verbannen Europeanen die de Aboriginals in Australie handmatig uitmoordden, schreef hij: 'De meeste blanken waren ervan overtuigd dat de mensen die vermoord waren toch tot een lager ras behoorden, dat tot de ondergang gedoemd was. Hierbij konden ze zich beroepen op de indertijd hoogste autoriteit op het gebied van de biologie: Charles Darwin. Hij beweert in de hoofdstukken 5 en 6 van The Descent of Man (1871) dat de uitroeiing van inheemse volken een natuurlijk evolutionair proces is. Diersoorten hebben elkaar altijd uitgemoord, wilde volken hebben elkaar altijd uitgeroeid, en nu er geciviliseerde volkeren zijn zullen de wilde volken voorgoed worden uitgeroeid: 'Overal waar de geciviliseerde naties met barbaren in contact komen zal de strijd van korte duur zijn, behalve daar waar een dodelijk klimaat het inheemse ras bijstaat.' Maar zelfs daar kan de inheemse bevolking zich niet zeker voelen van haar zaak: 'In een toekomst, die gerekend in eeuwen niet eens zo erg ver weg is, zullen de geciviliseerde rassen vrijwel zeker overal ter wereld de wilde rassen uitroeien en vervangen. Darwin was hier persoonlijk getuige van geweest - in Argentinie, Tasmanie, Australie - en hij keerde zich hier fel tegen. Maar een onderdeel van zijn ontwikkelingsleer was ook dat men de uitroeiing van inheemse volken niet langer als een misdrijf moest beschouwen maar veeleer als het onvermijdelijke gevolg van natuurlijke processen en zelfs als een voorwaarde voor verdere vooruitgang. Na Darwin was uitroeiing iets waar je je schouders over kon ophalen. Mensen die hier met afschuw op reageerden gaven alleen maar blij van hun ongeschooldheid.

Hoeveel is er sindsdien niet vernietigd uit naam van de Vooruitgang. Het knappe van de boeken van Lindqvist is dat ze onder andere haarscherp aantonen dat de joodse Holocaust in de negentiende eeuw omstandig voorbereid werd op wat heette 'primitieve volkeren' in wat nu de Derde Wereld wordt genoemd. In dat licht gezien was de joodse Holocaust niet onverklaarbaar of ondenkbaar. Het was slechts een kwestie van wachten voordat de blanke Europeaan een groep in hun nabije omgeving uitkoos om alle schuld te geven van hun eigen onvermogen. Een goedgeplande jarenlange hetze via de massamedia waarbij de ander wordt ontmenselijkt en ieder volk is na verloop van tijd rotsvast ervan overtuigd dat de ander inferieur is. Vroeger kregen de joden die rol toebedeeld in het christelijke westen dat zich superieur aan al het andere leven beschouwde. Met desastreuze gevolgen zoals we weten. Het enige verschil met toen is dat nu een ander semitisch volk, de arabieren, wordt gestigmatiseerd als het grote kwaad. De survival of the fittest rechtvaardigde de genocide en doet dat in feite nog steeds. Wij zijn de goeden, de beschaafden, zij zijn de slechten, de barbaren.