dinsdag 28 oktober 2008

Hogere Belangen dan de Waarheid 15


Een voorbeeld van wat Paul Mazer, een vooraanstaande bankier van de inmiddels failliete Lehman Brothers, in de vorige eeuw als volgt samenvatte: "We must shift America from a 'needs' to a 'desires' culture, people must be trained to desire, to want new things even before the old has been completely consumed . We must shape a new mentality in America, man's desires must overshadow his needs."
De meeste mensen in de massamaatschappij doen eentonig werk, opgesloten in eentonige omgevingen. Het liefst zou hij/zij vrij willen zijn, als een nomaden willen rondtrekken. Honderduizenden jaren was de mens een nomade, pas 10.000 jaar is de mens sedentair. Ook de postmoderne mens wil van een puur leven genieten, zonder allerlei giftige toevoegingen, kleur- en smaakstoffen. Dus verkoopt de bakker geen gewoon brood, maar nomaden-brood. De bakker verkoopt geen product, maar een droom. En ziedaar:

'Stormloop op Nomadenbrood houdt aan
Op 14 mei introduceerde Meneba het nieuwe meergranenconcept Nomadenbrood. Bakkers waren zo enthousiast over het brood en het bijbehorende promotiemateriaal, dat de actiepakketten binnen twee weken uitverkocht waren. Sinds 20 juni zijn de ijlings bijbestelde pakketten weer leverbaar. Nomadenbrood is een licht meergranenbrood op basis van speltbloem en gepofte Kamut. Beide graansoorten – van oorsprong afkomstig uit Egypte en Mesopotamië – zwerven sinds de oudheid over de wereld en hebben een roemrijk verleden. Meneba heeft deze bijzondere tarwesoorten verenigd in de 50% mix Asir. Oriëntaalse sfeerBij bestelling van een baal Asir krijgen de deelnemende bakkers een gratis actiepakket met promotiemateriaal voor de winkel. Het pakket bevat een banier, een toonbankdisplay, een poster, een T-shirt, ansichtkaarten voor de consument en speciaal inpakpapier voor Nomadenbrood. De uitingen hebben een zeer Oriëntaalse sfeer. Het centrale beeldelement is een karavaan met dromedarissen in de woestijn, geleid door de bedoeïen Asir. Ooit zijn spelt en kamut op die manier vanuit hun oorsprongsgebieden verspreid.PrijswinnaarsDe eerste 50 bakkers die zich op bakkersplein.nl opgaven voor deelname aan de actie krijgen een metalen bord van Ruwe Bolster, één van de andere meergranenconcepten van Meneba. Onder hen is een reischeque verloot ter waarde van € 1.000,-. Bakkerij Hannen uit Herten (L) zal de cheque begin juli feestelijk in ontvangst nemen. KeukentafelNomadenbrood is het derde meergranenconcept dat Meneba dit jaar introduceert. Ook Ruwe Bolster en Juttersbrood zijn zeer goed ontvangen. De actie met Nomadenbrood overtreft alle verwachtingen. Vooral het speciaal ontwikkelde inpakpapier, bedrukt als een authentieke landkaart van het Midden-Oosten, spreekt de bakker aan. Via dit medium wordt de promotiecampagne doorgetrokken tot de keukentafel van de consument.'
Maar als u aan de bakker vraagt welke toevoegingen er in het nomaden-brood niet zitten, dan weet hij dat niet. Daar gaat het ook niet om. Het gaat niet om het product zelf, maar om de boodschap die het overbrengt, namelijk vrijheid en geluk, want brood, daar heeft de westerse massamens zijn/haar buik van vol. Kijk maar om u heen. Men heeft behoefte aan dat wat men niet heeft, niet aan dat wat men allang heeft. En dus blijft de massamens zich te barsten eten, maar gelukkig wordt hij/zij er niet van. Gelukkig maar voor de bakkers en de bankiers en al die anderen die verdienen aan uw droefenis. Het is irrationeel, maar het werkt wel. 'I mean, the idea of democracy at its heart was about changing the relations of power that governed the world for so long and Bernays' concept of democracy was one of maintaining the relations of power, even if it meant that one needed to sort of stimulate the psychological lives of the public, and in fact in his mind that was what was necessary. If you can keep stimulating the irrational self than leadership can basically go on doing what it wants to do.'

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Hoi Stan

Mogelijk ken je het, maar ik las onlangs het boek van Alex Carey 'Taking the Risk out of democracy'. Lijkt mij een uitermate waardevolle aanvulling op 'The century of the self' waaruit jij hier nu regelmatig citeert. Curtis' documentaire is bewonderenswaardig qua reikwijdte en elan maar naar mijn smaak zit er toch ook nogal wat ruis in (met name over Anna Freud en de invleod van haar en van andere pseudowetenschappelijke projecten binnen de Amerikaanse overheid). Careys boek is veel gerichter en werpt naar mijn mening een veel scherper licht op het grootschalige perceptiemanagement zoals dat vanuit de Anmerikaanse zakenwereld richting bevolking is uitgeoefend in 20e eeuw middels onaflatende PR. Carey beschrijft hoe eerst geweld werd gebruikt om de vakbeweging te bestrijden maar dat na WO I het PR-instrument werd ontdekt en op grote schaal werd ingezet. McCarthy was er een belangrijke exponent/gevolg van. Zelfs tot in de sociale wetenschappen drong de propaganda door. Carey beschrijft hoe bedrijfspsychologische experimenten die in de literatuur als klassiek te boek staan, volkomen verwrongen geïnterpreteerd werden en in feite dienden als businesspropaganda. Zoals gezegd, na het lezen van Carey had ik echt het gevoel te begrijpen hoe onze neoliberale tijdgeest (min of meer) bewust gevormd is door onaflatende pro-businesspropaganda door de hele 20e eeuw heen.

Groet, Paul

Vrije-wereldburger zei

En bedenk dan eens hoe zogenaamde nomaden in de praktijk behandeld worden in Italië bijvoorbeeld.
In de achttiende eeuw zijn in Nederland de zigeuners nog werkelijk fysiek uitgeroeid, iets wat op school toch maar niet onderwezen wordt.

Daarnaast: in het Nabije Oosten bestaan in dorpen nog veelal communaal gebruikte ovens waar brood wordt gebakken waar de Meneba niet aan wil beginnen en dat dan ook heerlijk is als het er vers uit komt - veel beter valt het niet te maken.

Sonja zei

Een "meergranenconcept".

Die taal ken ik niet, maar ja, ik weet nog dat mijn grootmoeder altijd natte plastic zakken aan de waslijn had hangen, op het plaatsje achter, onder de stank van de gistfabriek in Delft. Want gratis plastic zakken, die je zomaar bij je product kreeg, dat was nog eens een uitkomst, vond mijn oma, daar kon je zeker nog een paar keer restjes en kliekjes in bewaren. En 5 jaar later kregen ze zomaar een douche van de gemeente. Nee, mijn oma had lang niet zoveel moeite met de nieuwe producten van de moderne tijd als ik.

stan zei

dank je paul. ik kende het niet, maar heb het nu meteen via amazon bestelt.

Anoniem zei

Mag ik een halfje gesneden Nomaad van u?

Merijn

Peter Flik en Chuck Berry-Promised Land

mijn unieke collega Peter Flik, die de vrijzinnig protestantse radio omroep de VPRO maakte is niet meer. ik koester duizenden herinneringen ...