Voor negen uur vanochtend kreeg ik deze email van Trouw:'Geachte heer van Houcke,
Op de inhoud en vormgeving van Trouw (hieronder begrepen de papieren krant, de internetsite en iedere andere uiting daarvan, ongeacht de drager) rust auteursrecht en databankenrecht. Voor het overnemen, opslaan en verspreiden van (delen van) de inhoud en gebruik van de vormgeving, op welke wijze dan ook, dient u vooraf schriftelijke toestemming te hebben verkregen van de redactie c.q. rechthebbende.
In uw geval geven wij daarvoor geen toestemming en verzoeken u vriendelijk Trouw artikelen van uw site http://stanvanhoucke.blogspot.com/ te verwijderen.
Met vriendelijke groet,
Wouter van der Meulen
Op de inhoud en vormgeving van Trouw (hieronder begrepen de papieren krant, de internetsite en iedere andere uiting daarvan, ongeacht de drager) rust auteursrecht en databankenrecht. Voor het overnemen, opslaan en verspreiden van (delen van) de inhoud en gebruik van de vormgeving, op welke wijze dan ook, dient u vooraf schriftelijke toestemming te hebben verkregen van de redactie c.q. rechthebbende.
In uw geval geven wij daarvoor geen toestemming en verzoeken u vriendelijk Trouw artikelen van uw site http://stanvanhoucke.blogspot.com/ te verwijderen.
Met vriendelijke groet,
Wouter van der Meulen
uitgever Trouw
Jacob Bontiusplaats 91018 LL AmsterdamT: 020 - 562 2399F: 020 - 562 2037M: 06- 52470238
http://www.trouw.nl'
http://www.trouw.nl'
Ik heb de uitgever van Trouw het volgende gemaild:
'Mijn antwoord op uw verzoek heb ik gisteren in een email aan bas de vries verwoord:
'beste bas de vries
ik begrijp uw probleem niet. ik gebruik uw krant niet om mijn weblog te vullen. ik gebruik zo nu en dan een trouw-artikel om de journalistieke kwaliteit of juist het gebrek eraan te belichten. en aangezien u in de openbaarheid treedt en een publieke functie bekleedt, reageer ik als journalist daar op een journalistieke manier op. ik zal dus in de toekomst gewoon doorgaan met het al dan niet uitgebreid citeren van artikelen uit de diverse media, inclusief trouw. wat de gebruikelijke gang van zaken is in weblog land weet ik niet en is ook niet relevant voor mij, ik ben een onafhankelijke journalist. indien u het hier niet mee eens bent dan kunt u altijd nog een klacht indienen bij de raad voor de journalistiek. die is ervoor om klachten te behandelen.
vriendelijke groet
stan van houcke'
Ik voeg hier nogmaals aan toe dat ik door mijn publieke kritiek op uw dagblad een groter belang behartig en dus niet aan uw verzoek zal voldoen. In een democratie zal een krant of welk commercieel massamedium dan ook kritiek moeten accepteren. bent u het daar niet mee eens, dan zult u duidelijk moeten maken welk groter belang u denkt te hebben.
vriendelijke groet
stan van houcke
10 opmerkingen:
Van Gijs naar Bas naar Wouter. Kinderachtig gedoe. Blijkbaar willen ze je blog graag in het zonnetje zetten. Misschien kun je het nog eens hebben over dat artikel wat ze bij Trouw hebben geschreven over medialens.org?
Je moet ook vragen waarom ze jou eruit gepikt hebben Stan, en blijkbaar niets doen aan al die websites met hele Trouw-artikelen zonder link naar de krant.
Is dat normaal trouwens, het ontbreken van collegialiteit onder journalisten?
beste sonja
kennelijk is mijn kritiek dermate doeltreffend dat trouw geen weerwoord heeft en dus die kritiek niet wil vernemen. in de commerciele massamedia is geen sprake van solidariteit. de journalist is allereerst solidair met zijn werkgever en die is alleen solidair met de winst. kritiek van een collega, hoe terecht ook, wordt als een aanval gezien op de krant als instituut en dat instituut moet winst maken, daarom bestaat een krant nu juist. de rest is hypocrisie.
De eenzame strijder Stan van Houcke zou Cervantes' Don Quichote eens moeten (her)lezen en naar aanleidng daarvan een langdurig zelfonderzoek ondernemen.
beste gerard
it takes a lot to laugh, it takes a train to cry.
succes met je zelfonderzoek. ik sta volledig achter je.
Wilt U even ondertitelen?
nee.
uw therapeut kan u verder helpen.
Nou, tabé dan
beste gerard
adios
afgelopen zomer bezocht ik de bibliotheek van henry miller.daar stond bij de ingang een tekst, die perfect was. het punt is namelijk dat discussieren een kunde is. een aantal mensen is daartoe niet in staat. wanneer het ze aan argumenten ontbreekt gebruiken ze sentimenten in een poging de integriteit van hun tegenstander aan te tasten en om niet in te hoeven gaan op de aangevoerde feiten en argumenten.
welnu, jarenlang woonde de amerikaanse schrijver henry miller in big sur, een woeste streek aan de amerikaanse westkust. iedereen was daar welkom, nadat men eerst dit had gelezen: 'when you come please be so kind as to check your neuroses and psychoses at the gate. dat vind ik een minimaal en terecht verzoek. daarom hanteer ik miller's vuistregel. ewn degene die zich daar niet aanhoudt, adios.
vriendelijke groet,
stan van houcke
P.S.
Als mijn therapeut me bevalt, zal ik je zijn adres sturen
Een reactie posten