Allemensen, is me dat even schrikken. Leest u de kwalificaties in het stukje van Tom-Jan Meeus nog eens: 'tekenen van ontbinding... angstaanjagend... principiële zuiverheid... gekken...' Het is me allemaal wat. En dat alles alleen omdat een deel van de politiek verantwoordelijken in de VS niet blind een blanco cheque gaf aan failliete speculanten. Het is duidelijk dat voor Tom-Jan van de slijpsteen voor de geest de parlementaire democratie ondergeschikt moet blijven aan de macht van het geld.
Tom-Jan Meeus werpt niet de vraag op over de 'ontbinding' van het 'politieke stelsel' zodra het gaat om bijvoorbeeld het feit dat in een zogenaamde democratie: '24.5 percent of all Americans earn poverty wages ($9.60 or less)10 percent of all Americans—15 million Americans—earn $6.79 or less 33.3 percent of African American works and 39.3 of Hispanic workers earn poverty wages. The share of our entire national income hoarded by the top one percent is, as of 2005, 21.8 percent. The last time it was that high was in 1928 (23.9)—just as the Great Depression was about to hit with its full fury.' Een parlementaire democratie waar 1 procent van de burgers meer dan 40 procent van 's lands rijkdommen in bezit heeft, meer dan 40 miljoen burgers geen ziektekostenverzekering kunnen betalen en waar miljoenen daklozen door het land zwerven. Maar dat is allemaal doodnormaal in de ogen van Tom-Jan, het is voor hem een aanvaardbaar onderdeel van het systeem. Het behoort tot de normale orde der dingen, een te verwaarlozen detail waarover gezwegen kan worden.
Tegelijkertijd schrijft de vooraanstaande Amerikaanse hoogleraar Chalmers Johnson dit: 'On Wednesday, September 24, right in the middle of the fight over billions of taxpayer dollars slated to bail out Wall Street, the House of Representatives passed a $612 billion defense authorization bill for 2009 without a murmur of public protest or any meaningful press comment at all.' De VS heeft een buitenlandse schuld van biljoenen dollars. Om precies te zijn: 'seven trillion, seven hundred and eighty-two billion, eight hundred and sixteen million, five hundred and forty-six thousand, three hundred and fifty-two dollars, and twenty-nine cents.' Maar dat maakt het land niet onbestuurbaar. Geenszins. Daar hoort men Tom-Jan niet over.
Het feit dat ongeveer de helft van de federale begroting naar zo iets vaags als de 'National Security' gaat en de VS net zoveel aan bewapening uitgeeft als alle andere landen ter wereld tesamen, waardoor er steeds minder overblijft voor gezondheidszorg, scholing, onderhoud wegen etc. vormt volgens Meeus van de slijpsteen geen probleem. Dat zijn geen 'tekenen van ontbinding' en dit is evenmin 'angstaanjagend' en de politici die dit goedkeuren zijn volgens hem zeker geen 'gekken' zodra ze akkoord hiermee gaan. Nee het feit dat ze gebruik maken van hun democratisch recht om nog eens goed te kijken of ze met die blanco cheque wel de belangen van de kiezers behartigen die ze vertegenwoordigen in die poppenkast van het Congres is een een 'teken van ontbinding'. En op een bepaalde manier heeft Tom-Jan nog gelijk ook, alleen anders dan hij bedoeld. Het feit dat politici gaan nadenken is hopenlijk 'een teken van ontbinding' van een door en door corrupt en failliet systeem in een land waar 50 procent van de kiezers al decennialang niet meer stemt omdat ze weten dat ze geflest worden. Tom-Jan gaat het ver schoppen. Heel ver. Hij is perfect geknipt voor de job. Natuurlijk beseft hij niet wat er werkelijk aan de hand is, maar daar is hij ook niet voor ingehuurd door de NRC. Anders zat hij er niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten